Η αποθέωση της λογικής

Σαφώς και κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα που έχει η ΑΕΚ το τελευταίο διάστημα. Ωστόσο, ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί να αγνοήσει τα βήματα προόδου που σημειώνονται.

Η ομάδα βρίσκει ταυτότητα, έχει αρχή και τέλος, βρίσκει τον δρόμο της. Λειτουργώντας απλά υπό καθεστώς λογικής και καθαρού μυαλού, που διαθέτει ο Κωστένογλου...

Ανήκω σε αυτούς που θέτουν πολύ ψηλά τον πήχη για την ΑΕΚ.

Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με λογικές που μικραίνουν έναν σύλλογο, που στο δικό μου μυαλό η ΑΕΚ βρίσκεται πάντα σε τροχιά κορυφής. Αρα, δεν μπορεί να θεωρείται “επιτυχία”, οτιδήποτε δεν συνάδει με μεγάλες στιγμές της σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ωστόσο, δεν μπορεί να αδιαφορεί κάποιος για τη κατάσταση που βρίσκεται σήμερα ο σύλλογος, που έχει οδηγηθεί σε συνθήκες απαξίωσης από τους ίδιους τους μετόχους του.

Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στην ΑΕΚ είναι ο θρίαμβος της λογικής. Ο Κωστένογλου, ούτε ισχυρίστηκε, ούτε είναι θαυματοποιός. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, δεν θα μπορούσε να κάνει μαγικά πράγματα και να αλλάξει τη μοίρα του συλλόγου. Εχει όμως το καθαρό μυαλό και την ικανότητα να κάνει το απλό, το λογικό, που μπορεί να εξασφαλίζει στην ομάδα τα στοιχειώδη μέσα στο γήπεδο.

Ο κάθε παρατηρητής της αναμέτρησης στην Μόσχα, αλλά και του ντέρμπι του περασμένου Σαββάτου, θα διαπίστωσε πως ο Κωστένογλου έπραξε σύμφωνα με τη λογική. Μια ομάδα που δεν έχει υψηλή ποιότητα, οφείλει πρώτα απ' όλα να κοιτά τα μετόπισθεν. Να διατηρεί το μηδέν στην άμυνα, να επιβάλει τον ρυθμό της και να ψάχνει ορθολογικά το γκολ που θα της δίνει τη νίκη. Εστω κι αν αυτό αποδεικνύεται δύσκολο ως τώρα.

Ο Κωστένογλου δεν ψάχνει να κάνει κάτι που θα εντυπωσιάσει. Βάζει τους παίκτες του, στις θέσεις που ξέρει πως μπορούν να αποδώσουν καλύτερα, δουλεύει μαζί τους, προσπαθεί να προχωρήσει στηριγμένος στα βασικά. Αυτά πολλές φορές αρκούν. Και αν συνοδευτούν από ανάλογες κινήσεις και στα άλλα επίπεδα, τότε η ΑΕΚ μπορεί να ελπίζει σε καλύτερη συνέχεια.

Φανταστείτε δηλαδή, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν το καλοκαίρι υπήρχε λογική στον μεταγραφικό σχεδιασμό της ΑΕΚ. Αν αντί να γίνουν 15 μεταγραφές, γίνονταν λίγες και στοχευμένες κινήσεις. Αν αντί να αποκτηθεί ένας νεαρός Καμερουνέζος δανεικός για τη κορυφή της επίθεσης, η ΑΕΚ έβρισκε έναν παίκτη που δεν θα περιείχε τόσο ρίσκο με την απόκτηση του, αλλά θα έδινε μεγαλύτερη ασφάλεια στο σκοράρισμα. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα, θα πείτε. Τουλάχιστον, ας γίνει μάθημα για όποιον είναι στη διοίκηση μετά την 1η Νοεμβρίου.