Σπονδυλολίσθιση

Η σπονδυλική μας στήλη αποτελείται από πολλά οστά , τους σπόνδυλος ( βλέπε ανατομία σπονδυλικής στήλης).

Κάθε σπόνδυλος συνδέεται με τον άλλον με τις ζυγοαποφυσιακές αρθρώσεις και τον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Αυτές οι αρθρώσεις είναι με τέτοιο τρόπο δημιουργημένες έτσι ώστε να φέρουν το βάρος του σώματος και ταυτόχρονα να επιτρέπουν κίνηση.

Η σπονδυλολίσθηση αναφέρεται στο « γλίστρημα» ( ολίσθηση) ενός σπονδύλου πάνω στον άλλο ( εικόνα 1 ). Αυτό μερικές φορές συμβαίνει λόγω οστικών ανωμαλιών οι οποίες αναπτύσσονται στην παιδική ηλικία και το παρατηρούμε περισσότερο σε ηλικίες από 9 μέχρι

14 ετών. Η οστική ανωμαλία μπορεί να είναι η απουσία ενός μέρους του οστού το οποίο κρατά τους σπόνδυλους ευθύγραμμους. Αν και ασυνήθιστο η σπονδυλολίσθηση οφείλεται σε κατάγματα κόπωσης.

Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί κατά την διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας η οποία περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενη έκταση της σπονδυλικής στήλης. Η σπονδυλολίσθηση βαθμολογείται ανάλογα με το βαθμό μετατόπισης του σπονδύλου σε σχέση με το υποκείμενο του.

Έτσι έχουμε σπονδυλολίσθηση πρώτου βαθμού όπου ο σπόνδυλος μετατοπίζεται λιγότερο με 25% , δευτέρου βαθμού όπου η μετατόπιση είναι 50 % , τρίτου βαθμού 75% και τετάρτου όπου η μετατόπιση είναι μεγαλύτερη από 75% ( εικόνα 2).

Συμπτώματα της σπονδυλολίσθησης

Οι ασθενείς με σπονδυλολίσθηση συνήθως πονούν κατά την διάρκεια δραστηριοτήτων οι οποίες τείνουν να ευθυγραμμιστούν ή να εκτείνουν της σπονδυλική στήλη , ειδικά αν αυτές οι δραστηριότητες είναι επαναλαμβανόμενες , υπέρμετρες ή εκτελούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αντίστροφα δραστηριότητες οι οποίες τείνουν να κάψουν την σπονδυλική στήλη ( π.χ. το σκύψιμο για να δέσουμε τα κορδόνια μας) μειώνουμε τα συμπτώματα. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ασθενείς με σπονδυλολίσθιση πρώτου βαθμού μπορεί να μην βιώσουν ποτέ κανένα συμπτώματα. Αν η σπονδυλολίσθιση είναι από δευτέρου βαθμού και πάνω τότε υπάρχει πόνος στην μέση με η χωρίς αντανακλόμενο πόνο στο πόδι.

Διάγνωση σπονδυλολίσθισης

Ακτινολογικός έλεγχος συνήθως είναι απαραίτητος για την διάγνωση της σπονδυλολίσθησης ( εικόνα 3 ). Η λήψη της ακτινογραφίας είναι προτιμότερο να γίνει σε θέση πρόκληση των συμπτωμάτων.

Θεραπεία σπονδυλολίσθησης

Η θεραπεία της σπονδυλολίσθησης καθορίζεται από την σταθερότητα των συμπτωμάτων και τον βαθμό του τραυματισμού. Τυπικά η θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση και αποφυγή των δραστηριοτήτων που αυξάνουν τα συμπτώματα σε συνδυασμό με άσκηση ενδυνάμωσης τρίτου ή τέταρτου βαθμού πρέπει να αποφύγουν αθλήματα επαφής και υψηλών ταχυτήτων. Δραστηριότητες όπως το κολύμπι , ποδηλασία, κωπηλασία , η γυμναστική Pilate’s αποτελούν καλύτερους και ασφαλέστερους τρόπους εκγύμνασης.

Παράγοντες ανάπτυξης σπονδυλολίσθησης

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες ανάπτυξης σπονδυλολίσθησης. Όλα πρέπει να αξιολογηθούν και να διορθωθούν από τον φυσικοθεραπευτή.

Μερικοί από αυτούς είναι:

* Λάθος θέση / στάση κορμού
* Αρθρική αστάθεια
* Αδυνα