Σοσιαληστρικά, ηθικά και δίχως ευρώ στην τσέπη

Από τις πάγιες ελληνικές παθογένειες είναι ο «φθόνος». Φθόνος για κάτι που κάποιος έχει κι εμείς δεν αποκτήσαμε. Φθόνος για τον πιο επιτυχημένο από εμάς κι ας μην κοπιάσαμε το ίδιο. Φθόνος για το καλύτερο από το δικό μας σπίτι, το καλύτερο αυτοκίνητο, την καλύτερη γυναίκα. Στην κατά Νίκο Δήμου «δυστυχία του να είσαι Έλληνας» εντάσσεται και η παράλληλη δυστυχία να ζεις σε μια χώρα που κανένας δεν έχει πρότυπα, που δεν αναγνωρίζει ανώτερο ή καλύτερο. Όλοι είμαστε γεννημένοι για μεγάλα. Όλοι κρύβουμε έναν πρωθυπουργό, έναν προπονητή, έναν γιατρό, ένα δικηγόρο, μόνο που η διαπλοκή κι ένα ακαθόριστο ως προς την σύλληψη του «σύστημα» μας στερεί την τελική ανάδειξη. Ποτέ δεν φταίμε εμείς αν δεν γίναμε επώνυμοι. Πάντοτε φταίει το «σύστημα».