Ενεση αυτοπεποίθησης

Στο ένα ημίχρονο να μη βλέπεται και να φλερτάρει δυνατά (και δικαιολογημένα) με την ήττα και στο άλλο να πλησιάζει την πλήρη ανατροπή και βάσει εξέλιξης να μένει και δυσαρεστημένη που δεν κατάφερε να πάρει το διπλό. Αυτή ήταν η Εθνική Ελλάδας στην πρεμιέρα του Euro 2012, όπου απέσπασε μια ισοπαλία που μοιάζει με νίκη.

Η Eθνική πήγε στο ματς προετοιμασμένη στα βασικά, αλλά αδιάβαστη στις λεπτομέρειες.

Από τον Φερνάντο Σάντος που δεν κατέβασε

την ιδανική ενδεκάδα που θα μπορούσε να κατεβάσει, μέχρι τους παίκτες που δεν έκαναν πάντα αυτά που όφειλαν να κάνουν.

Αυτά στο πρώτο ημίχρονο. Εκεί όπου η αριστερή πλευρά ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων, όχι απόλυτα επειδή ο Χολέμπας βρέθηκε σε κακή ημέρα, αλλά και επειδή δεν είχε το βοήθεια και αλληλοκάλυψη που απαιτούνταν από τους συμπαίκτες του. Εκεί όπου ο Χαλκιάς στη φάση του γκολ έκανε μια αποτυχημένη έξοδο, εκεί που η μεσαία γραμμή αγκομαχούσε και η επιθετική πελαγοδρομούσε.

Ηρθε και ο τραυματισμός του Αβραάμ να επιβαρύνει την κατάσταση, ήρθε και το γκολ των Πολωνών για να… δέσει το γλυκό και ο Ισπανός διαιτητής Καρμπάγιο για να πείσει με τις αψυχολόγητες κάρτες (και οι δύο για ανύπαρκτα φάουλ) στον Παπασταθόπουλο, για να πείσει τους πάντες πως αυτό το παιχνίδι για την εθνική είναι ολοκληρωτικά χαμένο.

Ποτέ, όμως, μη λες ποτέ. Η απώλεια όχι μόνο του ενός, αλλά και των δύο κεντρικών αμυντικών αντί να προβληματίσει (αυτό θα συμβεί πιθανότατα στα επόμενα παιχνίδια) έδωσε λύσεις στην Εθνική ομάδα.

Ο Κατσουράνης τα κατάφερε πολύ καλύτερα στο κέντρο της άμυνας, με το «εγκεφαλικό» παιχνίδι του, σε συνδυασμό με τις ανάσες του που περίσσευαν (σε αντίθεση με το κέντρο, όπου του έλειπαν…) ο δε Κυριάκος Παπαδόπουλος που ήρθε από τον πάγκο, απέδειξε ότι έχει κάνει δουλειά καλή και σωστή αυτά τα χρόνια που απουσιάζει στο εξωτερικό. Ο Κατσουράνης προέβλεπε και ο Παπαδόπουλος - απροσπέλαστος - αναχαίτιζε τις επιθέσεις των Πολωνών, που μετά το γκολ φάνηκε ξεκάθαρα η απειρία τους, αφού ο νεανικός ενθουσιασμός τους δεν τους επέτρεψε να διαχειριστούν σωστά το παιχνίδι.

Το γεγονός αυτό έδωσε την ευκαιρία στην Εθνική μας να βρει τα πατήματά της, μετά τις απανωτές ψυχρολουσίες και στον Φερνάντο Σάντος να πετύχει διάνα με τις δύο (αφού η τρίτη ήταν αναγκαστική) αλλαγές του. Ο Σαλπιγγίδης έφερε ταχύτητα και αύρα στην Εθνική, ο Φορτούνης νεανική φρεσκάδα και κάποιες μαγικές μπαλιές μία εκ των οποίων κατέληξε στο πέναλτι που έδωσε ο Καρμπάγιο στην ανατροπή του Σαλπιγγίδη.

Προηγουμένως, ο Σάλπι είχε φροντίσει να πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι η Εθνική μπορεί να «γυρίσει» το ματς με το ωραίο γκολ που πέτυχε, βάζοντας εκ νέου δύσκολα στους Πολωνούς. Λογικό. Αφού δεν κατάφεραν να διαχειριστούν τη νίκη, θα μπορέσουν να διαχειριστούν την ισοπαλία; Και μάλιστα απέναντι σε μια ομάδα που όταν αποφασίσει να καταθέσει στο χορτάρι την ψυχή της είναι ικανή να επιτύχει το μεγαλύτερο θαύμα;

Το θαύμα της ανατροπής, βέβαια, δεν ήρθε, αφού ο Καραγκούνης δεν ευστόχησε στο πέναλτι, συντελέστηκε όμ