Κόκκινες γραμμές και πραγματικότητα

Είναι λάθος να δημιουργούνται μεγάλες προσδοκίες για την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Προφανώς θα γίνουν κάποιες κινήσεις «καλής θέλησης» από την τρόικα, αλλά δεν θα ξεφεύγουν από το πλαίσιο αυτών που ήδη γνωρίζουμε και έχουν ως κεντρικό άξονα τη χρονική παράταση κατά ένα χρόνο για μείωση του ελλείμματος . Οι μαξιμαλιστικές βλέψεις ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών
θα γίνει από το ESM και έτσι θα επιτύχουμε μείωση του χρέους, οι κόκκινες γραμμές για τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και άλλα τέτοια ανάλογα, δυστυχώς δεν φαίνεται ότι θα έχουν τύχη.

Η Ευρώπη έχει απομονώσει την Ελλάδα και μας αντιμετωπίζει ως ειδικό πρόβλημα. Ο Μ. Μόντι ανάγκασε τη Α. Μέρκελ να αλλάξει στάση, όχι μόνον γιατί εκπροσωπεί την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, αλλά κυρίως επειδή επέστρεψε από τη σύνοδο κορυφής στη χώρα του – και χωρίς την υποχρέωση μνημονίου- σχεδιάζει πως θα μειώσει κατά 10% τους Ιταλούς δημοσίους υπαλλήλους. Πείθει δηλαδή έμπρακτα με τη στάση του, ότι επιχειρεί να δώσει λύση στο δημοσιονομικό πρόβλημα της Ιταλίας, ακόμη κι αν πρόκειται για οδυνηρά μέτρα.
Keywords
Τυχαία Θέματα