Άντε στο διάολο ρε

Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς. Στημένοι διαγωνισμοί-στημένα παιχνίδια. Νοθείες, έκρηξη βίας, διορισμοί, αναξιοκρατία.Δεν είμαστε από αυτούς που θα τρέξουν να πουν τι ωραία ματς έγιναν σήμερα. Όχι. Κάθε άλλο. Την Τετάρτη έγιναν παιχνίδια-ντροπή για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ξέρετε γιατί; Για έναν λόγο. Διότι δεν ήταν πρωταγωνιστές οι ποδοσφαιριστές. Ήταν ο Μαρινάκης που ζήτησε μέτρα για κεκλεισμένων λες και πήγαινε για πόλεμο, ο άλλος που βγήκε από φορτηγό, οι αστυνομικοί, ο κόσμος που δεν ήταν στη θέση του, ο Ραχωβίτσας που πήγε να επιβλέψει τα μέτρα. Κι έτσι οι «ηθοποιοί» έμοιαζαν με άχαρους κομπάρσους.

Ενώ στην πραγματικότητα οι παίκτες του ΠΑΟΚ άξιζαν όλα τα μπράβο του κόσμου. Άξιζαν να το ζήσουν και να τους σηκώσουν στα χέρια, γιατί ήταν καλύτεροι, πιο έξυπνοι, πιο αποτελεσματικοί από έναν αντίπαλο που είναι ποιοτικότερος και καλύτερος. Δεν τους άφησαν ούτε καν να ζήσουν στο φινάλε την αποθέωση α