Χωρίς περιστροφές

Με το πλάνο μιας σβούρας που γυρίζει ακατάπαυστα πέφτουν οι τίτλοι τέλους της ταινίας «Inception», προκαλώντας εικασίες αν η τελική σκηνή αφορά την πραγματικότητα ή είναι ένα ακόμη όνειρο. Κάπως έτσι και η Ελλάδα περιστρεφόταν γύρω από τον άξονα μιας αέναης πτώχευσης επί έναν αιώνα. Ενδιάμεσα διένυσε πολέμους και περιόδους ειρήνης, θριάμβους και πανωλεθρίες, επεκτάσεις και ακρωτηριασμούς, διχασμούς και συμφιλιώσεις. Η κίνηση που την κρατούσε γερμένη, αλλά χωρίς να πέφτει, συνοψιζόταν σε ένα μίγμα αντίρροπων δυνάμεων. Καταστροφών και δημιουργίας, θυσιών και αναδιπλώσεων, απαισιοδοξίας και ελπίδας. Σήμερα όμως, κάπου ανάμεσα στη γυροσκοπική μετάπτωση των φυσικών και στο «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» των εμβατηρίων, η χώρα μάλλον ονειρεύεται ότι περιστρεφόμενη «ξανά προς τη δόξα τραβά». Μάταιες ονειρώξεις. Γιατί οι τριβές ολίσθησης των επιφανειών την ταλαντώνουν αβέβαιη και παραπαίουσα. Και, δυστυχώς, η σκληρή πραγματικότητα την έχει ήδη παραδώσει προς κατεδάφιση στον παραλυτικό φόβο ενός απελπιστικά αδρανούς παρόντος.