Η πείνα δεν εξαλείφεται αν προστεθούν κι άλλοι πεινασμένοι

Oι μέρες που ζούμε είναι απ’ αυτές που δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να νιώθει ικανοποιημένος που δεν χρεοκοπήσαμε τώρα και ατάκτως ή να θλίβεται για τα δεινά που συνοδεύουν τη νέα «διάσωσή μας». Το χειρότερο όμως απ’ όλα είναι ότι η κοινωνία μας για άλλη μια φορά είναι διχασμένη σε δύο στρατόπεδα σκέψης και στάσης. Στους μνημονιακούς και τους αντιμνημονιακούς.

Και μπορεί ο τωρινός διχασμός να μην εμπεριέχει ιδεολογικά στοιχεία και οραματισμούς, εν τούτοις το πάθος και η οργή από τους δεύτερους έχουν ισχυρή βάση. Την οικονομική απελπισία. Αντίθετα, οι μνημονιακοί είναι πιο συγκρατημένοι και το κύριο επιχείρημά τους είναι πως, αν μη τι άλλο, με την εφαρμογή του μνημονίου υπάρχουν κάποιες ελπίδες.