Ο Ευριπίδης Σαμπάτης από τους Evripidis and his tragedies διαλέγει τα αγαπημένα του 60s τραγούδια

Ο διάσημος στο εξωτερικό Έλληνας μουσικός και τραγουδίστης της μπάντας Evripidis and his tragedies που ζει στη Βαρκελώνη κάνει το απόλυτο 60s mixtape από τα αγαπημένα του girl groups της εποχής.

I´d much rather be with the girls - Donna Lynn
I´m gonna destroy that boy- The What Four
In my lonely room - Martha Reeves and The Vandellas
I have a boy friend - The Chiffons
We don't belong - Sylvan

Τα άσματα τραγουδισμένα από κορασίδες

στο πρώτο κυρίως μισό της δεκαετίας του 60 είναι ένα από τα αγαπημένα μου μουσικά είδη. Αποτελούν μικροσκοπικές αυτόνομες ποπ τραγωδίες (ή και κωμωδίες μερικές φορές ή και τα δυο ταυτόχρονα) όπου η κορυφαία (βασική τραγουδίστρια) μιλάει για τα δεινά και τις χαρές της, ενώ ο χορός (οι υπόλοιπες τραγουδίστριες) άλλοτε σιγοντάρουν και άλλοτε παίρνουν ενεργά μέρος, δίνοντας συμβουλές, προτρέποντας και αποτρέποντας. Όλα αυτά δε, συνοδεύονται συνήθως με παράλογα χτενίσματα, περούκες, φορέματα κάθε τύπου, που συνήθως συνοδεύονται με ψηλές μπότες, χορογραφίες (που με τα σημερινά στάνταρ φαίνονται τουλάχιστον παιδιάστικες, για να μην πω αστείες) και τα ρέστα. Εδώ θα γράψω για μερικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια αυτού του είδους.

Walking in the rain - The Ronettes
Δε νομίζω πως υπάρχει άλλο τραγούδι που να ξεχειλίζει σε τέτοιο βαθμό από τη γλυκιά προσμονή ενός εφήβου που ψάχνει τον έρωτα. Ο τοίχος του ήχου του Phil Spector εδώ στάζει μέλι και η κακομεταχειρισμένη πρώην γυναίκα και μούσα του, Ronnie Spector τραγουδάει με μια φωνή που σπάει από την επιθυμία. Όχι, δεν ψάχνει κάποιον συγκεκριμένο αλλά ξέρει ότι θα είναι όμορφος, ντροπαλός, ότι θα του αρέσει να περπατάει στη βροχή, να κάνει ευχές κοιτάζοντας τα αστέρια και να είναι ερωτευμένος. Θα τον φιλάει όταν βρίσκονται μαζί και θα της λείπει όταν βρίσκονται μακριά, θα τσακώνονται κάποιες φορές αλλά δε θα τη νοιάζει γιατί θα τα βρίσκουν εύκολα, άλλωστε θα μοιράζονται τόσο πράγματα, θα περπατάνε μαζί στη βροχή, θα κάνουν ευχές στα αστέρια και θα είναι τόσο ερωτευμένοι. Ούτε ο Jonny ούτε ο Bobby της κάνουν, αυτοί δεν πάνε για περίπατο στη βροχή. Όλα αυτά ενώ ακούγονται βροντές, ο ήχος της βροχής που πέφτει, βιολιά, καμπάνες, πνευστά και αγγελικές φωνές πνιγμένες σε μια απόκοσμη ηχώ, σαν την παραζάλη και τον παραλογισμό της εφηβική καρδιάς που πάντα χτυπάει τόσο γρήγορα και είναι φορτωμένη τόσες ορμόνες και όνειρα.

One block from heaven - Mary Wells
Όποιος έχει υπάρξει ερωτευμένος θα θυμάται την κωλοπιλάλα που σε πιάνει όταν είσαι στο δρόμο για το σπίτι όπου μένει το αντικείμενο του πόθου σου, ειδικά τα τελευταία λεπτά πριν φτάσεις στην πόρτα του και χυθείς στην αγκαλιά του. Για αυτό το εκστατικό συναίσθημα μας τραγουδάει, σχεδόν με αγκομαχητά, η Mary Wells (μεγάλη σταρ της Motown που εδώ ακόμα βρίσκεται στα ξεκινήματά της) για το πώς ο παράδεισος βρίσκεται ένα μόλις τετράγωνο μακριά, για τα μπράτσα του καλού της που βρίσκονται σε απόσταση ενός λεπτού, για τις μαγικές του χάρες και για τη βιασύνη της. Αν ακούγοντας αυτ