Ούτε μουστάρδα, το ΠΑΟΚτσάκι

Γεια χαρά σας onsporωμένοι και onsporωμένες μου. Έφθασε λοιπόν η ώρα του ντέρμπι της Θεσσαλονίκης. ΠΑΟΚ εναντίον Άρη και όλο το ζουμί (γι’ αυτό και θα… ζουμάρω εκεί) σ' αυτές τις περιπτώσεις, είναι φυσικά το πριν και το μετά.

Όποιος δεν έχει ζήσει σ’ αυτήν την πόλη, δεν μπορεί ακριβώς να καταλάβει τι συμβαίνει γύρω από αυτό το ματς. Στα γραφεία, στις δουλειές, στα καφέ, στα ταξί,

στα σχολεία. Παντού και όλη τη μέρα. Τα διάφορα ντεμέκ τοπικά ντέρμπι ανά την Ευρώπη, μοιάζουν τσίχλα για δροσερή αναπνοή μπροστά σ’ αυτό που γίνεται αρκετές μέρες πριν και φυσικά μετά από τα ΠΑΟΚ Άρης και Άρης-ΠΑΟΚ.

Τα τελευταία χρόνια με την πρόοοοδο (το γράφω με τέσσερα ο, γιατί έχει γίνει πολύ μεγάλη πρόοδος) της τεχνολογίας, αναπόσπαστο μέρος τής όλης μυσταγωγίας, έχουν γίνει τόσο στις προκλήσεις πριν από το ματς, όσο και στην καζούρα μετά, τα mail, το προσωποβιβλίο ή μαποτέφτερο ή αλλιώς facebook, το twitter ή αλλιώς τιτιβίζιον και βέβαια τα βιντεάκια στα κινητά!

Συνήθως τα sms και τα mms έχουν άκρως αισθησιακό, για να μην πω σεξουαλικό περιεχόμενο και αναφέρονται στη γενετήσια πράξη και πως αυτή πιθανώς να διαπράχθηκε, μεταφορικά πάντα, κατά τη διάρκεια του αγώνα από τον έναν αντίπαλο στον άλλον! Και στα μηνύματα, η στάση που κρατάει ο νικητής οπαδός απέναντι στον χαμένο είναι πάντα η… σεξουαλική στάση!

Αν ο ένας από τους δύο ηττηθεί, ξεκινά ένα μπαράζ πειραγμάτων με όλους τους παραπάνω τρόπους που λέγαμε, που ξεκινά από το πρωί στη δουλειά συνεχίζεται στον μεσημεριανό καφέ και τραβάει μέχρι και τη βραδινή έξοδο για ποτάκι. Είναι τα λεγόμενα «Καζούρεια» κατά τα «Αλεξάνδρεια», «Δημήτρια» «Μαυροσκούφεια» κλπ.

Κυρίαρχο ρόλο στα «Καζούρεια» παίζει το σκορ. Ειδικά αν είναι από 3 γκολ και πάνω, η συχνή επανάληψη του αριθμού σε παραγγελιές, τραγούδια, στιχάκια τσαταλιάζει ολότελα το νευρικό σύστημα του ηττημένου- θύματος που πρέπει να επενδύσει και το στομάχι του με τσίγκο, για ν’ αντέξει τα 187 μηνύματα και mms που έρχονται την άλλη μέρα στο κινητό από ανθρώπους που δεν τον πήραν ούτε καν στη γιορτή του!

Πάμε όμως ν' αναλύσουμε σημειολογικά αλλά και να ψυχογραφήσουμε τον οπαδό της κάθε ομάδας.

Ξεκινώ από τον ΠΑΟΚτσή:

Απεχθάνεται τη μουστάρδα, φυσικά γιατί είναι κίτρινη!

Δε βάζει ποτέ βενζίνη... Super!

Δεν ακούει ποτέ τραγούδια των... Yellow!

Δεν παίρνει ποτέ το 10 του ΟΑΣΘ γιατί και πηγαίνει, αλλά και γράφει πάνω «Χαριλάου». Προτιμά να πάρει δυο φορές το 5άρι ή μισή φορά το 20άρι. Κι ας πάει όπου να’ ναι!

Δε χρησιμοποιεί ποτέ λέξεις όπως χ-άρη, ζ-άρι, παγκ-άρι, π-άρει, ριχτ-άρι κλπ. γιατί είναι ηχητικά απεχθείς!

Δεν υπάρχει γι' αυτόν ζωή σ’ άλλον πλανήτη, ειδικά σε κάποιον συγκεκριμένα, ξέρετε ποιον!

Αν τον λένε Άρη το γράφει με ι !

Είναι βέβαιος ότι τον Βελουχιώτη τον έλεγαν ΠΑΟΚ!

Δέχεται κάθε είδους παπά εκτός του... Παπα-ναστασίου!

Προτιμά αντί για μπουλντόγκ να πάρει ως κατοικίδιο, δεινόσαυρο, φάλαινα ή μαμούθ!

Ο οπαδός του Άρη από την άλλη: Δε δέχε