Η παγκοσμιοποίηση του Παναθηναϊκού!

Μια νέα μοναδική βραδιά ετοιμάζεται να προσφέρει ο Παναθηναϊκός απόψε στον 5ο και τελευταίο προημιτελικό κόντρα στην Μακάμπι. Ο Σωτήρης Βετάκης γυρίζει μια 20ετία πίσω και θυμάται τους πρώτους επικούς προημιτελικούς των Πράσινων στην «στρούγκα» της Γλυφάδας και παίρνοντας ασίστ από το ΝΒΑ γράφει για τον «παγκόσμιο», πλέον, Παναθηναϊκό, αλλά και για την τρελή απαίτηση του Μπλατ.

Όσοι

στριμωχτούν απόψε για να... κερδίσουν μια σπιθαμή στις εξέδρες του ΟΑΚΑ θα ζήσουν μια (νέα) μοναδική στιγμή. Το σενάριο με τις ανατροπές που έχουν προηγηθεί, το σκηνικό, οι πρωταγωνιστές αλλά και οι κομπάρσοι είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να προκύψει για ένα συγκλονιστικό φινάλε, στην πιο δημοφιλή σειρά στην Ιστορία της Ευρωλίγκας.

Όλα αυτά ισχύουν και θα ισχύουν, ανεξαρτήτως αποτελέσματος όπως με έμφαση είπε ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς όταν θέλησε να εκφράσει την δεδομένη υπερηφάνεια του για τους παίκτες του. Με την ίδια λογική, ό,τι κι αν συμβεί στο 5ο μέρος της ευρωπαϊκής version του Celtics Vs Lakers, η αποψινή εμπειρία για όσους βιώσουν από κοντά μια ακόμη παράσταση του «παγκόσμιου», Παναθηναϊκού θα είναι μοναδική.

Όπως αξέχαστη παραμένει για όσους έζησαν την τρέλα στη Γλυφάδα, το ματς-πρόκρισης στο πρώτο, από τα 10 ως τώρα, φάιναλ-φορ που συμμετείχε ο Παναθηναϊκός, το 1994 στο Τελ Αβίβ. Στο μικρό κλειστό της Γλυφάδας, κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Λιμόζ του Μάλκοβιτς, ο κόσμος σχεδόν κρεμόταν από την οροφή και το γήπεδο είχε μετατραπεί σε καμίνι.

Δίχως τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, ο Παναθηναϊκός έκανε την υπέρβαση του. Κάλυψε το -11 του πρώτου αγώνα, κάτι που φάνηκε από την αρχή του ματς πως θα συμβεί (33-9) και με το πειστικό 87-73 έφυγε για το Τελ Αβίβ. «Κόλαση» η Γλυφάδα και στα πλέι-οφ με την Κίντερ Μπολόνια την επόμενη σεζόν, σε ένα νέο μπασκετικό σόου που προκάλεσε ξανά καταιγίδα συναισθημάτων στους οπαδούς της ομάδας.

Από τότε πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια. Κι όμως ο Παναθηναϊκός παραμένει στην κορυφογραμμή του ευρωπαϊκού μπάσκετ και προσφέρει στους οπαδούς του, αλλά και τους φίλους του μπάσκετ σε όλο τον κόσμο, τέτοια μεγάλα ματς. Προημιτελικοί σαν εκείνον με την Έφες το 2005, με τη Σιένα το 2009, με την Μπαρτσελόνα (σε μια επική σειρά) πέρυσι ή ακόμη και με την Τάου το 2006, έχουν περάσει στην Ιστορία.

Οι αναμετρήσεις των Πράσινων με τη Μακάμπι (τρεις τελικοί, δύο ημιτελικοί) πάντα είναι ελκυστικές και προκαλούν δέος. Μόνο που ύστερα από όλα αυτά τα επιτεύγματα που μετρά ο Παναθηναϊκός αλλά κι από τον τρόπο που «συμπεριφέρεται» ως ομάδα στο παρκέ, προκαλεί πλέον από μόνος του σοκ και δέος. Ακόμη και εκτός συνόρων, πέρα από θάλασσες και ωκεανούς!

Στην εποχή των blogs, που με περισσή απαξίωση αντιμετωπίζει ο Ομπράντοβιτς, στην εποχή των Social Networks είναι (πιο) εύκολο να το αντιληφθεί κανείς. Στο twitter ένας παίκτης που οργανώνει καλοκαιρινά καμπ στις ΗΠΑ, ο Μπρετ Μπλίζαρντ, έγραψε (φαίνεται στις φωτογραφίες στο τέλος) μετά το τέταρτο ματς πως «κάθε ομάδα απαιτείται να παρακολουθεί αγώνες του Παναθηναϊκού! Είναι ο