Το πλάνο του Σάκοτα για το νέο αίμα της ΑΕΚ

Στο πλάνο ανάδειξης παικτών που έχει η ΑΕΚ αναφέρθηκε ο Ντράγκαν Σάκοτα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Gazzetta.

- Κόουτς, γιατί η Ελλάδα δεν παράγει ταλέντα όπως η Σερβία;

«Στα 20 και πλέον χρόνια της παρουσίας μου στην Ελλάδα, όπως κι άλλων συμπατριωτών μου προπονητών, όπως

ο Ιβκοβιτς και ο Ομπράντοβιτς, έχουν βγει πολλοί νέοι παίκτες και πάντα δίναμε σημασία στα νέα ταλέντα. Η αλήθεια ωστόσο είναι πως μια βασική και σημαντική διαφορά είναι πως στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας τα παιδιά είναι περισσότερα. Τα ταλέντα είναι πιο πολλά, άρα είναι πιο εύκολο να δουλέψεις μαζί τους και το ποσοστό επιτυχίας σου αυξάνεται αντίστοιχα με τον αριθμό των παιδιών που έχεις. Παράλληλα, στην Γιουγκοσλαβία έμαθαν να δουλεύουν χωρίς μπάτζετ, δεν υπήρχαν ποτέ χρήματα για ξένους παίκτες ή μεγάλες μεταγραφές, οπότε έμαθαν να ζουν και να λειτουργούν μ" αυτά που είχαν».

- Και στην Ελλάδα που πλέον δεν υπάρχουν λεφτά γιατί δεν το εφαρμόζουμε σε κάποιες ομάδες που δεν μπορούν να διεκδικήσουν πρωτάθλημα;

«Εννοείται πως μπορεί να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα, άλλωστε το πλάνο που έχω στο μυαλό μου ξεκίνησε από την ανάγκη αλλαγής του σχεδιασμού λόγω της οικονομικής κατάστασης. Για να το δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα όμως, η ΑΕΚ πέρασε δύσκολα χρόνια, αλλά δεν παύει να είναι η ΑΕΚ, μια ομάδα με υψηλές απαιτήσεις, οπότε είμαστε υποχρεωμένοι να συνδυάσουμε το σήμερα με το αύριο».

- Τι περιλαμβάνει το πλάνο και πώς μπορεί η ΑΕΚ να σκεφτεί την «επόμενη μέρα»;

«Τα σχέδια αυτά είναι έτοιμα από καιρό και τα είχα στο μυαλό μου για τον επόμενο χρόνο. Σε κάποια συζήτηση με τον κ. Αγγελόπουλου μου είπε πως θα ήθελε να ξεκινήσουμε άμεσα και γι αυτό έχουμε αρχίσει να εφαρμόζουμε και να «τρέχουμε» κάποια πράγματα. Από την άλλη βέβαια δεν γίνονται όλα από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται να κάνουμε τις κατάλληλες επιλογές νέων παιδιών, να τους μαζέψουμε, να αρχίσουμε να δουλεύουμε και σταδιακά να παράγουμε ταλέντα. Μην περιμένει κάποιος ότι από τη νέα περίοδο η ΑΕΚ θα έχει αναδείξει 5-6 ταλέντα για το... ΝΒΑ. Αυτά δεν γίνονται. Σκοπός μας σε πρώτη φάση είναι να βρούμε ταλαντούχα παιδιά και η διαδικασία να γίνει σταδιακά».

- Το πλάνο ξεκινάει και τελειώνει από τα παιδικοεφηβικά τμήματα της ΑΕΚ;

«Εχουμε μιλήσει πάρα πολύ με τη διοίκηση για το πώς θα βελτιώσουμε τη βάση μας με πάρα πολλά παιδιά. Αυτό που θέλουμε είναι να βελτιωθεί ο «στρατός της ΑΕΚ». Θέλουμε κάθε χρόνο να έρχονται ολοένα και περισσότερα παιδιά ΄που θα είναι και θα νιώθουν μέλη της ΑΕΚ. Ακόμη κι αν κάποιος δεν γίνει σπουδαίος παίκτης, θέλουμε να γίνει σπουδαίος οπαδός. Κατά την άποψή μου για να το πετύχεις αυτό, θα πρέπει να αντιγράψεις το κολεγιακό μοντέλο. Δηλαδή, όταν ένας φοιτητής τελειώνει κάποιο κολέγιο, για παράδειγμα το Ντιουκ, το κολέγιό του τον ακολουθεί σ" όλη του τη ζωή. Οποιο παιδί αγωνίζεται σε κάποιο πανεπιστήμιο, αυτόματα το υποστηρίζει, το αγαπάει για πάντα και παρακολουθεί κάθε του παιχνίδι. Αυτό τον «στρατό» θέλουμε να έχουμε και στην ΑΕΚ. Ταυτόχρονα κάνουμε επιλογές νέων παιδιών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ελπίζοντας να αναδείξουμε κάποιον καινούριο Διαμαντίδη ή κάποιον καινούριο Στογιάκοβιτς».

- Η ΑΕΚ θα αποκτήσει συνεργασίες με μικρότερες ομάδες;

«Υπάρχει το παιδικό μας τμήμα, το εφηβικό, τώρα θα υπάρξει κι ένα νέο πρωτάθλημα κάτω των 22 και ταυτόχρονα θα έχουμε συνεργασίες με ομάδες μικρότερων κατηγοριών. Θα δουλεύουμε σ" ένα κοινό πρόγραμμα, με προπονητές που θα επιλέγουμε εμείς, θα δίνουμε και θα παίρνουμε βοήθεια, ανταλλάσσοντας παίκτες και παρακολουθώντας την εξέλιξη αυτών των παιδιών».

- Τι είναι τελικά προτιμότερο για μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό: Να κρατάει τα ταλέντα στον πάγκο και να τα χρησιμοποιεί σε εύκολα παιχνίδια ή να τα παραχωρεί για να «ψήνονται»;

«Εξαρτάται από το πόσα ταλέντα έχεις... Αν έχεις ένα παιδί είναι ευκολότερο να το προσέξεις περισσότερο, αν πάλι έχεις 10 ταλέντα είναι σαφώς δυσκολότερο και πρέπει να κάνεις επιλογές. Πάντως, δεν είναι κακός ο δανεισμός. Πολλοί μεγάλοι παίκτες έχουν περάσει από τέτοια διαδικασία, θυμάμαι για παράδειγμα τον Μποντιρόγκα. Ημουν προπονητής στη Ζαντάρ, τον είχαμε επιλέξει, η ομάδα τον απέκτησε, ανεξάρτητα αν εγώ αποχώρησα για την Τσιμπόνα και τελικά αποφασίστηκε να παραχωρηθεί δανεικός για ένα χρόνο σε σύλλογο μικρότερης κατηγορίας. Δεν του έκανε κακό, κάθε άλλο...».

- Αρα την ίδια σκέψη μπορείτε να εφαρμόσετε και στην ΑΕΚ;

«Επαναλαμβάνω πως δεν είναι κακό να παραχωρηθεί κάποιος παίκτης δανεικός, αλλά εμείς θα έχουμε μια δεύτερη ομάδα, κάτω των 22, στην οποία θα συμμετέχουν Ελληνες και ξένοι που θα έχουμε αποκτήσει. Αν οι ξένοι δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής, τότε αυτή η ομάδα, μία φορά την εβδομάδα, θα δίνει φιλικά παιχνίδια για να βλέπουμε σε ποια κατάσταση βρίσκεται. Θα πρόκειται για παιδιά που θα προέρχονται από τα παιδικοεφηβικά τμήατα, μερικά ξένα ταλέντα, αλλά και κάποιοι νεαροί παίκτες που έχουν προωθηθεί στην ανδρική ομάδα, αλλά στο τελευταίο παιχνίδι δεν είχαν αρκετό χρόνο συμμετοχής. Αυτή την ομάδα, προς το παρόν την ονομάζουμε «ομάδα Β'» και θα λειτουργεί και με πρόγραμμα ατομικών προπονήσεων. Κάποιοι θα ακολουθούν το πρόγραμμα της ανδρικής ομάδας, κάποιοι μπορεί να είναι στις μικρότερες ομάδες που προαναφέραμε κι όλοι μαζί, μια φορά την εβδομάδα, θα συγκεντρώνονται για το φιλικό παιχνίδι».

- Πώς νιώθετε όταν ακούτε για ταλέντα 22 ετών;

«Οταν ήρθα στην Ελλάδα έβλεπα πράγματα που δεν μπορούσα να τα καταλάβω... Ημουν στον ΠΑΟΚ θυμάμαι κι έβλεπα κάποια παιδιά, στα παιδικά και τα εφηβικά που τα ήξερε όλη η Ελλάδα και τα βάφτιζε «ταλέντα». Ανεξάρτητα τι άποψη μπορεί να είχα εγώ, για τον κόσμο ήταν «ταλέντα». Εβλεπα λοιπόν παιδιά που στα 19 έπαιζαν κάποια λεπτά, έδιναν συνεντεύξεις, μιλούσαν τρομερά ώριμα για την ηλικία τους κι έφταναν στα 22-23 να είναι βετεράνοι! Στην αρχή δεν μπορούσα να εξηγήσω γιατί συμβαίνει, τελικά στην πορεία κατάλαβα πως δεν δούλευαν ούτε όσο έπρεπε, ούτε όπως έπρεπε. Την απάντηση την πήρα με περιπτώσεις τύπου Χατζηβρέττα και Διαμαντίδη, με τους οποίους συνεργάστηκα στον Ηρακλή. Δύο παιδιά που δεν σταμάτησαν ποτέ να δουλεύουν και γι αυτό βελτιώνονταν, ακόμη και μετά τα 22-23 τους χρόνια. Πιστεύω βέβαια πως για να βελτιωθούν βοήθησαν οι καινούριες φιλοσοφίες προπονητών που είχαν, τα ανταγωνιστικά πρωταθλήματα που συμμετείχαν, οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις, οι καλοί ξένοι που είχαν να ανταγωνιστούν. Το πράγμα είναι πολύπλοκο, είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν σωστά για να βγει ένας παίκτης».

- Μπορεί η ΑΕΚ να γίνει Παρτίζαν;

«Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην Παρτίζαν και τον Ερυθρό Αστέρα στον τρόπο παραγωγής ταλέντων. Η μόνη ίσως διαφορά είναι πως ο Ερυθρός Αστέρας έριξε περισσότερα χρήματα. Δείτε για παράδειγμα τη Ζελέζνικ που μια εποχή σάρωνε στους εφήβους. Το 1980 και κάτι, όταν πρωτοεμφανίστηκε ο Ντράζεν Πέτροβιτς, 6-7 ομάδες που είδαν ότι δεν μπορούν να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, αποφάσισαν να δουλέψουν με νέα παιδιά. Υστερα από ορισμένα χρόνια, με τον Ντράζεν ακόμη εκεί, φτάσαμε να έχουμε ένα απίστευτο πρωτάθλημα, στο οποίο έξι ομάδες μέχρι την τελευταία αγωνιστική διεκδικούσαν το πρωτάθλημα. Αυτό που θέλω να πω είναι και στην Ελλάδα μπορεί να εφαρμοστεί ένα αντίστοιχο πλάνο, αλλά όχι με αντίστοιχη επιτυχία, για τον απλούστατο λόγο πως τα ταλέντα δεν είναι τόσα πολλά. Αν στη Σερβία κάνεις ένα καμπ, από τα 100 παιδιά το 40% θα μπορούσε να έχει εξέλιξη, κυρίως λόγω της σωματοδομής. Εδώ το ποσοστό μπορεί να είναι 10%».

- Το πλάνο της ΑΕΚ θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται το καλοκαίρι;

«Ηδη κάνουμε πράγματα.. Δουλεύουμε πάνω στο πού θα μείνουν τα νέα παιδιά, πού θα προπονούνται και μόλις τελειώσει το πρωτάθλημα ετοιμάζω ένα κλειστό καμπ της ΑΕΚ που θα δοκιμαστούν πολλά παιδιά. Ολοι οι Ευρωπαίοι μάνατζερ θα το γνωρίζουν, θα προτείνουν παιδιά, εμείς θα κάνουμε κάποιες επιλογές και θα καλέσουμε κάποιους και σιγά - σιγά θα ξεκινήσουμε να μαζεύουμε παιδιά. Είναι ένα καμπ, το οποίο είχα κάνει στον Ηρακλή και το Περιστέρι. Στον Ηρακλή θυμάμαι βγήκε ο Διαμαντίδης, ήταν ο Μαργαρίτης και στο Περιστέρι ο Γιάριτς, ο Κρητικός και κάποιοι άλλοι».

- Αρα το καλοκαίρι αφήνετε τους πάγκους και ξεκινάτε τον σχεδιασμό;

«Στα 20 χρόνια που είμαι στην Ελλάδα, δεν πρόλαβα να ευχαριστηθώ το μπάσκετ. Πάντα κυνηγούσα το αποτέλεσμα, αλλά πάντα είχα στο μυαλό πως κάποια στιγμή, για τη δική μου ικανοποίηση, θα οργανώσω μια ομάδα που θα διαλέξω τα ταλέντα, θα οργανώσω τα παιδιά, θα βλέπω πώς μεγαλώνουν και τι εξέλιξη έχουν. Αλλωστε, νομίζω πως μετά από 44 χρόνια προπονητικής καριέρας, πρέπει όλοι να έχουν πειστεί ότι γνωρίζω από προπονητική (σ.σ. γελάει). Το κομμάτι λοιπόν της ανάπτυξης είναι κάτι που το έχω καιρό στο μυαλό μου και το θέλω. Σημερα (σ.σ. την ημέρα που έγινε η συνέντευξη) για παράδειγμα, ήρθε στην προπόνηση ο Πέτζα Στογιάκοβιτς, πέρασε να πει ένα γεια, να δει τι κάνω κι αυτή η ευχαρίστησε μετράει όσο και τα κύπελλα ή τα πρωταθλήματα».

- Η ΑΕΚ έχει εντοπίσει νέα ταλέντα;

«Φυσικά, αλλά ονόματα δεν λέω (σ.σ. γελάει). Πρόκειται κατά βάση για Ελληνες. Δεν είναι πολλοί από το εξωτερικό, γιατί τα παιδιά από το εξωτερικό χρειάζοται περισσότερη μελέτη και έρευνα. Τα περισσότερα είναι από δω και σίγουρα έχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις, οι οποίες θα ολοκληρωθούν μέχρι το καλοκαίρι».

- Για να περάσουμε στη φετινή προσπάθεια της ΑΕΚ... Αισθάνεστε ότι η ομάδα βιάζεται να επιστρέψει στην κορυφή;

«Οταν ξεκινήσαμε αυτό που ζήτησα ήταν να μην υπάρχει η παραμικρή πίεση. Εκείνη την περίοδο μάλιστα δεν υπήρχαν πολλά από τα παιδιά που είναι τώρα στην ομάδα. Αρα, δεν μπορούσαμε προβλέψουμε ποιος είναι ο τελικός στόχος. Δεν είπαμε προς τα έξω ότι η ΑΕΚ πάει να σωθεί, γιατί πιστεύαμε πως δεν θα φτάσουμε ως εκεί. Ομως υπήρχαν σκέψεις ότι θα είναι δύσκολο να σωθούμε. Στην πορεία η ομάδα ανέβηκε επίπεδο... Κάναμε σωστές επιλογές παικτών, οι οποίες μάλιστα δεν ήταν καθόλου βιαστικές. Στους πέντε μήνες που είμαι στην ομάδα ήρθαν πέντε παίκτες που σημαίνει ένας παίκτης το μήνα, ενδεικτικό ότι σκεφτόμασταν πολύ προτού κάνουμε την οποιαδήποτε κίνηση. Παρότι γνωρίζαμε τα κενά μας κοντά στο καλάθι, αλλά και στην περιφέρεια, κάναμε κινήσεις χωρίς βιασύνη και τα αποτελέσματα μας δικαιώνουν. Στις μοναδικές περιπτώσεις που υπήρξε κάποιου είδους βιασύνη ήταν όταν τραυματίστηκε ο Παπαντωνίου και την δεύτερη φορά που χτύπησε ο Σαρικόπουλος».

- Πλέον υπάρχει πίεση;

«Προσωπικά όχι, γιατί είμαι έμπειρος και δεν αφήνω κανέναν να με επηρεάσει ή να μου πει τι θα κάνω. Η ομάδα νιώθει ότι θέλουμε το κάτι παραπάνω κι αυτό είναι λογικό. Θέλαμε μια θέση σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, μια θέση στα πλέι οφ, αλλά τελικά τα πράγματα ήρθαν καλύτερα απ" ό,τι τα υπολογίσαμε. Οι καλές επιλογές που κάναμε βελτίωσαν το παιχνίδι μας και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι κάποιες ομάδες έχουν πέσει, με κάνει να πιστεύω πως αξίζουμε τη θέση που βρισκόμαστε».

- Πότε θα μπορέσει η ΑΕΚ να είναι ανταγωνιστική του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού;

«Το γεγονός ότι σε μια τέτοια εποχή υπάρχει ένας πρόεδρος σαν τον Αγγελόπουλο που επενδύει, είναι εξαιρετικά σπάνιο και η ΑΕΚ είναι τυχερή. Δεν μπορείς ποτέ να προδικάσεις πότε η ομάδα σου θα είναι ανταγωνιστική του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Αυτό το βλέπεις στη διάρκειας μιας σεζόν κι όχι την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας. Η ΑΕΚ θα κάνει σταθερά βήματα, κάθε χρόνο θα είναι και καλύτερη και σιγά - σιγά θα πετύχει όσα ονειρεύεται. Οταν το 2001-02 πήραμε το πρωτάθλημα, υπήρχε κανείς που το περίμενε; Μέσα μου πίστευα ότι η ομάδα θα φτάσει ψηλά, δεν ήξερα πόσο ψηλά, αλλά πίστευα στην ομάδα. Οταν πλέον τερματίσαμε πρώτοι στην κανονική περίοδο, τότε ήμουν σίγουρος πως μπορούσαμε να πάρουμε το πρωτάθλημα».