Μπας κι η Ευρώπη τελικά δεν ήταν αντάξιά μας;*

Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, είσαι ό,τι δηλώσεις. Από την ώρα που λογιστές β’ κατηγορίας έγιναν τσάροι της οικονομίας, καταδικάζοντάς μας σε αιώνια πτώχευση (για έναν αιώνα δηλαδή), επιτρέψτε στον ερασιτέχνη ιστορικό του παρόντος να διατυπώσει την εξής θεωρία: μήπως το μοιραίο λάθος του Μωάμεθ Β’ του Πορθητού ήταν ότι έφαγε κόλλημα με την Πόλη και από την κατάκτηση του Βυζαντίου και μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τους Οθωμανούς; Είδε την Κερκόπορτα, ο «ψωνισμένος», αλλά δεν πρόσεξε τη φάκα. Απαξ και έμπλεξε με τους Ελληνες, και στη συνέχεια μάλιστα τους έκανε και… συμβούλους στην Αυλή του -εννοώ τους Φαναριώτες-, ήταν μοιραίο ότι θα βάραγε διάλυση. Το ίδιο κατ’ αναλογία φαίνεται ότι έπαθε και η Ενωμένη Ευρώπη της ΟΝΕ. Από τη στιγμή που «κλότσησε» η Ελλάδα και δεν μας έδωσαν την προσοχή (και τα λεφτά) που έπρεπε, έγιναν όλα μαλλιά-κουβάρια. Και να λέμε πάλι καλά που οι ΗΠΑ στέκουν ακόμη στα πόδια τους, αφού πέρασαν ξυστά από τον κίνδυνο! Αν είχαν βγάλει Ελληνα president, σήμερα μπορεί και να περίμεναν στην ουρά για συσσίτιο από το Μεξικό, είτε θα έφευγαν μετανάστες στο Ιράν.