Αφού «μαζί τα φάγαμε», θα έρχονται τουλάχιστον να μας βλέπουν στη φυλακή;

«Μαζί τα φάγαμε» έλεγε ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Σωστό ή λάθος, δεν έχει νόημα να το εξετάσουμε εκ νέου. Αυτό που έχει σημασία, ωστόσο, είναι ότι η ρήση αυτή του βετεράνου πολιτικού αποτελούσε -και τότε και τώρα- μια άμεση, ουσιαστικά, ομολογία, ότι οι κυβερνήσεις του τόπου αυτού, από τη Μεταπολίτευση και έπειτα, «έφαγαν» και συνεχίζουν να «τρώνε». Δημόσιο χρήμα, κοινοτικά κονδύλια, τα λεφτά των φορολογουμένων... Ό,τι κι αν είναι αυτό που «τρώνε», συνεχίζουν να το κάνουν και στις μέρες μας.

Κανένας όμως δεν λογοδότησε. Κανένας δεν απολογήθηκε, δεν κάθισε στο εδώλιο, δεν μπήκε φυλακή. Ακόμη κι αν δεχτεί κανείς ότι η αρχή έγινε με τον Άκη Τσοχατζόπουλο -τον οποίο, πριν καν δικάσουν τα ποινικά δικαστήρια, έχει κρίνει η κοινή γνώμη-, είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι ήταν και είναι ο μόνος. Θα πάρει εκείνος το φταίξιμο για όλους; Μόνο να εικάζουμε μπορούμε περί αυτού, καθώς η υπόθεση βρίσκεται στη Δικαιοσύνη. Για όλα τα υπόλοιπα σκάνδαλα, ωστόσο, των κυβερνήσεων πριν και μετά από αυτές που υπηρέτησε ο Άκης Τσοχατζόπουλος, επικρατεί η «ομερτά», ο νόμος της σιωπής.