Περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής

Ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε αναμφισβήτητα μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου.

Ακόμα και σήμερα, μετά από την πάροδο 2500 χιλιάδων ετών από τον θάνατό του, το όνομά του είναι γνωστό σε ολόκληρο στον πλανήτη και χωρίς αμφιβολία αποτελεί πηγή έμπνευσης για πάρα πολλούς ανθρώπους;

Πώς όμως κατάφερε ο Μέγας Αλέξανδρος να πετύχει αυτήν μεγαλοπρεπή εκστρατεία του και να κατακτήσει ολόκληρο ουσιαστικά τον αρχαίο κόσμο;

Ήταν ΘΕΜΑ ΤΥΧΗΣ ή το αποτέλεσμα μιας ουσιαστικής στρατηγικής που ήταν απόρροια

Ο Πλούταρχος στο βιβλίο του «Περί της Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής» αναφέρεται σε αυτό ακριβώς το θέμα και φωτίζει άγνωστες πτυχές και εξαιρετικά άγνωστα περιστατικά της ζωής του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Μεταξύ άλλων πολύτιμων πληροφοριών, αναφέρεται χαρακτηριστικά στα ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ κατά την διάρκεια των διαφόρων μαχών κατά την διάρκεια των οποίων πολλές φορές κινδύνεψε να σκοτωθεί.

Ας εξετάσουμε λοιπόν αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον αρχαίο κείμενο, στο οποίο ο Πλούταρχος μιλάει στο πρώτο πρόσωπο, σαν να μας διηγείται δηλαδή την ιστορία του ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος…

[2] Οἶμαι δ’ ἂν αὐτὸν εἰπεῖν πρὸς τὴν Τύχην τοῖς κατορθώμασιν αὑτὴν ἐπιγράφουσαν

Νομίζω (ο Πλούταρχος) ότι στην περίπτωση που η Τύχη προσπαθούσε να μας πείσει ότι αυτή ήταν η υπεύθυνη για τα κατορθώματα (του Μεγάλου Αλεξάνδρου), εκείνος θα της έλεγε:

"μή μου διάβαλλε τὴν ἀρετὴν μηδ’ ἀφαιροῦ περισπῶσα τὴν δόξαν.

«Μη μου διαβάλλεις την αρετή και μη μου αφαιρείς την δόξα.

Δαρεῖος ἦν σὸν ἔργον, ὃν ἐκ δούλου καὶ ἀστάνδου βασιλέως κύριον Περσῶν ἐποίησας·

Δικό σου δημιούργημα, ήταν ο Δαρείος (ο βασιλιάς των Περσών) τον οποίο, από δούλο και αγγελιοφόρο του βασιλιά, τον έκανες κυρίαρχο των Περσών.

καὶ Σαρδανάπαλος, 326F ᾧ τὸ διάδημα τῆς βασιλείας πορφύραν ξαίνοντι περιέθηκας.

Επίσης ο Σαρδανάπαλος, στον οποίο απόθεσες επάνω στο κεφάλι του το βασιλικό διάδημα, αν και περνούσε τον καιρό του ξαίνοντας πορφυρό μαλλί.

ἐγὼ δ’ εἰς Σοῦσα νικῶν δι’ Ἀρβήλων ἀναβέβηκα, καὶ Κιλικία μοι πλατεῖαν ἀνέῳξεν Αἴγυπτον,

Εγώ αντίθετα, προχώρησα μέχρι τα Σούσα με την νίκη μου στα Άρβηλα (η μάχη δόθηκε το 331π.Χ) και η Κιλικία μού άνοιξε τον δρόμο για την πλατιά γη της Αιγύπτου.

Κιλικίαν δὲ Γράνικος, ὃν Μιθριδάτῃ καὶ Σπιθριδάτῃ νεκροῖς ἐπιβὰς διεπέρασα.

Στην Κιλικία έφτασα δια μέσου του Γρανικού, τον οποίο διάβηκα, έχοντας για γέφυρα τα πτώματα του Μιθριδάτη και του Σπιθριδάτη.

κόσμει σεαυτὴν καὶ σεμνύνου βασιλεῦσιν ἀτρώτοις καὶ ἀναιμάκτοις·

Επαίνεσε λοιπόν τον εαυτό σου, Τύχη, και καυχήσου για το ότι άνοιξες τον δρόμο να γίνουν κάποιοι βασιλιάδες, που ποτέ τους δεν πληγώθηκαν και ποτέ δεν έχυσαν το αίμα τους.

327A ἐκεῖνοι γὰρ εὐτυχεῖς ἦσαν, Ὦχοι καὶ Ἀρτοξέρξαι, οὓς εὐθὺς ἐκ γενετῆς τῷ Κύρου θρό