Παγκοσμιοποίηση Vs Χριστιανισμός-Οι αστρολογικές παράμετροι

Η εποχή των συνόδων Ουρανού και Ποσειδώνα στον Καρκίνο συνέπεσε χρονικά με την αρχή της Εποχής των Ιχθύων

Το ότι η Ιστορία διδάσκει είναι μάλλον κοινός τόπος. Όταν όμως προσθέσουμε στο μίγμα και την Αστρολογία, τότε το κοσμικό παζλ σχηματοποιείται με ακόμη μεγαλύτερη καθαρότητα και σαφήνεια.

Ας δούμε λοιπόν τα μελλούμενα, με βάση ένα αστρο-ιστορικό παρελθόν, το οποίο έχει πολλές αναλογίες με την εποχή μας.

Το απόσπασμα -προϊόν μιας πρωτότυπης μελέτης- είναι από το βιβλίο μου  «Η Αστρολογία του 21ου αιώνα»

το οποίο βρίσκεται πάντα στη διάθεση σας στο e-shop του astrology.gr.

Ενώ οι σύνοδοι του Ποσειδώνα με τον Πλούτωνα εξακολουθούσαν να γίνονται στον Ταύρο και μετά το τέλος των Ελληνιστικών χρόνων, οι σύνοδοι Ουρανού-Ποσειδώνα μεταπήδησαν στον Καρκίνο ανοίγοντας ένα νέο κύκλο εξελίξεων.

Η πρώτη σύνοδος της σειράς έγινε το 62 π. Χ. και σήμανε την αρχή μιας περιόδου με δύο κύρια και «αντικριστά» χαρακτηριστικά.

- Το ένα, η κρατική συγκρότηση με αιχμή του δόρατος τη Ρώμη, επέφερε για πρώτη φορά την εγκαθίδρυση ενός παγκόσμιου status που επέβαλε στους υπηκόους του κοινό δίκαιο και νόμους. Αυτή η εκ των άνω ενοποίηση που θυμίζει αρκετά την εποχή μας πηγάζει από το ζώδιο του Αιγόκερω και έγινε main stream εξ αιτίας της πολικότητας των δύο ζωδίων.

- Το άλλο, ο Χριστιανισμός, συνέβαλε στην εδραίωση μιας νέου τύπου Καρκινικής παγκόσμιας μυθολογίας που ένωσε τους πιστούς με άρρηκτους ψυχικούς δεσμούς και έφερε στο προσκήνιο έναν καινούργιο κοσμικό νόμο και μια πρωτοεμφανιζόμενη Μητέρα, την Εκκλησία.

Η χριστιανική οικογένεια διατηρήθηκε και στη συνέχεια χάρις στα ενοποιητικά σύμβολα της και βέβαια με την ενεργειακή υποστήριξη της Εποχής των Ιχθύων που γενικότερα είχε έναν θρησκευτικό πυρήνα. Αντίθετα, η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με παρωχημένους «Καρκινικούς» ψυχικούς δεσμούς κατέληξε να είναι ένα «άψυχο» κατασκεύασμα με ημερομηνία λήξης. Και αυτό ίσως είναι το μεγάλο και διαχρονικό μάθημα για τους απανταχού κυβερνώντες. Η απόφαση του αυτοκράτορα Καρακάλλα να συμπεριλάβει στην ομπρέλα του Ρωμαίου πολίτη όλους τους υπηκόους της αυτοκρατορίας (το 212 με τον Πλούτωνα στον Καρκίνο) δεν μπόρεσε να καρποφορήσει αφού πολλά κατακτημένα τμήματα εξακολουθούσαν να διατηρούν παρά την πολύχρονη κατάκτηση τους, ένα είδος εθνικής συνείδησης, κάτι το οποίο ήταν επίσης ένα γνήσιο Καρκινικό σύμπτωμα. Έτσι όταν η πατρική εξουσία της Ρώμης χαλάρωσε, οι νόμοι έμειναν κενό γράμμα και η περιβόητη Pax Romana οδηγήθηκε στο τέλος της.

Όσον αφορά την κοινωνική και πολιτική οργάνωση το ζώδιο του Καρκίνου συνδέεται με την τοπική η εθνική συνείδηση, τους εκλεγμένους αντιπροσώπους και ουσιαστικά με τον ίδιο το λαό και τις παραδόσεις του. Από αυτήν την άποψη η «μεγάλη Καρκινική οικογένεια» έχει δημοκρατικά χαρακτηριστικά, τουλάχιστον για τα μέλη της, κάτι που ίσχυσε κατά γράμμα στις πρωτοχριστιανικές κοινότητες.

Όμως ο Αιγόκερως κα