Αυτισμός:πως, πότε και γιατί.

Γράφει η Πηνελόπη Γιαλελή

Ο αυτισμός,είναι μια διαταραχή του νευρικού συστήματος που υπόκειται στην κατηγορία των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών, δηλαδή των διαταραχών αυτών που επηρεάζουν το σύνολο της ανάπτυξης. Με το άκουσμα της λέξης, ο νους πάει κατευθείαν σε ένα άτομο, με μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και με...
περιορισμένη και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά, ενίοτε και με νοητική υστέρηση. Σ' όλα αυτά υπάρχει μια μεγάλη δόση αλήθειας. Υπάρχουν τέσσερις "κατηγορίες" συμπτωμάτων αυτισμού: Ο λόγος και η επικοινωνία, η συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη, στερεοτυπικές αντιδράσεις(εξαιτίας αισθητηριακών προβλημάτων), έντονες διασπαστικές δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές. Όσον αφορά βέβαια την νοητική υστέρηση, πρέπει να ειπωθεί ότι ο αυτισμός δεν συνεπάγεται τέτοιο ζήτημα αν και είναι γεγονός πως το 70% των αυτιστικών έχει. Τα αίτια της διαταραχής δεν είναι εξακριβωμένα και πέραν των υποθέσεων περί γενετικής ανωμαλίας, έχουν ειπωθεί αρκετά σχετικά με τα αίτια, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και περιβαλλοντικά όπως βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα ή εμβόλια παιδικής ηλικίας.Οι υποθέσεις σχετικά με τα εμβόλια είναι βιολογικά μη εξηγήσιμες και στερούνται πειστικών επιστημονικών αποδείξεων. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται πριν την ηλικία των τριών ετών και περιλαμβάνουν την έλλειψη λόγου, την απουσία συμβολικού παιχνιδιού και την παλινδρόμηση ύστερα από ένα διάστημα τυπικής ανάπτυξης και εξέλιξης. Συχνή ερώτηση αποτελεί το αν θεραπεύεται. Η απάντηση είναι σχετική. Δεν υπάρχει θεραπεία μα ανάλογα με τον βαθμό μπορεί να εξασφαλιστεί ένα συγκεκριμένο καλό επίπεδο στην καθημερινότητα του ατόμου. Για παράδειγμα, όσοι έχουν τη λεγόμενη διαταραχή Asperger, έχουν φυσιολογική νοημοσύνη και λίγα αυτιστικά χαρακτηριστικά. Με λίγη βοήθεια εντάσσονται άνετα στην κοινωνία, πηγαίνουν σε κανονικό σχολείο και ακολουθούν μια πορεία ζωής που δεν διαφέρει ιδιαίτερα από των υπολοίπων. Στην περίπτωση βέβαια άλλων περιπτώσεων τα πράγματα μπορούν να είναι πολύ δύσκολα. Είναι σημαντικό οι γονείς να είναι ενημερωμένοι και από την πρώτη στιγμή που εμφανιστούν τέτοιου είδους συμπτώματα να απευθυνθούν στους ειδικούς. Η ενημέρωση είναι δυνάμη.Σε κάθε περίπτωση, με την κατάλληλη βοήθεια, μπορεί να υπάρξει βελτίωση.