Μα είναι αλήθεια ... το είπε η τηλεόραση

Σωθήκαμε ….μας δώσανε την δόση και έτσι θα ξεχαρμανιασουμε όλοι…
Σωθήκαμε … θα μείνουμε στο ευρώ και έτσι θα νιώθω ένας περήφανος Ευρωπαίος..
Σωθήκαμε … δεν θα χρεωκωπησουμε…μαμά έχεις 5 ευρώ να πάρω τσιγάρα;
Σωθήκαμε … ντριν ντριν …δεν το σηκώνω είναι από την τράπεζα….
Σωθήκαμε … επιτέλους τα νούμερα θα ζήσουν …εγώ όμως κύριε ; θα ζήσω ;
Σωθήκαμε ….

παίρνω λοιπόν το τάλιρο από την μαμά και πάω για περίπτερο….
ναι δεν ντρέπομαι να το πω ότι στα 43 μου είμαι ένας από αυτούς τους χιλιάδες φοροφυγάδες ελεύθερους επαγγελματίες , (έτσι έλεγε ένα κανάλι χτες ), που από την πολύ φοροδιαφυγή έκανα τόσα λεφτά που τα έχω κλειστά και ζητάω από την μαμά !!!!!!!
Στο περίπτερο μέχρι να μου ...
δώσει τα ρέστα η περιπτερού ρίχνει και κάτι μπινελίκια για τους 153 ήρωες που μας σώσανε …..

Είμαι ευτυχισμένος γιατί από το τάλιρο της μαμάς περίσσεψε και 1.60 ευρώ , οπότε μπορώ να πιω και έναν καφέ στο καφενείο….έτσι βρε αδερφέ να κάνω και ένα διάλειμμα από την ανάπτυξη …….15 ώρες δουλείας κάθε μέρα δεν αξίζω να πιω και έναν καφέ;
Στο καφενείον ακούω κάτι παππούδες να βρίζουν τους 153 ήρωες για τα φάρμακα , για τις συντάξεις του ΟΓΑ, για το χαράτσι της ΔΕΗ , ο ένας για το παιδί του που δεν έχει δουλεία , ο άλλος για το παιδί του που είναι στην Γερμανία , αλλά ςςςςςςςςςςςς ….αρχίζει το δελτίο των οκτώ ας δούμε αν πήραμε την δόση …..
Κάθομαι λοιπόν με κάτι 30αρηδες , παιδιά που ξέμειναν στο χωριό , και ακούω τα γεμάτα οργή σχόλιά τους για την κατάσταση της ζωής τους και να υπερασπίζονται με πάθος την μοναδική λύση για αυτούς που είναι πια άλλη ; ναι καλά κατάλαβες εκείνους τους τύπους που μοιράζουν κάτι λαδιά στους Έλλην φτωχούς ….
Έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν άκουγα να υπερασπίζονται ακόμη και αυτόν τον τύπο που έκανε σαπούνια από ανθρώπους …..
Μετά από λίγες κουβέντες σώπασα και από την ευτυχία του καφέ , έπεσα στην απόλυτη απογοήτευση , στην θλίψη και στον θυμό που προκαλεί η ανισχυροτητα του να αλλάξεις ένα άρρωστο μυαλό…..
Μόλις άρχισε το δελτίο τον οκτώ σωπαίνουν όλοι και ακούνε τις ειδήσεις , προσπαθώντας να καταλάβουνε την αλήθεια της ζωής τους , εκλιπαρούν να μάθουν ποιος θα τους σώσει , προσπαθούν να δουν ένα όνειρο σε μια διαφήμιση που να τους ταιριάζει, ψάχνουν χρήματα για να αγοράσουν λίγη ευτυχία , κοιτούν μέσα στο γυαλί πως θα ντυθούν για να βρουν το ταίρι τους ,έχουν την απόλυτη σωστή γνώμη ότι η Αθήνα φταίει γιατί δεν μπορεί να παίξει μπάλα ο παοκ, παραγγέλνουν ακόμη ένα τσίπουρο που θα το κεράσει η θα το χρωστάνε στον καφετζή, το χιούμορ έρχεται μεθυσμένο και από το διπλανό τραπέζι ακούω κάποιον να με ρωτάει: εσύ ποιον θα ψηφίσεις ; κανέναν λέω και αποχωρώ από το εφιαλτικό μου διάλειμμα..
Στο μυαλό μου επικρατεί ταραχή , νιώθω σαν τότε που έπινα και νόμιζα ότι δεν ανήκω αυτήν την κοινωνία γατί είμαι ναρκομανής και δεν έβρισκα καμία ελπίδα για την Ζωή.
Οπότε αυτοκτονουσα λίγο λίγο με την επόμενη δόση..
Και τώρα οι δόσεις έχουν γίνει κρατική επιβίωση ….
Δεν ξέρω