«Ο Γκάρι δεν θα αυτοκτονούσε, αν…»

Χωρίς απαντήσεις στα «γιατί», οι συγγενείς του πρώην ομοσπονδιακού κόουτς της Ουαλίας μιλούν πρώτη φορά για τη ζωή τους χωρίς μετά το τραγικό συμβάν.
Προσπαθούν να φανούν δυνατοί για να μεγαλώσουν τα δύο παιδιά που άφησε πίσω του ο Σπιντ και να βοηθήσουν τη γυναίκα του. «Κάθε μέρα μοιάζει με έναν ατελείωτο εφιάλτη. Δεν έχουμε απαντήσεις στις ερωτήσεις μας και αυτό είναι ακόμη χειρότερο. Ο Γκάρι ήταν άνθρωπος που δεν ανοιγόταν πολύ για την προσωπική του ζωή και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να βρούμε απάντηση στις απορίες μας. Ας είχε γίνει ταχυδρόμος...

Αν δεν είχε γίνει ποδοσφαιριστής, δεν θα το είχε κάνει. Ας είχε γίνει ταχυδρόμος... Να είχε πιο ήρεμη ζωή» ήταν τα λόγια της μητέρας του, Κάρολ.
Από την πλευρά του, ο πατέρας του αδικοχαμένου προπονητή στάθηκε στην προσπάθεια που κατέβαλε ώστε τα παιδιά του γιού του, να συνεχίσουν τις ζωές τους: «Τα πηγαίνω στις ομάδες τους και με το ποδόσφαιρο, ξεχνιούνται. Με έχει βοήθησε κι εμένα πολύ αυτό, αλλά και τα παιδιά. Ο Εντ, παίζει στη Ρέξαμ και είναι διεθνής με την εθνική ομάδα της Ουαλίας Κ-16. Μου θυμίζει τις μέρες που πήγαινα τον Γκάρι στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες, όταν ήταν μικρός. Εγώ, έχω προσπαθήσει και μπορώ να πω ότι είμαι καλύτερα από τη γυναίκα μου. Αυτή, όμως, ακόμη δεν μπορεί να το πιστέψει...».