Κουίζ 29 Ιουλίου - Δοκιμάστε τις γνώσεις σας και δεν θα χάσετε!

Εσείς τι νομίζετε;  Με την επιστροφή του στην Ελλάδα ο επιθεωρητής Ερμείδης βάλθηκε να οργανώσει μια επίλεκτη ομάδα, επιφορτισμένη με την δίωξη του εγκλήματος και αστρολογικά εκπαιδευμένη, ώστε να μπορεί να βγάζει τα σωστά συμπεράσματα εξετάζοντας γενέθλιους χάρτες, ωροσκόπια και αξιολογώντας άμεσα τα κοσμικά δεδομένα.Ο επιθεωρητής βέβαια δεν αρκέστηκε σε μια «κλασσική» αστρολογική παιδεία αλλά προσπαθούσε να εξοικειώσει τους σπουδαστές με έναν πιο εμπλουτισμένο τρόπο σκέψης, χρησιμοποιώντας όλα όσα είχε μάθει στην πολυετή εντρύφηση του με την αστρολογική τέχνη. Οι φυσικές επιστήμες, η ιστορία και οι τέχνες πρόσφεραν στον επιθεωρητή ένα γόνιμο πεδίο εφαρμογών και στους σπουδαστές έναν μόνιμο πονοκέφαλο.Και έτσι ξεκίνησαν όλα για την ομάδα κρούσης «Αστροβαρεμένοι». Όμως, παρά τις διακριτικές προσπάθειες του Ερμείδη να πείσει τους σπουδαστές για την αναγκαιότητα της πολύπλευρης επιμόρφωσης τους, οι αντιδράσεις ολοένα και εντείνονταν, μερικές φορές μάλιστα έπαιρναν τη μορφή ανοιχτής διαμαρτυρίας. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, πρωτοστατούντος του Ουρανίδη, είχε διοργανωθεί παράσταση στη Διεύθυνση της σχολής, με πλακάτ και συνθήματα: «Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών», «Τα φυτά ζούνε στις γλάστρες» «1,2,3 πολλά Αστρολογεία» κλπ. Στην πραγματικότητα οι σπουδαστές «τα είχαν παίξει» από την πληθώρα των θεμάτων, που έπρεπε να διαπραγματευθούν. Τα εξεταστικά Βατερλό διαδέχονταν το ένα το άλλο και οι επίδοξοι ντετέκτιβς δεν ήξεραν από που να ...φυλαχθούν!-Είμαι πολύ περίεργη να δω τι θα σκαρφιστεί πάλι το σατανικό μυαλό του, σκέφτηκε φωναχτά η Δημητρίου. Ο επιθεωρητής μπήκε στην αίθουσα, κρατώντας ένα λεπτό ντοσιέ με άγνωστο περιεχόμενο.-Τα άκουσα όλα, είπε χαμογελώντας και συνέχισε ήρεμα: Δημητρίου, αν είχες το μυαλό σου στα μαθήματα και όχι στον αγώνα, δεν θα διατύπωνες απορίες σαν κι αυτή! Εδώ δεν παίζουμε. Αύριο θα αντιμετωπίσετε κάθε λογής εγκληματίες και κάποια πράγματα πρέπει να τα μάθετε, είτε σας αρέσει, είτε όχι. Και για να σου λυθεί η απορία πάρε και διάβασέ μας αυτά!Με μια μάλλον θεαματική, όσο και κοφτή κίνηση άδειασε το ντοσιέ μπροστά της.Η Δημητρίου δαγκώθηκε, ψέλλισε κάτι σαν «συγνώμη», τακτοποίησε αμήχανα τα χαρτιά και άρχισε την ανάγνωση. Ήταν μόνο τέσσερα μικρά αποσπάσματα από άγνωστα κείμενα, που δεν φαίνονταν να έχουν κάποια προφανή σχέση μεταξύ τους.  Κείμενο 1 Πόσους δρόμους πρέπει να διαβεί ένας άνδρας, για να τον ονομάσεις άνδρα; Και πόσες θάλασσες να διασχίσει ένα λευκό περιστέρι, πριν γείρει κι αποκοιμηθεί στην άμμο; Πόσες φορές πρέπει να πετάξουν του κανονιού οι μπάλες, πριν κάποιος να τις σταματήσει για πάντα; Η απάντηση φίλε μου στροβιλίζεται στον άνεμο, η απάντηση στον άνεμο πετάει. Κείμενο 2...Το ένα ήταν μια χρυσή πλάκα με άγνωστες επιγραφές, που απεικόνιζε σε μινιατούρα τη σύγκρουση ανάμεσα σε αρχαίες οντότητες. Υπήρχε ακόμη ένα απαίσιο βιβλίο, γραμμένο στα Βιρμανικά, που περιείχε φρικαλέους θρύλους απ’ το αποτρόπαιο οροπέδιο του Λενγκ, καθώς και μια κτηνώδη απεικόνιση ενός δαιμονικά τερατώδους πλάσματος, που βάδιζε στ