Ο ΠΑΟΚ που ονειρεύομαι

Η αλήθεια είναι πως αυτές τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μία αισιοδοξία για το πώς μπορεί να εξελιχθεί η καθημερινότητα του ΠΑΟΚ. Από εκεί που ήταν όλα μαύρα κι άραχνα, μέσα στη γενικότερη μιζέρια που κυκλοφορεί στη χώρα, βρέθηκα να περιμένω κάτι που κάλλιστα θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως οπαδική φαντασίωση.Γίνεται προσπάθεια να υπάρξει αλλαγή διοίκησης, να αναλάβει ένας άνθρωπος που φαίνεται πως έχει διαθέσιμα κεφάλαια, είναι οπαδός της ομάδας και εμφανίζει μία διάθεση να αποτραβηχτεί από τις δουλειές του για να γουστάρει με τον ΠΑΟΚ.Είναι λογικό να πρέπει να το δω για να το εμπεδώσω, αλλά σίγουρα το ότι εμπλέκεται ο Βρύζας σε αυτό το κονέ, μου προσφέρει μία ασφάλεια. Και δεν είναι ο μόνος που έχει μιλήσει όμορφα για τον Βασίλη Φλωρίδη.Βέβαια, στον ΠΑΟΚ είχαμε τόσα χρόνια να δούμε χρήματα, πλην των εσόδων, που δεν ξέρουμε πώς να τα βάλουμε στη ΠΑΕ. Είναι ένα δείγμα ΠΑΟΚτσήδικης αφέλειας αλλά το ξεπερνάμε ελπίζοντας πως το νομικό κομμάτι θα βρει τις λύσεις.Δεν είναι μόνο πως ενδέχεται να εμπλακεί ένας άνθρωπος που έχει λεφτά και διάθεση. Θεωρώ πολύ σημαντικά και άλλα στοιχεία.Ο Θοδωρής Ζαγοράκης ήταν ουσιαστικά μόνος και αυτό τον έφθειρε, η επιστροφή και η πλαισίωσή του από τον Βρύζα, τον βοηθάει να πάρει τις ανάσες του. Πολλοί λένε πως η νέα κατάσταση δεν τον θέλει, αλλά η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική. Ο μοναδικός λόγος να αποχωρήσει, είναι άμα το θέλει ο ίδιος και νομίζω - ελπίζω πως δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο.Στον ΠΑΟΚ άλλωστε, δεν υπάρχουν τα περιθώρια μη εκμετάλλευσης των ικανών της οικογενείας. Για εμένα, σε περίπτωση που ο Πιλάβιος διώξει τον Γεωργιάδη από την Eλπίδων επειδή σήκωσε το τηλέφωνο σε έναν πρώην συμπαίκτη του, ακόμη και αυτός πρέπει να επιστρέψει στην οικογένεια.Για εμένα, στα 36 μου χρόνια, ο ΠΑΟΚ που ονειρεύομαι είναι κάπως διαφορετικός από αυτό που πιστεύω πως θέλει ο μέσος οπαδός.Κατά βάση, με ενδιαφέρει να βλέπω ανθρώπους που αγαπάω να δουλεύουν όλοι μαζί, έχοντας τα εφόδια που πρέπει και λειτουργώντας χωρίς το φόβο του τι θα συμβεί αύριο. Λειτουργώντας ουσιαστικά σε ορίζοντα εξαμήνου, χρόνου, διετίας.Δεν ονειρεύομαι τίτλους, γιατί απλούστατα αν ο ΠΑΟΚ μάθει να δουλεύει χωρίς το άγχος των χρημάτων, μπορεί να κάνει παπάδες. Ο τίτλος δεν θα είναι όνειρο, αλλά ρεαλισμός. Ο μηχανισμός που διαθέτει εφόσον ενωθούν όλες οι δυνάμεις του, είναι έξοχος.Το κομματάκι του παζλ που έλειπε, ήταν ένας τύπος σαν τον Φλωρίδη. Έτσι τουλάχιστον όπως μας τον παρουσιάζουν άνθρωποι που εμπιστευόμαστε γιατί προσωπική άποψη - πλην της διαίσθησης - δεν έχω στη παρούσα φάση.ΥΓ. Ολλανδία (ξανά) έρχομαι…