Τσάνας: Οι σύλλογοι την μεγαλύτερη ευθύνη

Για την εξέλιξη των νεαρών ποδοσφαιριστών την μεγαλύτερη ευθύνη έχουν οι σύλλογοι σύμφωνα με τον Κώστα Τσάνα ο οποίος κάλεσε τις ομάδες να βρουν τα κατάλληλα άτομα τα οποία θα δουλέψουν με τα νεαρά παιδιά και θα τα βοηθήσουν να εξελιχθούν.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Νέων στον NOVAΣΠΟΡ FM 94.6 για
-τις ευθύνες των συλλόγων για την εξέλιξη των νέων παικτών: «Θα θέλαμε να έχουμε τα παιδιά να έρχονται περισσότερο προετοιμασμένα σε κάποια πράγματα από τις ομάδες τους. Ο χρόνος συμμετοχής είναι κάτι που δεν μπορούμε να επιβάλουμε, αλλά μπορούν να προετοιμάσουν

τα παιδιά, να τα βελτιώσουν σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι έτοιμα γι' αυτό το επίπεδο. Αν δεν δουλέψεις μακροπρόθεσμα σε αυτό το επίπεδο, δεν μπορείς να καταφέρεις κάποια πράγματα. Το ποδόσφαιρο που παίζει η Ισπανία δεν είναι αποτέλεσμα 2-3 προπονήσεων, αλλά δουλειάς που γίνεται από τους συλλόγους σε βάθος χρόνων. Οι σύλλογοι είναι αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την εξέλιξη των νεαρών παικτών. Θα πρέπει οι ομάδες στην Ελλάδα να βρουν τα κατάλληλα άτομα για να δουλέψουν μαζί τους συστηματικά και να το πετύχουν. Δυστυχώς, ωστόσο, όλα εξαρτώνται από το αποτέλεσμα και ένας προπονητής κρίνεται αποκλειστικά από αυτά».
-το αν αισιοδοξεί για την εξέλιξη των παικτών του: «Αισιόδοξοι δεν υπάρχει λόγος να μην είμαστε, αλλά δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε το μέλλον. Όταν θα αρχίσουν να μπαίνουν πιο ενεργά στις ομάδες τους, άλλα παιδιά θα αντέξουν το βάρος κι άλλα όχι, κάποια θα παίζουν και κάποια όχι, κάποια θα δοθούν δανεικοί... Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Κάποιοι παίκτες θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν, αλλά εξαρτάται και από τις ομάδες τους. Δεν είναι κακό για ένα παιδί 18-19 ετών να είναι σε μία υψηλού επιπέδου ομάδα, ακόμη κι αν δεν αγωνίζεται συνέχεια».
-τη συνεργασία με την Εθνική Ανδρών: «Υπάρχει πλέον μια κεντρική φιλοσοφία που υπάρχει σε όλες της εθνικές ομάδες. Έχουμε συνολική συνεργασία, κάνουμε ατομική αξιολόγηση των παικτών και ο κύριος Σάντος έχει τις πληροφορίες που χρειάζεται ανά πάσα στιγμή».
-το χαρακτήρα των Ελλήνων παικτών: «Τους αρέσει να μαθαίνουν, αλλά πολλές φορές τους έχουν μαθημένους-από το περιβάλλον τους, τους μάνατζερ και τις ομάδες- να ακούνε μόνο τα καλά. Πολύ δύσκολα ένα παιδί 18 ετών μπορεί να παίξει σε μία μεγάλη ομάδα, αλλά πολύ εύκολα μπορεί να απογοητευτεί. Ο προπονητής θα πρέπει να τους διατηρεί ζωντανό το κίνητρο. Αυτά τα παιδιά αγαπούν το παιχνίδι, όχι την επιτυχία. Διαφορετικά δεν θα έβαζαν τα κλάματα μετά το παιχνίδι με την Ισπανία. Παίζουν, το χαίρονται και πολλές φορές δεν το σκέφτονται. Όταν βλέπεις το ποδόσφαιρο σαν μια λύση επιβίωσης, τότε αρχίζουν τα προβλήματα».
-τα χαρακτηριστικά του ελληνικού ποδοσφαίρου: «Σαν χώρα δεν έχουμε σχολή ποδοσφαίρου, οπότε μπορούμε να πάρουμε τα καλύτερα στοιχεία από τις άλλες σχολές. Όταν έχεις ποδοσφαιριστές που μπορούν να ανταποκριθούν σε ένα συγκεκριμένο επιθετικό πλάνο, δεν υπάρχει λόγος να μην παίξεις επιθετικά. Τα τελευταία χρόνια έχ