2012, το τέλος του Κόσμου: Προφητεία ή θεραπεία;

Το ψυχολογικό και κοινωνικό υπόβαθρο της Εσχατολογίας - Μέρος Α΄

Ο ουροβόρος όφις – «το τέλος μου είναι η αρχή μου»

Κανένα φαινόμενο δεν είναι αυτό που φαίνεται μόνο. Πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε μαζικά ανθρώπινα συναισθήματα, όπως αυτά που προκαλεί η αίσθηση του επικείμενου τέλους του κόσμου (η εσχατολογία δηλαδή). Κάτω από το υποφαινόμενο κρύβεται ένα πλήθος «χημικών αντιδράσεων», ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων που προκαλούν την εκτόνωση συγκεκριμένων αναγκών του ατομικού ή συλλογικού ασυνειδήτου.

Ο σπουδαίος ψυχίατρος - ψυχολόγος και ερευνητής Καρλ Γκούσταβ

Γιουνγκ απέδειξε πόση δύναμη έχει το συλλογικό ασυνείδητο και με ποιους τρόπους επηρεάζεται αυτό. Εστιάστηκε στα αρχέτυπα και στα σύμβολα από τα οποία αντλείται η πρωτογενής, ενστικτώδης γνώση του ανθρώπου γι αυτό ενέταξε στην έρευνά του τον μυστικισμό και την αστρολογία, η οποία είναι η συμβολική απεικόνιση της ανθρώπινης οντότητας και της εξέλιξής της σε κάθε ενσάρκωση. Η αστρολογία υπήρξε ένα σημαντικό «κλειδί» γι αυτόν τον εξαίρετο επιστήμονα με το οποίο κατάφερε να ξεκλειδώσει τα απόκρυφα της ανθρώπινης φύσης και να την κατανοήσει ακόμη πιο καλά.

Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν βλέπουμε ότι η αναγκαιότητα ενός τέλους κυριαρχεί στο συλλογικό ασυνείδητο των ανθρώπων ενώ σημαντικά φιλοσοφικά ρεύματα την έχουν ανασύρει και σε συνειδητό επίπεδο.

Η γνώση ότι όλα τα πράγματα υπόκεινται σε έναν παροδικό κύκλο και πρέπει να φθάνουν σε ένα τέλος για να αναγεννιούνται είναι γνωστή από την αρχαιότητα (Ερμητική φιλοσοφία – Γνωστικισμός - Στωικοί). Απεικονίζεται δε με σαφήνεια στο μυστικιστικό σύμβολο του ουροβόρου όφεως, το οποίο ο Γιουνγκ θεωρεί ως ένα από τα πιο σημαντικά σύμβολα της ανθρωπότητας. Ο «ουροβόρος» (έτσι επικράτησε ως ονομασία) είναι ένα φίδι που τρώει την ουρά του και η ερμηνεία του συνοψίζεται στο ρητό «το τέλος μου είναι η αρχή μου».

Η θεωρία της εκπύρωσης – Οι κύκλοι της ζωής

«...Δέντρο φωτιά γίνεται ολομεμιάς το Σύμπαντο. Ανάμεσα από τους καπνούς κι από τις φλόγες, αναπαμένος στην κορυφή της πυρκαγιάς, κρατώ αμόλευτο, δροσερό, γαλήνιο, τον καρπό της Φωτιάς, το Φώς. ...Και μια φωτιά μέσα μου κίνησε ν' απαντήσει. Θα 'έρθει μια μέρα, σίγουρα, η φωτιά να καθαρίσει τη γης. Θα 'έρθει μια μέρα σίγουρα, η φωτιά να εξαφανίσει τη γης. Αυτή είναι η Δευτέρα Παρουσία....»

Νίκος Καζαντζάκης – «Ασκητική»

Παρατηρείστε πόσο ολοκληρωμένα απεικονίζει η Στωική θεωρία της εκπύρωσης το σύμβολο του ουροβόρου. Η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, η οποία επηρέασε αργότερα πολλών ειδών θρησκείες και φιλοσοφικά ρεύματα εμπεριέχει την εκπύρωση. Η θεωρεία της εκπύρωσης υποστηρίζει ότι το βασικό στοιχείο του σύμπαντος είναι το πυρ και επειδή όλα τα πράγματα υπάγονται σε μία κυκλική, επαναλαμβανόμενη δομή, ανά διαστήματα πολλών χιλιετιών ολόκληρο το σύμπαν εκπυρώνεται και επομένως καταστρέφεται. Πριν από κάθε εκπύρωση υπήρχαν προηγούμενοι πολιτισμοί, οι οποίοι καταστράφηκαν και δεν έμεινε κανένα ίχνος από αυτούς και, σύμφωνα με