Despoina’s little stories: «Άνοιξε αυτό το κουτί, παραμύθι ν’ ακουστεί... Το τέλος μιας εποχής»

Χθες το βράδυ βίωσα για δεύτερη φορά ένα βίαιο συναίσθημα...
Η πρώτη ήταν την περίοδο που εργαζόμουν στο κανάλι Alter παρουσιάζοντας την εκπομπή «Lifestyle». Μάλιστα, εκείνο το χρονικό διάστημα ήμουν έγκυος, αλλά είχα αποφασίσει ότι ήθελα να εργαστώ όλη την περίοδο της εγκυμοσύνης μου για ψυχολογικούς λόγους. Φυσικά και δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου, ότι εκείνη την χρονιά, το κανάλι θα έπαυε ξαφνικά να εκπέμπει. Δε μιλάμε για μία στάση εργασίας

ή μία απεργία. Μιλάμε για κανονικό κλείσιμο!
Δεν είχα ζήσει ποτέ πριν παρόμοια εμπειρία... Τα προηγούμενα χρόνια είχα την τύχη να εργαστώ σε υγιείς εταιρίες με αποτέλεσμα να «καλομάθω» σε στάνταρ μισθούς που μου παρείχαν ασφάλεια. Είναι πολύ σκληρό να φλερτάρεις με το ενδεχόμενο ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή θα μείνεις άνεργος και φυσικά όχι από δική σου υπαιτιότητα. Επίσης άκομψο και άχαρο είναι να πασχίζεις να ενημερωθείς για το τι μέλλει γενέσθαι αφού κρίνεται το επαγγελματικό σου μέλλον και κανείς να μην μπορεί να σου δώσει μία επίσημη και σαφή απάντηση... Θυμάμαι τότε, επικρατούσε τόσο άγχος και τόση σύγχυση που σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι μαθαίναμε τις εξελίξεις του καναλιού από τις ειδήσεις και τα blogs. Κάθε μήνα ζούσαμε με την ελπίδα ότι θα γίνει ένα θαύμα... Πραγματικά δεν μπορούσα να πιστέψω ότι το κανάλι θα έκλεινε στ' αλήθεια!