Πέρασμα απ’το Παγκρήτιο

Στις πρώτες του δηλώσεις μετά τη νίκη επί της Ξάνθης την προηγούμενη αγωνιστική ο Φερέιρα είχε πει “πήραμε το μάθημά μας από την ήττα στη Λιβαδειά”. Στο μυαλό του δεν μπορώ να είμαι, αλλά αν έπρεπε να μαντέψω, θα έλεγα πως το μάθημα στο οποίο αναφέρθηκε ο Πορτογάλος αφορούσε την δική του παρεμβατικότητα από τον πάγκο και την μεγαλύτερη τόλμη, ειδικά μετά το 45’. Πάμε να δούμε το γιατί.

Λιβαδειά

Στη Λειβαδιά ο Παναθηναϊκός

έπρεπε πάλι να αγωνιστεί χωρίς τον Λέτο, ενώ είχε τον Κατσουράνη να λείπει από το κέντρο και να παίζει στόπερ. Ταυτόχρονα, ο Κουϊνσι ήταν ανέτοιμος και δεν μπορούσε να βγάλει 90 λεπτά κι επιπλέον ο Χριστοδουλόπουλος μόλις είχε επανέλθει και δεν μπορούσε να ξεκινήσει ως βασικός.

Οι πράσινοι είχαν και τότε μείνει στο 0-0 στο ημίχρονο, αφού η μπάλα δεν είχε ακουμπήσει καθόλου στον Τοτσέ, τα σόλο του Κουϊνσι ήταν λίγα, οπότε έμενε ο Κλέιτον, που είχε όλο τον Λεβαδειακό να τον κυνηγάει σε κάθε επαφή του με την μπάλα. Χωρίς αυτό να συνιστά κάποιο ποδοσφαιρικό έγκλημα που αξίζει αφορισμούς και κραυγές, ο Φερέιρα δεν παρενέβη στο ματς όσο θα χρειαζόταν.

Αλλαγή στο ημίχρονο δεν έγινε, παρότι φαινόταν πως έλειπε η δημιουργία που θα φέρει το πολυπόθητο τρίποντο. Έτσι, όταν έφτασε το 64’ για να μπει ο Χριστοδουλόπουλος, ο Κουϊνσι δεν μπορούσε να συνεχίσει άλλο στο ματς κι έτσι αυτός βγήκε για να μπει ο Λάζαρος. Ο Φερέιρα, δηλαδή, δεν είχε φροντίσει ώστε να βρει νωρίτερα έστω ένα 15λεπτο-20λεπτο ταυτόχρονης παρουσίας των Κλέιτον-Κουϊνσι-Χριστοδουλόπουλου στον αγώνα, για να χτυπήσει νωρίτερα το ματς.

Ακόμα και το ανέβασμα του Κατσουράνη στο κέντρο, με την ταυτόχρονη μετατόπιση του Σιμάο στην άμυνα, έγινε πολύ αργά, στο 80’, ενώ ήδη ο Κλέιτον είχε αφήσει δυο λεπτά νωρίτερα την θέση του στον Πετρόπουλο για να παίξει η ομάδα με δύο φορ. Δεν υποστηρίζω πως ο Φερέιρα φταίει 100% που δεν ήρθε το διπλό κι ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στο φινάλε στη Λιβαδειά, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είχε παρέμβει έγκαιρα στο ματς, είχε φανεί διστακτικός στα ρίσκα από τον πάγκο.

Ξάνθη

Απέναντι στην σαφώς πιο επικίνδυνη Ξάνθη, ο Φερέιρα είχε τελείως διαφορετική προσέγγιση. Και τότε το ματς ήταν στο 0-0 στο ημίχρονο, αλλά οι κινήσεις από τον πάγκο είχαν διαφορετικό χρονισμό. Ο Χριστοδουλόπουλος μπήκε στο ματς από το 46’ κιόλας, στη θέση του Μαυρία, ενώ από το 63’, κι όχι το 78’, ο Πετρόπουλος είχε μπει στην θέση του Βιτόλο, για να γίνει ο Παναθηναϊκός ακόμα πιο επιθετικός και να βρει καλύτερα στηρίγματα στην κορυφή.

Οι παρεμβάσεις του Φερέιρα από τον πάγκο σαφώς και περιείχαν τακτικό ρίσκο. Δεν είναι τυχαίο πως σ’αυτό το χρονικό διάστημα η Ξάνθη έγινε πολύ απειλητική κι έχασε καλές ευκαιρίες στην κόντρα. Δεν γίνεται, όμως, να κερδίσεις κάτι, χωρίς ταυτόχρονα να χάσεις κάτι. Η πίεση του Παναθηναϊκού αυξανόταν και ολοένα, κι όταν ο Καραγκούνης μπήκε στην θέση του Κλέιτον στο 73’, ο Παναθηναϊκός κι ο Φερέιρα ανταμείφθηκαν, έστω και αν το 3-0 ήταν υπερβολικό για την εικόνα του αγώνα. Το πάθημα είχε γίνει μάθημα.

Keywords
Τυχαία Θέματα