Οι εξηγήσεις της «πράσινης» πρωτιάς

Για τη μέχρι τώρα αξιόλογη πορεία και καλή εικόνα του Παναθηναϊκού υπάρχουν περισσότερες από μία εξηγήσεις. Πέρα απ' όλα όσα παρατηρεί όποιος έχει δει αγωνιζόμενους τους «πράσινους», την αλήθεια λέει και η στατιστική.

Εχουν ήδη γραφτεί και ειπωθεί πολλά για τη βελτιωμένη σε σχέση με πέρσι, παρουσία των παικτών του «τριφυλλιού» εντός των τεσσάρων γραμμών. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση

να έχει αυτή τη στιγμή πολλούς παίκτες του φορμαρισμένους και αλλαγμένους προς το καλύτερο. Οσο κι αν βοηθούσε τα προηγούμενα χρόνια ο Σεμπάστιαν Λέτο, για παράδειγμα, τέτοια πράγματα μέσα στο γήπεδο δεν έκανε και βέβαια ουδέποτε είχε χτίσει τέτοια επαφή με τα δίχτυα. Ο Κλέιτον ήρθε από το πουθενά και χωρίς να τον υπολογίζουν πολλοί, δίνει πολύτιμες λύσεις αγωνιζόμενος σε μια θέση που κατά πάσα πιθανότητα υπηρετούσε μόνο στα παιχνίδια-αλάνας στη Βραζιλία όσο ήταν πιτσιρικάς.

Ο Σιμάο παρουσιάζει θεαματική βελτίωση στον τρόπο με τον οποίο τροφοδοτεί τους συμπαίκτες του και έχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τα αβίαστα λάθη. Παράλληλα, το ακατάπαυστο τρέξιμο του Μοζαμβικανού σε συνδυασμό με τις βοήθειες που δίνουν πλέον στην αμυντική λειτουργία οι εξτρέμ, έχουν δώσει τη δυνατότητα στον Κατσουράνη να κάνει πιο λίγα χιλιόμετρα και να μπορεί να εξοικονομεί δυνάμεις, ώστε να έχει περισσότερο καθαρό μυαλό στο επιθετικό κομμάτι και την ανάπτυξη.

Και βέβαια, σημαντικό ρόλο στην όλη εικόνα του Παναθηναϊκού έχει παίξει η συνεισφορά των Κουίνσι και Ζέκα. Αμφότεροι «βγήκαν» στον Φερέιρα και ειδικά ο δεύτερος είναι εξαιρετικός τακτικά, βοηθώντας πολύ και αμυντικά. Και οι δύο επίσης έχουν εύκολη την ντρίμπλα στο ένας εναντίον ενός και συχνά δημιουργούν ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η σταθερότητα του Μπουμσόνγκ και η παρουσία του Καπίνο που παρά το νεαρό της ηλικίας του, δεν έχει υποπέσει στο παραμικρό λάθος.

Η ομαδική λειτουργία

Αφήνοντας τα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών και περνώντας στη συνολική ομαδική λειτουργία, ο Παναθηναϊκός έχει πολύ περισσότερη κατοχή συγκριτικά με πέρσι, είναι πολύ πιο ταχύς, επιτίθεται με τουλάχιστον τέσσερις ποδοσφαιριστές και κάποιες φορές και με πέντε και το σημαντικό είναι ότι την εκάστοτε αντίπαλη περιοχή πατούν περισσότεροι ποδοσφαιριστές σε σχέση με την περασμένη περίοδο, κατά την οποία ο Σισέ ήταν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων (και ειδικά στο δεύτερο μισό της σεζόν) απελπιστικά μόνος.

Από εκεί και πέρα, όπως έχει ήδη καταγραφεί, οι «πράσινοι» έχουν δουλέψει πολύ τις στημένες φάσεις και έχουν πάρει αρκετά γκολ, ενώ παρουσιάζονται συντριπτικά καλύτεροι σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν στον τρόπο με τον οποίο αμύνονται συνολικά, υπό την έννοια ότι η πρώτη ζώνη άμυνας ξεκινά από τους Λέτο, Κλέιτον, Κουίνσι και Ζέκα που με την πίεση που ασκούν, δυσκολεύουν την ανάπτυξη του αντιπάλου. Κάτι που ο Φερέιρα ζητούσε από πέρσι και απαίτησε το περασμένο καλοκαίρι κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.

Οι αριθμοί

Όλα τα παραπάνω είναι θεωρία. Αποδεικνύονται, όμως κα