Ο παικταράς και ο νέος…Κουτσιανικούλης

Νύχτα ανατροπών η χθεσινή. Τα δεδομένα άλλαζαν από τη μια στιγμή στην άλλη για την ΑΕΚ. Μοιάζει απίστευτο ακόμα στα μάτια μου, πως έχει καταφέρει να αγγίζει παικταράδες τύπου Γκουντιόνσεν. Αυτοί ναι. Αλλάζουν επίπεδο την ομάδα. Και αφήνουν στους άλλους τους νέους…Κουτσιανικούληδες…Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Εϊντουρ Γκουντγιόνσεν ανήκει στη κατηγορία των παικτών που για χάρη τους πέφτουν τα…τσιμέντα. Οποιος ρίξει μια ματιά στο βιογραφικό του, θα πάθει ίλιγγο. Ποδοσφαιριστής που για μια 15ετία βρίσκεται σε κορυφαίο επίπεδο. Που μέχρι πριν από δύο χρόνια έπαιζε στην υπερομάδα που λέγεται Μπαρτσελόνα. Που ήταν βασικός στην Τσέλσι και έχει παίξει ακόμα σε Αϊντχόβεν και Μπόλτον.Τα τελευταία δύο χρόνια αρκετοί δεν είχαν εικόνα της πορείας του. Ο Ισλανδός πάντως, παραμένει σε υψηλό επίπεδο. Όταν σε αυτή τη διετία έχει αγωνιστεί σε τρεις συλλόγους της Πρέμιερ Λιγκ και σε έναν του Σαμπιονά, νομίζω πως γίνεται αντιληπτό για τι ποιότητα συζητάμε. Μεγάλη πάστα ποδοσφαιριστή, που ξέρει καλά πώς να κινείται μέσα στο γήπεδο και θα κάνει τη διαφορά στην ΑΕΚ.Συν τοις άλλοις, μετρώ ως ιδιαίτερα σημαντικό πως ο Γκουντγιόνσεν δεν μοιάζει απλά μια σούπερ μεταγραφή που απλά βρέθηκε στο διάβα της ΑΕΚ. Εκτιμώ ακόμα περισσότερο, πως μοιάζει ως ιδανική προοπτική για τις ανάγκες που είχε η ομάδα. Δηλαδή, για έναν περιφερειακό επιθετικό, ένα…εννιαμισάρι. Που θα κινείται πίσω και δίπλα από τη κολώνα, είτε αυτή λέγεται Μπέλεκ, είτε Λυμπερόπουλος και μπορεί να κάνει τα πάντα: να σκοράρει, να ανοίγει διαδρόμους, να μοιράζει ασίστ, να αποτελεί φόβητρο για τις αντίπαλες άμυνες.Κατά την άποψη μου, άνευ συγκλονιστικού απρόοπτου, θα πρόκειται για τη κορυφαία μεταγραφή του καλοκαιριού σε ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αποδεικνύοντας πως μπορεί να γίνονται ακόμα θαύματα και επιβεβαιώνοντας πως αυτή η ομάδα, παραμένει κορυφαία όσα δεινά κι αν της προκαλούν οι μέτοχοι της. Γιατί μόνο κορυφαίες και μεγάλες ομάδες, κοιτούν στο πάνω – πάνω ράφι για τέτοιους παικταράδες που κάνουν τη διαφορά.Αφού αναφερθήκαμε σε φιλοδοξίες, θα πω δυο κουβέντες για τον Γεωργιάδη. Όταν η υπόθεση ενός ποδοσφαιριστή συζητείται επί εξάμηνο, γίνεται τέτοιο σίριαλ και την ώρα που η ΑΕΚ τα βρίσκει με τον Θεοδωρίδη, εκείνος κάνει πίσω απλά για αρπάξει κάποια ευρώ παραπάνω, τότε είναι άξιος της μοίρας του. Στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή γενικότερα, δεν μετρούν μόνο τα λεφτά. Αυτό που μετρά πολύ είναι και σε ποιο επίπεδο λειτουργείς και δουλεύεις.Ο Γεωργιάδης επέλεξε να είναι πρώτος στο χωριό, γιατί έβλεπε πως η πόλη ήταν δύσκολη. Με παίκτη όπως τον Γκουντγιόνσεν, αλλά και τους υπόλοιπους που έχει μεσοεπιθετικά η ΑΕΚ, θα ήταν δύσκολο να βρει χώρο κι ας τον ήθελε ο προπονητής. Δεν μπορείς να τον μεμφθείς γι’ αυτό. Ο καθένας κάνει επιλογές στην ζωή. Αν αυτές είναι περιορισμένες, απλά αποδεικνύουν πως πρόκειται για προσωπικότητα που δεν άξιζε για περισσότερα.Βέβαια, φαντάζει αστείο τη μέρα που η ΑΕΚ βρίσκεται μια ανάσα από τη μεταγραφή της χρονιάς, να συζητάμε για τον νέο…Κουτσιανικούλη. Που κι εκείνος έκα