Οι τέσσερις εποχές του… Τράι!

Διαβάστε το αφιέρωμα της Μαριάννας Αξιοπούλου, στο gazzetta.gr: «Κάποτε έφυγε για να βρει την ποδοσφαιρική του άνοιξη. Και τώρα επιστρέφει με βαρυχειμωνιά. Το gazzetta.gr παρουσιάζει τις τέσσερις εποχές του Τραϊανού Δέλλα με την ΑΕΚ.

Το ξαφνικό καλοκαίρι!

Μια εποχή γεμάτη πάθος. Εκείνη που θέλει να περηφανεύεται ότι γεννά τους μεγαλύτερους έρωτας, αδιαφορώντας για την εξέλιξή

τους όταν πέσει ο ήλιος. Το πάθος του Τραϊανού Δέλλα και της ΑΕΚ ξεκίνησε το 1999. Μετά τον Άρη, μετά το αγροτικό στις Σέρρες, μετά τη Σέφιλντ Γουνάιτεντ ήρθε η στιγμή για την Ένωση. «Στην καριέρα σου εσύ μπορείς να βγάλεις πολλά χρήματα. Να ξέρεις ένα πράγμα μόνο: Με τα χρήματα δεν μπορείς να αγοράσεις την ευτυχία». Ο Τραϊανός Δέλλας πάντα είχε στο μυαλό του τα λόγια του πρώτου του προπονητή και τα ακολουθούσε στην καριέρα του. Ωρίμασε σε έναν άνθρωπο που δεν κοιτούσε συμβόλαια και δεσμεύσεις. Ήθελε να νιώθει πολύτιμος και δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από υπογραφές. Η ΑΕΚ μπήκε στη ζωή του το 1999 και σε πρώτη φάση θα ήταν μια σχέση έντονη, παρά το σύντομο χρονικό διάστημα που κράτησε. Σαν εκείνες του καλοκαιριού...

Στη Ν. Φιλαδέλφεια, δεν έκανε τη μεγαλύτερη καριέρα που θα φανταζόταν κανείς, όταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης (στη σύντομη προεδρία του το 1999) τον έκανε δώρο στον Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς. Από την αρχή απέκτησε μια ιδιαίτερη επαφή με τον κόσμο, που τον αποδέχτηκε με αγάπη. Ρόλο έπαιξε το γκολ του στην πρεμιέρα με τον ΠΑΟΚ (4-4), αλλά και το γεγονός ότι στο αλήστου μνήμης αγώνα με τον Ολυμπιακό και τον Δημητρόπουλο (σ.σ. Νοέμβριο του 1999), ήταν από εκείνους που πρωτοστάτησαν στην επανάσταση. Εκείνο το επεισόδιο με τον διαιτητή της αναμέτρησης του είχε στοιχίσει, αφού τιμωρήθηκε με εφτά αγωνιστικές. Δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο του με την ΑΕΚ θα βρισκόταν προ εκπλήξεως...

Ήταν Ιούλιος του 2001, όταν ο Μάκης Ψωμιάδης ήθελε να ψαλιδίσει τον προϋπολογισμό και ο Φερνάντο Σάντος έπρεπε να κόψει έναν παίκτη. Η ΑΕΚ θα τον πλήγωνε για πρώτη φορά. «Τότε στην ΑΕΚ για τη θέση του κεντρικού αμυντικού ήμασταν εγώ, ο Φερούζεμ, ο Κωστένογλου και ο Καψής. Η τότε διοίκηση, μαζί με τον προπονητή φυσικά, έκανε μεταγραφές τον Γκαμάρα και τον Ραμπεσαντρατανά. Είχαμε μαζευτεί πολλά άτομα στην ίδια θέση και ο προπονητής έκανε μια εισήγηση, απ' όσα μου έχει πει και από αυτά που ξέρω, ότι «εγώ έχω έξι παίκτες σε αυτή τη θέση, όποιον νομίζετε εσείς ότι πρέπει να φύγει, είστε ελεύθεροι».

Η διοίκηση επέλεξε εμένα. Πίστευε ότι είχα το μεγαλύτερο συμβόλαιο; Πίστευε ότι δεν μπορώ να προσφέρω; Δεν μπορώ να ξέρω τι πίστευε. Έτσι έγινε. Με στεναχώρησε αφάνταστα το γεγονός, όχι ότι έφευγα από την ΑΕΚ, που ήταν ήδη στενάχωρο, αλλά ότι αυτό συνέβη 1-2 μέρες πριν το τέλος των μεταγραφών. Να σου λέει μια ομάδα, ο πρόεδρος, που τότε ήταν ο Ψωμιάδης, «φύγε» δεν είναι πολύ εύκολο για ένα ποδοσφαιριστή. Εκεί κάπου χάνεις λίγο την ισορροπία σου. Ενώ ξέρεις ότι υπάρχει ένα συμβόλαιο, κάτι σταθερό, ξαφνικά το χάνεις. Την ίδια στιγμή που φοβήθηκα, που αγχώθηκα, τρελάθηκα μου ήρθε μια πρόταση από την Περούτζια από την Ιταλία και δεν το σκέφτηκα καθόλου».

Οι καλύτερες επιλογές συνήθως δεν είναι αυτές που βρίσκουμε, αλλά αυτές που μας βρίσκουν!

Η γλυκιά άνοιξη...

«Φέτος κάνω προετοιμασία κι εύχομαι να συνεχίσω χωρίς προβλήματα για να αισθανθώ και πάλι ποδοσφαιριστής». Το πρώτο βήμα για να θεραπευτείς είναι να αναγνωρίσεις ότι έχεις πρόβλημα. Την άνοιξη όλα μοιάζουν πιο εύκολα, πιο πιθανά, πιο γλυκά. Ο Τραϊανός Δέλλας ανέβηκε στο βήμα το καλοκαίρι του 2006 και ίδρυσε τη λέσχη των... ανωνύμων ποδοσφαιριστών. Αντιλήφθηκε τα λάθη του, συνειδητοποίησε ότι τον τελευταίο καιρό διέσυρε τον εαυτό του κι έβαλε στοίχημα. Το καλοκαίρι του 2005, ο Τραϊανός Δέλλας είχε μείνει στα αζήτητα. Το συμβόλαιό του με τη Ρόμα είχε λήξει και μετά από μια σεζόν με 20 συμμετοχές και δύο γκολ, όμως οι πρωτευουσιάνοι αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να κρατήσουν τον Έλληνα αμυντικό. Το πρόβλημα στη μέση του δεν έλεγε να υποχωρήσει και ήταν δύσκολο για οποιαδήποτε ομάδα να ρισκάρει. Η Λάτσιο μπήκε στο παιχνίδι, όπως και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όμως ο Δέλλας φάνηκε εξαιρετικά εκλεκτικός (σε ομάδες και οικονομικά) με αποτέλεσμα να μείνει μετέωρος.

Στα μέσα του Σεπτεμβρίου του 2005 η ΑΕΚ ανακοινώνει την απόκτηση του Τραϊανού Δέλλα. Κάποιες εμφανίσεις του στους Θρακομακεδόνες για να προπονηθεί με την Ένωση είχαν προετοιμάσει το έδαφος, όμως και πάλι το θέμα έσκασε ως «βόμβα». «Όταν έφυγα είχα πει ότι η μόνη ομάδα για την οποία θα γύριζα στο ελληνικό πρωτάθλημα θα ήταν η ΑΕΚ. Αυτό έγινε σήμερα. Είναι η μόνη ομάδα που αγάπησα και αγαπήθηκα από τον κόσμο της». Το συμβόλαιό του θα είναι μονοετές και η αμοιβή του βάσει συμμετοχών. Το πρόβλημα στη μέση, εξάλλου, τον είχε αφήσει καιρό αγωνιστικής δράσης και θα χρειαζόταν ακόμα πολύς καιρός για να είναι έτοιμος... Στο τέλος της σεζόν, η κριτική που ασκείται στο πρόσωπό του είναι έντονη. Το πιο... ελαφρύ απ' όσα ακούγονται είναι πως το συμβόλαιό του με την ΑΕΚ, το χρωστάει στη φιλία του με τον Ντέμη Νικολαΐδη. Είναι και η στιγμή που θα βάλει το στοίχημα για την μεγάλη του επιστροφή.

Λίγους μήνες μετά, όμως, ο ίδιος κέρδιζε το στοίχημα. Με ένα εντυπωσιακό come back στην ΑΕΚ θα αποδείξει ότι ξέρει να δίνει απαντήσεις (και) μέσα στο γήπεδο και αποφασίζει να βάλει πιο ψηλά τον πήχη. «Πέρυσι είχα πει πως θέλω να ξανανιώσω ποδοσφαιριστής. Φέτος, θα το πάω λίγο παραπέρα. Ένας προσωπικός στόχος δικός μου είναι να κάνω περισσότερα παιχνίδια από τις προηγούμενες χρονιές, αλλά θα ήθελα να πάρω με αυτή την ομάδα και έναν τίτλο». Ο Τραϊανός Δέλλας μετά από 365 μέρες που ήταν... καθαρός έβαλε νέο στοίχημα. Το κέρδισε και αυτό! Στο φινάλε του 2008 ένιωσε ότι είχε κατακτήσει την κορυφή, έστω κι αν στα... χαρτιά ο τίτλος δεν πέρασε στο ενεργητικό του. Κι όταν είδε ότι η ίδια του η ομάδα δεν μπορούσε να το στήριξε άρχισε να αντιδρά, να κλωτσάει όπως θα λέγαμε στην καθομιλουμένη.

«Δεν θέλω να μιλήσω καθόλου για το παιχνίδι. Δώσαμε μια ευκαιρία στην διοίκηση, ώστε να αναδείξει την απαξίωση που έχουμε για το πρωτάθλημα. Θέλω να ευχαριστήσω την Σούπερ Λίγκα για το τουρνουά αυτό. Είναι μια ευκαιρία για να διασκεδάζει ο κόσμος. Συμφωνώ και με τον Γκαγκάτση, ότι πρέπει να τηρούνται οι κανόνες, αλλά θα ήθελα αυτούς τους κανόνες να μην τους κάνουμε λάστιχο. Τα υπόλοιπα ας τα βρουν στις δικαστικές αίθουσες». Ήταν η στιγμή που ένιωθε στην κορυφή του κόσμου, τουλάχιστον όσον αφορά την ΑΕΚ. Μετά τον αγώνα με τον Πανιώνιο (σ.σ. πρώτο ματς στα πλέι οφ) εκφράστηκε όπως ένιωθε. Ποτέ δεν θα έκανε κάτι διαφορετικό. Δεν ήξερε, όμως, πόσο γρήγορα ξεχνάει ο κόσμος. Και δει της ΑΕΚ.

Εκείνο το παιχνίδι θα ήταν και το τελευταίο του ματς με τη φανέλα της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Ακολούθησε το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, στο οποίο παρουσιάστηκε αγωνιστικά αγνώριστος και τέλος. Είπαμε... Από τα ψηλά στα χαμηλά! Ο τραυματισμός του ήταν για πολλούς πρόφαση για να μην αγωνιστεί άλλο στα πλέι οφ και να ξεκουραστεί ενόψει Εθνικής ομάδας... Ο κόσμος της ΑΕΚ τον κατηγόρησε γιατί δεν ήταν όσο επαγγελματίας έπρεπε στα πλέι οφ. Ο ίδιος θεωρούσε ότι είχε κάνει το χρέος του και με το παραπάνω με την κατάκτηση του τίτλου. Η διοίκηση αποφάσισε πως είχε έρθει η στιγμή να κλείσει και πάλι ο κύκλος του με την Ένωση, ο δεύτερος κύκλος.

Ο βίαιος χειμώνας...

Η ΑΕΚ θα τον πλήγωνε ξανά. Ήταν 23 Ιουλίου 2007. Το κουβάρι έμοιαζε πολύ μπερδεμένο εκείνες τις ώρες. Ο κόσμος της ΑΕΚ δεν μπορούσε να καταλάβει το λόγο που ένας ακόμα παίκτης, μετά τον Νίκο Λυμπερόπουλο, αποχωρούσε και δεν μπορούσε να το δεχτεί. Θα το συζητούσαν για μέρες, για εβδομάδες ίσως... Εκείνος που δεν έχει χρόνο για σκέψεις και συναισθηματισμούς είναι ο ποδοσφαιριστής. Εκείνος πρέπει να σκεφτεί την καριέρα του. Ο Τραϊανός Δέλλας δεν άργησε να πάρει την απόφασή του. Ο χειμώνας μπορεί πολλές φορές να είναι σκληρός. Κι αυτή η σκληρότητα είναι που δε σου δίνει την πολυτέλεια να σκεφτείς. Πρέπει να πράξεις για να μη λυγίσεις.

Μια μέρα μετά το διαζύγιο με την Ένωση, εισήλθε εις γάμον κοινωνίαν με την Ανόρθωση, όπου υπέγραψε για δύο χρόνια. Οι κακές γλώσσες, φυσικά, και μίλησαν για τα τελευταία ένσημα, για τις... τελευταίες καλές επιταγές της καριέρας του. Χάθηκαν κάπου στην πορεία, ανάμεσα στον αποκλεισμό του Ολυμπιακού και τη νίκη στην Κύπρο επί του Παναθηναϊκού. «Δεν το αντιμετώπισα ως πισωγύρισμα, διότι υπήρχε η προοπτική του Champions League. Και από την άλλη η απόφασή μου να φύγω από την ΑΕΚ οφειλόταν στο γεγονός ότι κάποια πράγματα δεν μου άρεσαν. Πήρα την απόφαση να φύγω. Δεν πήγαινα στην Ανόρθωση για να τελειώσω την καριέρα μου ή για να ηρεμήσω από κάποια πράγματα. Μ' αρέσει πάντα να παίζω σε υψηλό επίπεδο και το Champions League μου δίνει τώρα αυτήν την ευκαιρία», θα εξηγήσει, όταν πια το μυαλό έχει καθαρίσει, ο Τραϊανός Δέλλας.

Το τελευταίο φθινόπωρο...

Εποχή μελαγχολική... Σε προετοιμάζει για τον χειμώνα που πάντα, όμως, σε βρίσκει απροετοίμαστο. Σχεδόν όπως βρίσκει έναν ποδοσφαιριστή η στιγμή που πρέπει να εγκαταλείψει την ενεργό δράση, όσο κι αν προετοιμάζει τον εαυτό για εκείνη. Η απόφαση της επιστροφής του στην ΑΕΚ, όσο κι αν έμοιαζε μονόδρομος, δεν ήρθε απερίσκεπτα. Ο Τραϊανός Δέλλας το σκέφτηκε, το ζύγιζε και υπολόγισε τις πιθανές απώλειες πριν υπογράψει στις 2 Ιουλίου του 2010 μονοετές συμβόλαιο. Πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην ομάδα που τον πλήγωσε δύο φορές, απλά γιατί είναι η μοναδική που αγάπησε στην Ελλάδα. «Κάθε φορά είναι σίγουρα διαφορετική και κάθε αρχή είναι δύσκολη, άσχετα αν έχω περάσει και γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα στην ομάδα. Πάντα ξεκινάς από το μηδέν. Έτσι ξεκινάω και τώρα, θέλοντας να βοηθήσω στο καινούργιο έργο που αρχίζει αυτή τη χρονιά για την ΑΕΚ. Το έχω δηλώσει, το έχω δείξει όντας η μοναδική ομάδα που έχω παίξει στην Ελλάδα τόσα πολλά χρόνια και νομίζω ότι σε αυτή θα ήθελα να κλείσω την καριέρα μου».

Ο Τραϊανός Δέλλας έβαζε ακόμα ένα στοίχημα. Μόνο που αυτή τη φορά θα το έχανε... Τον τίτλο που του έλειψε στο προηγούμενο διάστημα κατάφερε να τον κατακτήσει, έστω κι αν ήταν το κύπελλο. Και η καριέρα του θα συνεχιζόταν λίγο περισσότερο απ' όσο ίσως την είχε υπολογίσει. Μετά από μια γεμάτη χρονιά με 36 συμμετοχές και τέσσερα γκολ, ο «Τράι» θα ανανέωνε το συμβόλαιό του με την ΑΕΚ για ένα ακόμα χρόνο τον Ιούνιο του 2011. Η χρονιά του, η δεύτερη στο φθινόπωρο, θα έμοιαζε με τα πρωτοβρόχια. Δεν κατόρθωσε ποτέ να διαρκέσει πολύ ώρα και κατάλαβε ότι είχε φτάσει η στιγμή. Μετά από 18 παιχνίδια, η αυλαία έπεσε. Στις 16 Μαΐου του 2012 αγωνίστηκε για τρία λεπτά στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, ώστε ο κόσμος να τον αποχαιρετίσει.

«Η απόφασή μου έχει παρθεί, ευχαριστώ τον κόσμο για τη στήριξη και την αποθέωση. Έχω ζήσει γεμάτη Φιλαδέλφεια και γεμάτο ΟΑΚΑ. Θα ήθελα να παραμείνω, αλλά το σώμα μου λέει άλλα. Είμαι χαρούμενος για αυτά που πέτυχα στην καριέρα μου. Ό,τι πέτυχα το έκανα με σεβασμό προς τους αντιπάλους μου. Αυτό που με κάνει χαρούμενο είναι που δεν αλλοιώθηκε ο χαρακτήρας μου». Ο δικός του αποχαιρετισμός δόθηκε λίγο μετά το ματς, λίγο πριν μπει καλοκαίρι. Δεν κράτησε πολύ. Έντεκα μήνες μετά, ο Τραϊανός Δέλλας επιστρέφει στην ΑΕΚ. Μόνο που τώρα έχει βαρυχειμωνιά!»...