H Σταματίνα Τσιμτσιλή μιλάει στο Queen.gr για τα νέα δεδομένα στη ζωή της

Aποκαλύπτει τις νέες τις συνεργασίες και διαψεύδει τις φήμες περί εγκυμοσύνης.

Ακούραστη, εργατική, οργανωτική, χωρίς να δημιουργεί στη δουλειά ποτέ προβλήματα. Γελαστή, με χιούμορ, ευγενική πάντα στην παρέα. Ένας αρμονικός άνθρωπος στην ισορροπία προσωπικής ζωής και δημόσιας εικόνας. Είναι η Σταματίνα που και έχω δουλέψει μαζί της και την γνωρίζω προσωπικά πριν από αυτό πολλά χρόνια. Αγαπά τα μακρινά ταξίδια, τα ποπ τραγούδια και τις μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκη, τον άνδρα της με κοριτσίστικη ροζ

αφοσίωση εμμονική, τη μαμά και την αδελφή της, τις σοκολάτες, τις κοντινές εκδρομές, τα χρώματα, την ταχύτητα, τις εκπλήξεις. Πιστεύει στο Θεό, στον Άγιο Ευφραίμ, στους αγγέλους, στην καλοσύνη των ανθρώπων, στον εαυτό της και πως πάντα το αύριο είναι καλύτερο από το σήμερα. Παρά τα επαγγελματικά προβλήματα σήμερα, τις προσωπικές και οικογενειακές της απώλειες σε μικρή ηλικία, η Σταματίνα είναι ένα χαρούμενο, όλο δροσιά κορίτσι που δε χάνει την αισιοδοξία της. Λοιπόν, Σταματίνα;

Καταρχήν το Alter. Ένας σταθμός που είναι δεύτερο σπίτι σου πόσα χρόνια;
Αυτός είναι ο έκτος χρόνος. Μπορώ να σου πω πως ενηλικιώθηκα τηλεοπτικά μέσα στο Alter. Έκανα τα πάντα, τα δοκίμασα όλα. Ήμουν μέλος πάνελ, έγινα παρουσιάστρια εκπομπής μαγειρικής τότε, που ήταν μεγάλη μόδα, υπήρξα συμπαρουσιάστρια του Βασίλη Δρυμούση, έγινα παρουσιάστρια στο TV Weekend. Στο Alter, αν μη τι άλλο, δεν έπληττα ποτέ. Και είχα πάρα πολλές ευκαιρίες, σε χώρο που δεν προσφέρονται τέτοια, αλλά το αντίθετο, οι τρικλοποδιές είναι πολλές. Έκανα φυσικά όλα τα εις –αζ. Ρεπορτάζ, μοντάζ, σπικάζ. Αμέτρητες ώρες δουλειές. Ώρες όμως που σου έδιναν περηφάνια, ικανοποίηση γιατί κατάφερνες το αποτέλεσμα σου, να φτιάξεις τις ιδέες εικόνα. Όμως, για μένα είναι συναισθηματικό το δέσιμο με το Άλτερ και πάντα λειτουργούσα έτσι. Δένομαι με το περιβάλλον, τους ανθρώπους, ακόμη και τη ρουτίνα της καθημερινής επανάληψης. Κακά τα ψέματα. Στο Άλτερ ζούσα για μεγάλο διάστημα περισσότερο και από το σπίτι μου. Έξι χρόνια! Και για αυτό το λόγο κυρίως παρέμεινα στον σταθμό, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε εδώ και έναν περίπου χρόνο.

Γιατί κατά τη γνώμη σου τα πράγματα έφτασαν εκεί, στον σταθμό;
Θεωρώ πως οι λανθασμένοι οικονομικοί χειρισμοί των διοικούντων, σε συνδυασμό με την πολύ κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, όπου όλη η αγορά των ΜΜΕ καταρρέει σαν ντόμινο, μας έφτασαν εδώ. Και δεν σου κρύβω πως είμαι πλέον σε μια κατάσταση που σκέφτομαι το επόμενο μου βήμα. Τι θα μπορούσα να κάνω στη ζωή; Δεν μπορώ να ζω χωρίς εργασιακό αντικείμενο, λέω από τη μια, αλλά ένα κομμάτι μου ελπίζει, ακόμη, πως θα υπάρξει αίσιο τέλος. Εδώ και ένα χρόνο βρισκόμαστε σε αυτό το δραματικό εργασιακό αδιέξοδο. Δικαιούμαστε ένα καλό τέλος!

Αισιόδοξη λοιπόν;
Επιμένω στην αισιοδοξία και πιστεύω πάντα στα happy end στη ζωή.

Τελικά, ήταν πραγματικά εποικοδομητική εμπειρία το «Dancing on Ice»; Τι καλά κρατάς από αυτό;
Ναι, ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και απ