Απλά το... αυτονόητο!

Για το πως έχουν πάνω – κάτω τα πράγματα στον Παναθηναϊκό και το πως νοιώθει ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου της ομάδας τα είπαμε στην προηγούμενη επικοινωνία και δύσκολα θα αλλάξει κάτι, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Πάμε λοιπόν στα “φρέσκα”, πάμε στην επικαιρότητα, ασχέτως αν κι αυτό που περιγράφηκε προηγουμένως είναι και παραείναι επίκαιρο.   Το βράδυ της Πέμπτης λοιπόν ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει στο Ισραήλ τη Μακάμπι, δύο εβδομάδες και κάτι μετά το στραπάτσο από την Οντένσε. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερη ή χειρότερη από τους Δανούς η ομάδα που πέρσι πέταξε έξω τον Ολυμπιακό, στη σκιά των “ομορφιών” που ακούστηκαν στις κασέτες. Πάνω κάτω ίδιες μου μοιάζουν, επομένως για μια ακόμη φορά η τύχη της πρόκρισης εξαρτάται από τους πράσινους. Εξακολουθώ να πιστεύω πως ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ από την Οντένσε καθώς το ρόστερ του είναι εκατό φορές ανώτερο παρά την “αποψίλωση” που έχει υποστεί. Επομένως όπως και τότε, έτσι και τώρα, το τριφύλλι είναι (στα χαρτιά) το απόλυτο φαβορί και πραγματικά θα είναι άξιο της μοίρας του αν μπλέξει σε τίποτα περιπέτειες. Για να συμβεί βέβαια αυτό οι παίκτες του Παναθηναϊκού θα πρέπει να καταλάβουν πια φανέλα φορούν και να το δείξουν μέσα στο γήπεδο. Οχι, μόνο όταν τους πηγαίνει το ματς αλλά ακόμη κι αν στραβώσει. Διότι αν εμφανιστεί και πάλι το “φαινόμενο Οντένσε” όπου στο 2-2 και παρά την στήριξη της εξέδρας τα έκαναν πάνω τους με τραγικές συνέπειες, θα υπάρξει εκ νέου πρόβλημα. Αν μη τι άλλο ξεχωριστό ενδιαφέρον δίνει η (αναμενόμενη) ταυτόχρονη παρουσία στην ενδεκάδα κάποιων από τους καινούργιους παίκτες που ήρθαν στην Παιανία αυτό το καλοκαίρι. Η αλήθεια είναι πως ελάχιστοι έχουν “ψηθεί” στο άκουσμά τους, ωστόσο οι όποιες απαντήσεις θα πρέπει να δοθούν μέσα στο γήπεδο. Εκεί είναι ο καθρέφτης, εκεί βλέπουμε τι ψάρια πιάνει ο καθένας και θα είναι μια καλή ευκαιρία για να δούμε και να μάθουμε κάποια πράγματα. Σε κάθε περίπτωση εκείνο που πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός στα δύο ματς με την Μακάμπι είναι το... αυτονόητο, το προφανές. Ούτε υπερβολές χρειάζονται λες και παίζεις με την Μπάρτσελόνα, ούτε τίποτα. Μπαίνεις μέσα, είσαι ο εαυτός σου, καθαρίζεις και πηγαίνεις παρακάτω. Τόσο απλά... ΥΓ: Και Μακάμπι και Ιταλός διαιτητής στη ρεβάνς; Ούτε... στημένο να ήταν! ΥΓ1: Για το σίριαλ με τον Κάστρο η γνώμη μου φιλοξενείται στο leoforos.gr (http://www.leoforos.gr/editorial/27181/ela-na%E2%80%A6-esuhasoume). ΥΓ2: Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε ότι ο Μπουμσόνγκ δεν πρέπει να φύγει, αλλά θα το κάνουμε. Με τα καλά του και τα στραβά του είναι μακράν ο καλύτερος στόπερ που αυτή τη στιγμή διαθέτει η ομάδα. Το χειρότερο δε θα είναι να δοθεί στη λήξη της μεταγραφικής περιόδου και να αντικατασταθεί από τον... κανέναν. Παίζει κι αυτό. ΥΓ3: Από πέρσι, όπου καθιερώθηκε στο 4-3-3 ως αριστερός εσωτερικός χαφ, δεν μου “πάει” ο Νίνης στη θέση αυτή και πιστεύω ότι μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα ως δεξιός εξτρέμ, από τη στιγμή που παίζουμε δίχως δεκάρι. Φάνηκε και με την Οντένσε και νομίζω πως θα φανεί όσες ακόμη φορές ο μικρός