Ο μπασίστας Βιτόλο

Ο Βιτόλο ανήκει στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών που σε αλλάζουν κι αυτό φάνηκε στον ΠΑΟΚ. Για δύο χρόνια ο Ισπανός ήταν το δυναμό του Δικεφάλου.Ο ευεργέτης Η παρουσία του ήταν η μπαταρία από την οποία έπαιρνε δύναμη όλη η μηχανή. Ο Βιτόλο ήταν πάντα εκεί. Να κόβει τις αντεπιθέσεις και να μην αφήνει τα βαριά κορμιά του άξονα του ΠΑΟΚ να εκτεθούν στην κόντρα. Να δίνει την απαραίτητη βοήθεια στους στόπερ, να ντουμπλάρει το μαρκάρισμα στο πλάι. Να αναλάβει να προσέχει τον απειλητικό μέσο της αντίπαλης ομάδας, να απαλλάξει τον Γκαρσία από τέτοιες ‘αδύνατες’ αποστολές. Να κάνει το φάουλ όποτε χρειάζεται, να κουβαλάει, έστω ακίνδυνα, την μπάλα για να ξεκουράσει τον Ουρουγουανό, να είναι διαθέσιμος για πάσα όταν οι άλλοι πιέζονται.Χωρίς την δική του συμβολή, τα μέτρα που θα χρειαζόταν να καλύπτουν ο Γκαρσία κι ο Ίβιτς θα ήταν πολλά περισσότερα. Χωρίς αυτόν θα έπρεπε να κάνουν περισσότερα πράγματα στο γήπεδο και άρα δεν θα είχαν δυνάμεις/τρόπο να προσφέρουν αυτά που ο ισπανός δεν μπορεί.Ο ορισμός αυτού που οι άγγλοι αποκαλούν unsung hero. Ο ήρωας που δεν τραγουδιέται, που δεν έχει τραγούδι. Ο Γκαρσία ήταν στα χείλη όλων, το ίδιο κι ο Ίβιτς. Όχι πως ο Βιτόλο δεν αναγνωριζόταν για την προσφορά του, αλλά όπως και να το κάνουμε οι άλλοι τραβούσαν περισσότερο το μάτι.Ο Βιτόλο ήταν ο μπασίστας. Όλοι χειροκροτούν το σόλο του κιθαρίστα και τη φωνή του τραγουδιστή, αλλά στο μπάσο «πατάνε» όλοι και χωρίς αυτό δεν υπάρχει ούτε σόλο, ούτε τραγούδι.Το περσινό κέντροΗ απόκτησή του από τον Παναθηναϊκό είναι πολύ μεγάλη υπόθεση για το τριφύλλι. Το κέντρο του είχε πέρσι μεγάλη έλλειψη φρεσκάδας και τρεξιμάτων. Ο Κατσουράνης έπαιζε μόνο κάθετα και νωχελικά, αναζητώντας κυρίως τη στιγμή για ένα ευφυές χτύπημα μπάλας που θα φέρει μια ασίστ ή ένα γκολ και θα τον κάνει διακριθέντα. Ο Καραγκούνης δεν μπορούσε να βρίσκεται κοντά στην μπάλα όπως παλιά, τουλάχιστον όχι για μεγάλο διάστημα του αγώνα. Ο Ζιλμπέρτο ήταν κουρασμένος και βαρύς και παιχνίδια σαν αυτό που έκανε στο Φάληρο ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Έμενε ο Σιμάο, που κι αυτός είχε βαρύνει πολύ και δεν έκανε καλή σεζόν, αφού δεν βρήκε και συνεχόμενα παιχνίδια ως βασικός.Ανεξαρτήτως της αξίας και των στοιχείων του κεντρικού μέσου που θέλει να φέρει ο Φερέιρα στον Παναθηναϊκό (τα ρεπορτάζ τον θέλουν σχεδόν κλεισμένο), η απόκτηση του Βιτόλο δικαιολογημένα φέρνει αισιοδοξία για το κέντρο της ομάδας. Ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ μπορεί να κάνει στον Παναθηναϊκό ότι έκανε και στην Τούμπα. Να τρέχει ασταμάτητα, να κόβει, να προσφέρει (σχετική) αμυντική ασφάλεια και ταυτόχρονα να δίνει τη δυνατότητα στην ομάδα να επιτεθεί καλύτερα.Οι δίπλαΚυρίως, όμως, να κάνει καλύτερους τους γύρω του. Καραγκούνης και Κατσουράνης μπορεί να είναι αυτοί που θα ευεργετηθούν από την παρουσία του Βιτόλο, με τον ίδιο τρόπο που επωφελούνταν δυο χρόνια τώρα ο Γκαρσία με τον Ίβιτς. Φέτος δεν είχαν Μουντιάλ, ξεκουράστηκαν, αλλά τίποτε δεν θα τους ωφελήσει περισσότερο από την παρουσία του Βιτόλο δίπλα τους.Το ίδιο ισχύει και για τον Νίνη, αν βέβαια ο Φ