Χωρίς ελπίδα πεθαίνεις

Χαίρετε κύριοι

Είναι φανερό, το διαπίστωσα και χτες βράδυ στην εκπομπή, πως ο κόσμος δεν έχει διάθεση να μιλήσει και να σκεφτεί το ποδόσφαιρο. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας είναι πολλά και το μέλλον φαίνεται δύσκολο.

Πέρα από όσα περνάμε σήμερα, το χειρότερο όλων είναι πως έχει χαθεί η ελπίδα. Παίρνονται δύσκολα μέτρα, γίνονται θυσίες, οι οποίες γνωρίζουν οι πάντες πως δεν οδηγούν πουθενά. Το γνωρίζει και το δηλώνει ευθαρσώς ακόμα και ο Σαμαράς.

Το μόνο θετικό είναι πως ήρθαν τα πράγματα

έτσι που οι προθέσεις και οι ικανότητες του νέου σωτήρα φανερώθηκαν πριν καν κάνουμε ένα ακόμα λάθος και τον επιλέξουμε με την ψήφο μας.

Ο αρχηγός του πρώτου κόμματος σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, δεν κατάφερε να πείσει ούτε τους βουλευτές του. Το ¼ των βουλευτών του κόμματος του καταψήφισε την κολοτούμπα του ή πιο κομψά την ξαφνική αλλαγή στάσης του προέδρου τους.

Φανταστείτε, λοιπόν, αφού δεν έπεισε τους βουλευτές του, τι αντίκτυπο θα έχει η απόφαση του στο εκλογικό σώμα. Είναι φανερό πως η πολιτική αντζέντα έχει αλλάξει. Πέρασαν πολλά χρόνια από τον εμφύλιο που δίχασε και χώρισε σε δεξιούς και αριστερούς τους Έλληνες. Το σάπιο πολιτικό κατεστημένο δίνει τη δική του μάχη να συνεχιστεί ο διχασμός μεταξύ των κοινωνικών ομάδων.

Η αλήθεια, όμως, είναι πως πλέον έχουν πειραχτεί οι πάντες. Με θλίψη πολλές φορές ακούω Έλληνες επηρεασμένους από το κλίμα που θέλουν να τους περάσουν να κρατάνε στάση ενοχική.

Παντού ακούμε απόψεις του στιλ καλά να πάθουμε, γίναμε όλοι φοροφυγάδες, δημόσιοι υπάλληλοι, ζούσαμε με περισσότερα απ' όσα βγάζαμε λες και δεν υπάρχουν καθαροί έντιμοι Έλληνες.

Κατηγορούμε τους εαυτούς μας ακόμα που διασκεδάσαμε, που πήγαμε διακοπές στα νησιά μας και αρκετές φορές στα μπουζούκια. Οφείλω να ομολογήσω πως δεν γνώριζα πως το προνόμιο της καλοπέρασης ανήκει σε λίγους και αυτοί δεν πρέπει να είμαστε εμείς.

Όμως ζούμε στην Ελλάδα. Σε μια κούκλα χώρα που έχει θάλασσα, ήλιο και πολιτισμό. Είναι και θέμα κλίματος. Όταν έχει θάλασσα, ήλιο, θα έχεις διασκέδαση, όχι εργοστάσια. Εργοστάσια έχουν οι Γερμανοί που έχουν κρύο.

Ζούμε στην Ελλάδα και επειδή φτάσαμε στο σημείο τα σπίτια μας να έχουν κάποια αξία μόνοι μας, την ονόμασαν ως η φούσκα του real estate. Ουσιαστικά απαξιώνοντας οι ίδιοι την αξία του τόπου μας.

Ας πάνε όμως όσοι έχουν αυτήν την αντίληψη να αγοράσουν διαμέρισμα στο Λονδίνο, στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη που τα χαρίζουν. Άκουγα πρόσφατα τον Ράιχενμπαχ να λέει πως οι Έλληνες παίρνουν μεγαλύτερους μισθούς από τους Πορτογάλους.

Επειδή όμως έχω μείνει για 15 ημέρες στην Πορτογαλία τον πληροφορώ πως το κόστος ζωής εδώ είναι πολύ πιο ακριβό. Και δεν μιλάω για τα χαράτσια και τους αβάσταχτους φόρους που καλούμαστε να πληρώσουμε, αλλά για τα αναγκαστικά έξοδα που έχει να κάνει μια οικογένεια.

Για τον προϋπολογισμό ενός σπιτιού, το κόστος των βασικών εξόδων σίτισης είναι πολύ σημαντικό. Όταν είχα μπει σε σούπερ μάρκετ της Πορτογαλίας έτ