Η ελεύθερη πτώση έχει αρχίσει

Είχα γράψει πριν καιρό ότι ο Σεπτέμβριος θα ήταν ένας πολύ δύσκολος μήνας. Όχι γιατί θα αποτελούσε κάτι το ιδιαίτερο σε σχέση με τους υπόλοιπους, αλλά γιατί από την αρχή είχε τεθεί ως ο μήνας – ορόσημο από τις ίδιες τις εξελίξεις. Ήταν ο μήνας της έκθεσης της τρόικας, ο μήνας που θα αποφασίζονταν τα νέα μέτρα, ο...
μήνας των λογαριασμών, καθώς παραδοσιακά στην Ελλάδα από τα μέσα Ιουλίου και μέχρι τα τέλη του Αυγούστου, τα βλέπουμε όλα λίγο πιο αισιόδοξα.

Ο Σεπτέμβριος είθισται να συμβολίζει ενάρξεις, να λειτουργεί τροχιοδεικτικά στο πολιτικό σκηνικό, να είναι ο μήνας που τα νοικοκυριά, αλλά και ο καθένας μας χωριστά, θέτουν τους στόχους της νέας σεζόν. Μοιάζει με την ώρα που οι αθλητές βάζουν τα πόδια τους στο βατήρα και περιμένουν την πιστολιά της εκκίνησης. Είναι ο μήνας που αρχίζουν τα σχολεία, που βγαίνουν μπροστά οι «ξεχασμένοι» λογαριασμοί του καλοκαιριού.

Στην Ελλάδα αυτός ο Σεπτέμβριος έχει ακόμα περισσότερες ιδιαιτερότητες. Είναι ο μήνας που τα νοικοκυριά πρέπει να πληρώσουν τη δεύτερη δόση της εφορίας και που ήρθαν οι πρώτοι λογαριασμοί της ΔΕΗ με τον εκ νέου έκτακτο (;) φόρο στα ακίνητα για το 2012. Αν αυτά τα αθροίσουμε με τις δόσεις των δανείων, τα έξοδα για παιδικούς σταθμούς, σχολικά είδη, τα έξοδα της καθημερινότητας, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται περί καταιγίδας.

Δεν πρόκειται για έναν Σεπτέμβριο σαν όλους τους άλλους. Είναι ένας Σεπτέμβριος που έρχεται μετά από τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου και βρίσκει την κοινωνία σε οριακή κατάσταση. Μια κοινωνία που αναλόγως το θέμα με το οποίο θα προσπαθούσε κάποιος να την ομαδοποιήσει, είναι πολλαπλώς διασπασμένη. Οι διάφοροι κοινωνικοί αυτοματισμοί που χρησιμοποιήθηκαν σαν πολιτικό τέχνασμα τη διετία 2010 – 2011, σήμερα πλέον παίρνουν την εκδίκησή τους οργισμένοι, σαν τη φύση που όταν αγριεύει δρα ανεξέλεγκτα.

Πρόκειται για έναν Σεπτέμβριο τραγικής ειρωνείας επίσης. Στην Ελλάδα συντελούνται πράγματα που τα ζητούσαν οι πολίτες εδώ και δεκαετίες.

Έχουν κορυφωθεί οι φορολογικοί έλεγχοι, έχουν εντοπιστεί χιλιάδες περιπτώσεις «μαϊμού» συντάξεων και επιδομάτων, χιλιάδες περιπτώσεις φοροδιαφυγής που βρίσκονται πια σε στάδιο τελικής απόδοσης δικαιοσύνης, το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης δείχνει για πρώτη φορά να αντιμετωπίζεται με αποφασιστικότητα, άσχετα με τις όποιες αστοχίες όπως είναι η περίπτωση του Κέντρου Υποδοχής στην καρδιά του αστικού ιστού της πόλης της Κορίνθου.

Στα σχολεία τα βιβλία ήταν στη θέση τους στην ώρα τους, προχωράνε επιτέλους οι ιδιωτικοποιήσεις, ανοίγουν διάφορα «κλειστά» συντεχνιακά επαγγέλματα, οι διαδικασίες για το άνοιγμα επιχείρησης σε μια ημέρα και για κατάθεση επενδυτικών προτάσεων γίνονται διαδικτυακές και εξαφανίζεται η ενδιάμεση γραφειοκρατία, η Κομισιόν έχει αρχίσει να λέει τις πρώτες καλές κουβέντες για την Ελλάδα και μετά τις ανακοινώσεις Ντράγκι, οι αγορές δείχνουν διατεθειμένες να προσφέρουν μια περίοδο ανακωχής.

Υπάρχει και κάτι άλλο που θα ήθελα να ξεχωρίσω. Για