«ΠΑΟΚ, ένα από τα πιο αλλοπρόσαλλα κλαμπ»

Μέσα σε 1400 λέξεις, ο Κάιλι Σενικόφ, μέσα από την ιστοσελίδα thesefootballtimes, παρουσιάζει την πορεία του ΠΑΟΚ από τα μέσα της δεκαετίας του '80 με τον συντάκτη να καταγράφει όσα του έκαναν εντύπωση όπως τα οικονομικά προβλήματα, οι συχνές αλλαγές προπονητών και οι αναξιόπιστοι πρόεδροι.
Το κείμενο έχει τίτλο "Η απρόβλεπτη ιστορία του ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης" και ο Σενικόφ αρχίζει με την απορία γιατί ο ΠΑΟΚ

θεωρείται μια από τις πιο απρόβλεπτες ομάδες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Όπως σημειώνει: "Υπάρχουν ομάδες που απλά τις συμπαθείς και τις υποστηρίζεις. Μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά μία τέτοια είναι ο ΠΑΟΚ, που είναι στη Θεσσαλονίκη, πόλη της αρχαίας Μακεδονίας. Κι αυτό ίσως συμβαίνει γιατί ο ΠΑΟΚ είναι η μεγαλύτερη από τις "μικρές" ομάδες σε όλη την Ευρώπη. Ο ΠΑΟΚ ανεβαίνει πολύ σταθερά στην κατάταξη της UEFA, κερδίζοντας 90 θέσεις τα τελευταία έξι χρόνια".
Στην συνέχεια κάνει μια ιστορική αναδρομή: " Τα πράγματα δεν ήταν πάντα τόσο εύκολα. Η ομάδα και οι οπαδοί έκαναν ένα... ταξίδι με τρενάκι του λούνα παρκ, από τα μέσα του '80, αλλά τώρα τα πράγματα δείχνουν να σταθεροποιούνται. Κοιτώντας προς τα πίσω, η πρώτη μεγάλη πτώση ήρθε όταν ξεκίνησαν τα οικονομικά προβλήματα και αποκλείστηκε για πέντε χρόνια από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Ο Θωμάς Βουλινός, τότε πρόεδρος, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην τιμωρία καθώς προκαλούσε τους οπαδούς προς τον χουλιγκανισμό. Εκείνη την εποχή οι οπαδοί του ΠΑΟΚ έγιναν γνωστοί για το μεγάλο πάθος που δεν ήταν πάντα για καλό... Χωρίς χρήματα από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ο ΠΑΟΚ αναγκάστηκε να πουλήσει κάποιους από τους καλύτερους και πιο έμπειρους παίκτες του, με αποτέλεσμα να κατρακυλήσει στη βαθμολογία του ελληνικού πρωταθλήματος".
Μετά την εποχή Βουλινού ακολουθεί η εποχή Μπατατούδη: " Πήρε τελικά τα ηνία από τον αμφιλεγόμενο Βουλινό το 1996 και δημιούργησε αίσθηση ανακούφισης, αφού τα οικονομικά του συλλόγου έδειχναν να πηγαίνουν προς το καλύτερο. Την επόμενη σεζόν ο ΠΑΟΚ συμμετείχε στο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1997 και προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο επί της Άρσεναλ, πριν αποκλειστεί από την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Μετά από το πολλά υποσχόμενο 1997, η ελληνική ομάδα άρχισε να ανοίγει και να κλείνει πόρτες στους προπονητές. Πέντε τεχνικοί απολύθηκαν μέσα σε δύο χρόνια και η ομάδα έπεσε ξανά στη βαθμολογία. Και τελικά ήρθε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς να βγάλει την ομάδα από την αφάνεια. Με τον Σερβοέλληνα στον πάγκο του, οι "ασπρόμαυροι" κατέκτησαν τον πρώτο τους τίτλο μετά από 16 χρόνια, κερδίζοντας το Κύπελλο στον τελικό του 2001 απέναντι στον κυρίαρχο Ολυμπιακό.
Οι οπαδοί περίμεναν με κομμένη την ανάσα για τη στιγμή που έπειτα από μια δύσκολη δεκαετία, με τιμωρίες από την UEFA και οικονομικές αναταραχές, θα μπορούσαν επιτέλους να πανηγυρίσουν. Και το έκαναν ξανά το 2003 όταν ο ΠΑΟΚ πήρε και πάλι το Κύπελλο Ελλάδας με το 1-0 επί του Άρη".
Για τις συχνές αλλαγές προπονητών μετά την αποχώρηση του Ντούσαν Μπάγεβιτς: " Η ομάδα μπήκε ξανά σε οικονομικές περιπέτειες και παρότι το 2005 έγιναν ηχηρές μεταγραφές και όλα έδειχναν πως ο ΠΑΟΚ θα μπει σε μια νέα εποχή, η πραγματικότητα ήταν εντελώς ανάποδη. Ο Νίκος Καραγεωργίου απολύθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Γιώργο Κωστίκο. Ο ΠΑΟΚ έκανε νέο ρεκόρ απολύοντας πέντε προπονητές σε διάστημα λιγότερο των 18 μηνών. Οι ήττες οδήγησαν και τον Κωστίκο στην έξοδο και ανέλαβε ο Ρουμάνος, Ίλιε Ντουμιτρέσκου.
Σε περίπτωση που δεν το προσέξατε, ο ΠΑΟΚ είναι πραγματικά ένα δύσκολος σύλλογος για προπονητές. Μετά από μερικά αρνητικά αποτελέσματα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απολυθείς και θα αντικατασταθείς μέχρι ο διάδοχός σου να ακολουθήσει το δρόμο σου.
Υπάρχει περίπτωση να πάρεις μια δεύτερη ευκαιρία, αν κάποια στιγμή στο παρελθόν είχες κάποια επιτυχία, αλλά μετά οι προσδοκίες από εσένα είναι μεγαλύτερες κι αν δεν τις εκπληρώσεις... έφυγες. Αυτό γίνεται πάντα στον σύλλογο.
Επιστρέφοντας τώρα στην ιστορία μας, οι παίκτες ήταν απλήρωτοι για μήνες, η UEFA απέκλεισε ξανά την ομάδα από την Ευρώπη και οι οπαδοί ήταν σε αναβρασμό. Έκαναν κατάληψη στο γήπεδο για λίγες ημέρες διαμαρτυρόμενοι για τον Γιάννη Γούμενο. Η αποτυχία για να εξασφαλίσει επενδυτές, ανάγκασε τον πρόεδρο να ζητήσει συγγνώμη από τους οπαδούς και τους παίκτες και ο ίδιος προσπάθησε να κρατηθεί στον σύλλογο
Τη σεζόν 2006/07 πάλι τα νέα ήταν άσχημα, καθώς λόγω περιορισμών και τιμωριών η ομάδα πήρε παίκτες με ελάχιστη εμπειρία. Ο Ντουμιτρέσκου αναγκάστηκε να παίζει άμυνα για να κρατήσει την ομάδα σε καλή θέση στη βαθμολογία. Οι οπαδοί δεν άντεχαν άλλο τα "φτωχά" αποτελέσματα και το κακό ποδόσφαιρο και τα πράγματα ξέφυγαν.
Δύο πρώην μέτοχοι, ο Νίκος Βεζυρτζής και ο Απόστολος Οικονομίδης, πήραν τη διοίκηση το 2006, αλλά τα μεγάλα χρέη του ΠΑΟΚ προς το κράτος είχαν ως αποτέλεσμα το Δικαστήριο να αποφασίσει πως θα υπάρχει επιτήρηση στην ομάδα μέχρι να εξοφληθούν οι οφειλές".
Έπειτα, το κείμενο συνεχίζεται με τον ΠΑΟΚ να μπαίνει στην εποχή Ζαγοράκη: " Αναπόφευκτα οι δυο τους δεν μπόρεσαν να μείνουν για πολύ και το καλοκαίρι του 2007, ο παίκτης-θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Θοδωρής Ζαγοράκης, πήρε τα ηνία του συλλόγου. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να παρουσιάσει ένα τριετές πλάνο με την ελπίδα να δει τον ΠΑΟΚ να αναγεννιέται ξανά. Τα τρία βήματα ήταν να απαλλάξει την ομάδα από τα δυσβάσταχτα χρέη, να την επαναφέρει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Όλα έμοιαζαν απλά, αλλά ήταν μάλλον δύσκολα και ο αρχηγός του 2004 πήγαινε κόντρα στις πιθανότητες.
Οι υποσχέσεις του Ζαγοράκη αρκούσαν πάντως για να εκτοξευθούν οι πωλήσεις εισιτηρίων διαρκείας το 2007, παρότι η ομάδα δεν είχε καλό αγωνιστικό επίπεδο. Με ρεκόρ εισιτηρίων η ομάδα πήρε τους Καλή, Ουντέζε και Σάλμον. Ήρθαν και οι τρεις ως ελεύθεροι, φέρνοντας εμπειρία και επαγγελματισμό.
Τα οικονομικά του ΠΑΟΚ είχαν αρχίσει να βελτιώνονται. Η ομάδα έκλεινε χορηγίες, οι θεατές όλο και αυξάνονταν και το ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα ήταν όλο και καλύτερο. Στο τέλος της σεζόν 2008-09, ο ΠΑΟΚ τερμάτισε μόλις οκτώ βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό, έχοντας την καλύτερη συγκομιδή από το 1985. Το πλάνο Ζαγοράκη έδειχνε να πετυχαίνει. Και παρότι το 2009 παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους, επέστρεψε αργότερα και παρέμεινε εμβληματική φιγούρα στον ΠΑΟΚ".
Και φτάνουμε στον Ιβάν Σαββίδη: " Το 2012 ο Ιβάν Σαββίδης πήρε την ομάδα και τα 12 εκατομμύρια ευρώ που επένδυσε βοήθησαν τον σύλλογο να ξεφύγει από τα χρέη του, για πρώτη φορά στην ιστορία του. Ο Σαββίδης έβαλε τους Ζαγοράκη και Βρύζα να τρέξουν την ομάδα, αναγνωρίζοντας τις γνώσεις τους για την ομάδα και την εμπειρία τους.
Αρκετοί παίκτες από τις Ακαδημίες έχουν εξελιχθεί και παίζουν πλέον στην πρώτη ομάδα, προκειμένου να μειωθούν οι ακριβές μεταγραφές. Η ομάδα είναι ακόμα από τους βασικούς διεκδικητές τίτλων στο ελληνικό στερέωμα, αλλά ακόμα δεν έχει κερδίσει κάποιον".
Και το αφιέρωμα καταλήγει κάπως έτσι... "Αν η ιστορία απλά επαναλαμβάνεται, είναι πιθανό την περίοδο ηρεμίας να διαδεχθεί μία καταιγίδα. Και μετά, ο κλασικός κύκλος του ΠΑΟΚ θα συνεχιστεί και η οικονομική δυσπραγία θα αντικατασταθεί από την αρμονία. Η ωρολογιακή βόμβα της Τούμπας κάνει τον ΠΑΟΚ ως ένα από τα πιο αλλοπρόσαλλα και απρόβλεπτα κλαμπ".