«Ανεβήκαμε και πέσαμε με ψηλά το κεφάλι»

Εξ αρχής η προσπάθεια της Δόξας Δράμας έμοιαζε καταδικασμένη για παραμονή στην Σούπερ Λιγκ, ωστόσο η ομάδα έδειξε κάποια καλά δείγματα και πήρε σημαντικά αποτελέσματα, παρά το γεγονός ότι στο τέλος τερμάτισε στην τελευταία θέση. Αυτό όμως θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντική εμπειρία για το μέλλον, όπως τόνισε ο Δημήτρης Γελαδάρης, με δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα.

«Πάνω από όλα να πω χρόνια πολλά και συγχαρητήρια για το έργο που κάνετε σε όλη τη σεζόν (σ.σ. εννοεί τη Nova). Η Δόξα ανέβηκε με ψηλά το κεφάλι, δίκαια και πέφτει με ψηλά το κεφάλι. Παλέψαμε όλα τα παιχνίδια, δεν γίναμε

σάκος του μποξ όπως κάποιοι πίστευαν, αλλά όλα τα παιχνίδια τα παλέψαμε και νομίζω ότι κερδίσαμε πάρα πολλά, πάνω από όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους προπονητές από την αρχή της χρονιάς, τη διοίκηση, τον κόσμο που ήταν 12ος παίκτης, παρά την οικονομική κρίση ήταν δίπλα μας και τους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας. Μέσα από αυτή τη χρονιά πήραμε εμπειρίες και του χρόνου, το θετικό είναι ότι ξεκίνησαν τα έργα για το γήπεδο και πραγματικά θα είναι το στολίδι της πόλης και να είμαστε γεροί για να ξανανέβουμε στη Σούπερ Λιγκ».

Εν συνεχεία κλήθηκε να απαντήσει με τυχόν προσθήκες που πρέπει να γίνουν, προκειμένου η ομάδα να επιστρέψει άμεσα στην μεγάλη κατηγορία, για να πει: «Τώρα που τελείωσε το πρωτάθλημα, πρόεδρος και προπονητής θα αποφασίσουν για την επόμενη χρόνια, που σίγουρα θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο η Δοξα για να ανέβει εκεί που αρμόζει στην ιστορική αυτή ομάδα», ενώ για το αποψινό παιχνίδι, σχολίασε: «Παίξαμε και θέλαμε να αφιερώσουμε τη νίκη αυτή στον Κατσαβάκη για την ονομαστική του εορτή. Το παλέψαμε, το κυνηγήσαμε, αλλά δεν τα καταφέραμε. Θετικό όμως το αποτέλεσμα απέναντι στην ΑΕΚ».

Ολοκληρώνοντας ρωτήθηκε και αν σκέφτεται να συνεχίσει στα γήπεδα, μετά από 14 χρόνια σε επαγγελματικό επίπεδο, για να πει: «Ευχαριστώ στην οικογένειά μου για τα τόσα χρόνια που με στηρίζουν πάρα πολύ και εγώ θα συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω και αν καταλάβω ότι δεν μπορώ θα φύγω με ψηλά το κεφάλι. Τώρα όμως αισθάνομαι ότι ακόμα αντέχω».