Θέματα ιστορίας (και φανέλας)

Ο Ρουμπίνιας σουλατσάρει γύρω από την ΑΕΚ και μοιράζει συμβουλές. Οι επενδυτές αγνώστου ταυτότητας ακόμα δεν έχουν δώσει κάποιο σημείο ζωής. Το καράβι κλυδωνίζεται. Το μόνο που απομένει για την ΑΕΚ, είναι να πορευθεί σε πορείες που προστάζει από την ιστορία της. Όπως έκανε – στο αγωνιστικό μέρος – στην Λιβαδειά και πήρε τη νίκη…

Ομολογώ, πως παρά τα ατέλειωτα μηνύματα και τις αρνητικές ενδείξεις

που λάβαινα καθημερινά για την υπόθεση Ξενιάδη, είχα υψηλές προσδοκίες από την υπόθεση. Προφανώς και όχι επειδή ο συνέταιρος και φίλος του Ανάργυρου με έπειθε για όσα έλεγε, αλλά γιατί οι άνθρωποι που τον συνέστησαν στην ομάδα είναι σοβαροί και με τεράστια πορεία. Αποδεδειγμένα αγαπούν τον σύλλογο και πασχίζουν για να βγει από το αδιέξοδο και θεωρούσα πως είχαν την εμπειρία να καταλάβουν κάποιον τυχοδιώκτη.

Δυστυχώς, φαίνεται πως και αυτοί εξαπατήθηκαν. Θαμπώθηκαν από κάποιες υψηλές καταθέσεις και έχασαν τον προσανατολισμό τους. Και έτσι εμφανίστηκε σαν φάντασμα ο πρίγκιπας της Αίγινας. Ο μόνος που έλειψε για να κλείσει το καρεδάκι, θα ήταν ο αρσενικός ο Γούναρης και μερικές τούρτες για να πανηγυρίζουν όσα θα έφτιαχνε μετά ο Τάκης.

Παλιές ιστορίες θα πουν κάποιοι. Αλλά ξέρετε, αυτές οι ιστορίες είναι που χαρακτηρίζουν τις ομάδες και τους ανθρώπους. Ειδικά σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που βιώνει ο σύλλογος, η ΑΕΚ είναι απαραίτητο να ακουμπήσει στην ιστορία της. Να στελεχωθεί, να αξιοποιήσει, να βρει λύσεις από ανθρώπους που έχουν «κιτρινόμαυρο» αίμα.

Δεν ξέρω αν ο Αδαμίδης θα μπορέσει να εμφανίσει κάποιον…κελεμπία τις επόμενες ημέρες. Ισως να είναι το τελευταίο του χαρτί για να σταθεί στη καρέκλα. Αυτό που μπορώ να δω παραπέρα, είναι πως η ΑΕΚ οφείλει να αλλάξει από μόνη της – για να μη τη επιβληθεί βίαια – μια αλλαγή στη στροφή και στους προσανατολισμούς της.

Οσα συμβαίνουν στον ΠΑΟΚ, όσα γίνονται στον Πανιώνιο και όσα θα γίνουν και στον ΠΑΟ, είναι σημάδια των όσων ακολουθούν. Οι ομάδες οφείλουν να βρουν άλλους τρόπους προσέλκυσης του κόσμου. Όχι με μεταγραφές σημαντικών ονομάτων, με αποψίλωση του ρόστερ, αλλά με ανάδειξη νέων δυνάμεων. Αν η ΑΕΚ βιαστεί, μπορεί να τους προλάβει.

Ετσι κι αλλιώς, η ΑΕΚ ήταν, είναι και θα παραμείνει τεράστιο μέγεθος για τον αθλητισμό της χώρας. Και μπορεί, ακόμα και να μεταμορφώνει παίκτες σαν τον Σιαλμά. Να εμφανίζει τη φανέλα της και να παίρνει παιχνίδια που είναι πολύ κατώτερη του αντιπάλου, όπως συνέβη με τον Λεβαδειακό. Όταν είσαι ΑΕΚ, σου αρκεί αυτό και η ποιότητα 2-3 παικτών, προκειμένου να βρεθεί ο δρόμος για τις επιτυχίες.

Κατά τα άλλα, το ματς της Λιβαδειάς θα μείνει στο μυαλό μόνο για λίγα πράγματα: την γκολάρα του Σιαλμά, που επιβεβαίωσε εκ νέου πόσο αυτοκαταστροφικός είναι, την φοβερή επέμβαση του Κωνσταντόπουλου, την πιστοποίηση πως ο Μάκος οφείλει να σκύψει το κεφάλι και να δουλέψει για να μάθει βασικές επιθετικές κινήσεις, πως ο Λαγός πρέπει να βρει τρόπο να επιστρέψει και να μην έχει την εικόνα παλαίμαχου που έβγαζε στο γήπεδο.