Λίγο πριν το «εγκεφαλικό»

Είναι η φυσιολογική κατάληξη της μοίρας. Όταν κάτι δεν πάει καλά, τίποτα δεν θα πάει καλά. Έτσι, την ώρα που η ΑΕΚ βιώνει ορισμένες από τις πιο κρίσιμες ώρες της νεότερης ιστορίας της προκειμένου να εξασφαλίσει την επιβίωση της, ήρθε να προστεθεί και η γκέλα με την Δόξα Δράμας. Είναι σαφές, πως ο σύλλογος βρίσκεται λίγο πριν το… εγκεφαλικό.

Ας ξεκινήσουμε με το θέμα του Ξενιάδη. Ευτυχώς για την ΑΕΚ, φαίνεται πως αυτή η υπόθεση δεν πρόκειται να τραβήξει πολύ

και ως την Παρασκευή θα έχει κλείσει, είτε έτσι, είτε αλλιώς. Η δημοσιογραφική έρευνα για το προφίλ του ενδιαφερόμενου, είναι δεδομένο πως οδηγεί σε διφορούμενες πληροφορίες, που παρουσιάζονται καθημερινά από τον Τύπο. Αυτό που κατά την άποψη μου λησμονείται – ενδεχομένως και εντέχνως από κάποιους – είναι πως το διακύβευμα δεν είναι ο Ξενιάδης, αλλά η ύπαρξη της ίδιας της ΑΕΚ.

Εχοντας κατά τα τελευταία χρόνια συναναστραφεί με κάθε λογής «επενδυτή», έχοντας ευτελίσει το όνομα της ΑΕΚ σε κάθε πλευρά του πλανήτη, δεν θα μου προξενήσει εντύπωση αν εν τέλει αποδειχθεί όντως πως η διαδικασία με τον Ξενιάδη είναι η συνέχεια του Κοζώνη, των Κροίσων Κροίσου, των οντοτήτων, της Petit Chateau και τόσων άλλων. Αλλά η υπόθεση θα κλείσει είτε αν ο Ξενιάδης δεν εμφανίσει χρήματα, είτε αν δεν μπορέσει να αποδείξει πως αυτά τα χρήματα είναι καθαρά.

Παρατηρώ πως αρκετοί έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια εξοβελισμού του Ξενιάδη. Να αποδείξουν πως δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος. Ας υποθέσουμε πως τα πράγματα είναι έτσι όπως ακριβώς τα λένε. Αλλάζει κάτι στην υπόθεση; Έχει συνειδητοποιήσει ο κόσμος, πως αν δεν βρεθεί λύση από τον Ξενιάδη ή από τις υποθέσεις αγνώστου ταυτότητας που χειρίζεται ο Αδαμίδης, η ΑΕΚ θα φτάσει άμεσα στο χείλος της καταστροφής; Προφανώς όχι.

Το ζήτημα για την ΑΕΚ παραμένει στους μετόχους της. Αυτοί πρέπει να βρουν την λύση: να πληρώσουν, που φαίνεται απίθανο, να βρουν κάποιον επενδυτή για να τη παραδώσουν ή έστω να αναλάβουν την ηθική ευθύνη για τη καταβαράθρωση της. Αν επιδοθούν απλά σε ξεκατίνιασμα του Ξενιάδη, δεν θα έχουν λύσει κανένα από τα προβλήματα της ΑΕΚ, που παραμένουν σε επείγουσα μορφή.

Όσον αφορά στο παιχνίδι, κάποτε θα συνέβαινε. Διότι είναι δύσκολο για τον Κωστένογλου να φτιάχνει συνεχώς μια ανταγωνιστική ομάδα με τόσες ελλείψεις και παράλληλα να κρατά τους παίκτες συγκεντρωμένους με τόσα προβλήματα και οικονομική ανέχεια. Ειδικά από τη στιγμή που υπήρξε και λάθος αντιμετώπιση του ματς, ειδικά στο ξεκίνημα.

Με τέτοιες ομάδες είναι περιττό να αγωνίζονται δύο αμυντικοί χαφ, που αμφότεροι αδυνατούν να κάνουν παιχνίδι. παράλληλα βέβαια, δεν μπορεί να βαπτίζεται και το κρέας ψάρι για κάποιους παίκτες. Δηλαδή, ο Γκερέιρο, ο Αργυρίου, ο Ρίκκα, ο Σιαλμάς είναι παιδιά που μόνο υπό τις ειδικές συνθήκες που βρίσκεται η ΑΕΚ τώρα μπορούν να βρίσκουν θέση στο αρχικό σχήμα. Έτσι, προέκυψε η γκέλα με την Δόξα, που έπαιξε καθαρά και ψυχωμένα.

Υ.Γ.: Το χειρότερο απ’ όλα είναι αυτό που συνέβη στον μεγάλο δάσκαλο της αθλητικής δημοσιογραφίας και «πατ