Oι… βαρκάρηδες βαπτίστηκαν σκαφάτοι

Σε κυνήγι μαγισσών έχει εξελιχθεί το θέμα της φορολόγησης των σκαφών αναψυχής και ειδικότερα των κάτω των 12 μέτρων, με την κυβέρνηση, στο πνεύμα αυτό, να αφανίζει έναν ολόκληρο κλάδο που έδινε δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους, έκανε εξαγωγές και έφερνε στο δημόσια ταμεία μεγάλα έσοδα από ΦΠΑ. Στοχοποιούν τους ιδιοκτήτες με μικρά πλεούμενα ακόμα και βάρκες δίνοντας την εικόνα ότι έχουν θαλαμηγό! Με μία λογική ισοπέδωσης οι… «βαρκάρηδες βαπτίστηκαν σκαφάτοι».

Επίσης, οι κυβερνώντες που ευαγγελίζονται την ανάπτυξη, κόβουν το κλαδί

Τον κώδωνα του κινδύνου έχει κρούσει ο κλάδος με τους Έλληνες κατασκευαστές Πολυεστερικών και Άλλων Σκαφών, Παρελκομένων, Εξαρτημάτων, Εμπόρων και Υπηρεσιών (ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ), ο οποίος εκπροσωπεί, πανελλαδικά, περισσότερες από 450 ελληνικές επιχειρήσεις όπως μεταποιητικές μονάδες κατασκευής λέμβων, φουσκωτών και πολυεστερικών σκαφών, ταχυπλόων σκαφών, μικρών καμπινάτων σκαφών, παρελκομένων αυτών καθώς και όλο το φάσμα των εισαγωγέων, εμπόρων, παροχέων υπηρεσιών που δραστηριοποιούνται σε ό,τι έχει σχέση με το «μικρό σκάφος – βάρκες» για αναψυχή και ερασιτεχνικό ψάρεμα.

Με την πολιτική που ακολουθούν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια οι πωλήσεις και η παροχή υπηρεσιών είναι στο απόλυτο μηδέν, ενώ δεν υπάρχουν παραγγελίες. Ήδη και πριν έρθει στην επιφάνεια αυτό το μέτρο πολλές επιχειρήσεις έχουν κλείσει ή υπολειτουργούν.

Η πλειονότητα των σκαφών αναψυχής που ελλιμενίζονταν στην Ελλάδα την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 έχουν «μετεγκατασταθεί», κυρίως στην Τουρκία και στην Κροατία δύο χώρες οι οποίες έχουν αναγνωρίσει τα οφέλη του θαλάσσιου τουρισμού.

Το ελληνικό κράτος από το 2007 όταν πουλήθηκαν 11.112 μικρά σκάφη έως το 2012 χρονιά όπου υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους μειώθηκε στα 1.000, έχει χάσει 58,026 εκατομμύρια ευρώ εκ των οποίων τα 48 εκατομμύρια από ΦΠΑ που θα έπαιρνε εάν δεν είχαν μειωθεί οι πωλήσεις κατά 10.112 σκάφη.

«Οι τράπεζες μας αποκλείουν από οιαδήποτε χορήγηση κεφαλαίων κίνησης ενώ η προεξόφληση αξιόγραφων γίνεται με δυσκολία και σε χαμηλότερα ποσοστά.
Οι αμοιβές του απασχολούμενου προσωπικού καταβάλλονται με δυσκολία, η αναπόφευκτη δε μείωση των θέσεων εργασίας δημιουργεί εκρηκτικό εργασιακό περιβάλλον.
Η επιβολή φόρου πολυτελείας και η θεσμοθέτηση του τεκμηρίου σε συνδυασμό με την κατακόρυφη πτώση του ενδιαφέροντος μηδενίζει ήδη τις πωλήσεις άρα και τυχόν προσδοκώμενα κρατικά έσοδα. Πολλοί συνάδελφοι έχουν ήδη κλείσει τις επιχειρήσεις τους, ενώ ένας μεγάλος αριθμός εταιρειών ασφυκτιούν» επισημαίνει ο Αλέξανδρος Ζέης γενικός γραμματέας του Συνδέσμου και αναρωτιέται:

«Πως είναι δυνατόν η ψαρόβαρκα των πέντε μέτρων ολικού μήκους που χρησιμοποιείται για ερασιτεχνικό ψάρεμα και συνακόλουθα η αγάπη για τη θάλασσα να θεωρείται τεκμήριο και χλιδή από την Πολιτεία και κατά συνέπεια απευκταία δραστηριότητα; Όταν μιλάνε για τα μικρά σκάφη τα ΜΜΕ προβάλουν 20μέτρες και 50μετρες θαλαμηγούς και έτσι δίνεται η λάθος εντύπωση στον κόσμο. Όποιος έχει μία βάρκα πέντε μέτρων είναι σκαφάτος; Δεν μπορεί να πάρει κάποιος το σκάφος του και να πάει από την Αίγινα στο Αγκίστρι να ψαρέψει;»

Από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Γιώργος Κρανίτης επισημαίνει: «Θέλουμε να δώσουμε σε όλους να καταλάβουν ότι η κατασκευή σκαφών πρόκειται για μία ελληνική βιοτεχνία. Όλοι μιλάνε για ανάπτυξη. Όμως πως γίνεται να «τελειώνεις» έναν κλάδο να τον ισοπεδώνεις και μετά ψάχνεις για ανάπτυξη;» και προσέθεσε:

«Αν η αξία ενός σκάφους είναι για παράδειγμα 100 ευρώ, το 62% είναι προστιθέμενη αξία εργασίας λεφτά που παίρνει Έλληνας εργαζόμενος και αυτό είναι το ζητούμενο στην Ελλάδα. Και δεν μηχανοποιείται η παραγωγή του μικρού σκάφους όπως το αυτοκίνητο».

Ο πρόεδρος του ΣΕΚΑΠΛΑΣ, Ηλίας Περιμένης δίνει μία άλλη οπτική γωνία: «Κάποιος έχει 100 χιλιάδες ευρώ. Μπορεί ας πούμε να αγοράσει ένα σπίτι ή η άλλη εκδοχή είναι να αγοράσει ένα σκάφος. Αναρωτιόμαστε γιατί είναι δυσανάλογο το τεκμήριο του σκάφους σε σχέση με το σπίτι, το αυτοκίνητο κλπ. Το κόστος συντήρησης ενός σκάφους ως αντικειμενική δαπάνη είναι παράλογα ψηλό σε σύγκριση με τα άλλα δύο. Έχει υψηλό τεκμήριο το σκάφος. Πως άραγε ερμηνεύεται αυτό συνταγματικά» και προσθέτει:

«Στην ΕΕ η αναλογία είναι ένα σκάφος ανά 164 κατοίκους. Στην Ελλάδα ένα σκάφος ανά 621 κατοίκους. Ένα σκάφος δημιουργεί 1,17 θέσεις εργασίας. Κάθε 100 θέσεις σκαφών δημιουργούν 4,4 θέσεις εργασίας στη μαρίνα και 100 θέσεις εργασίας στους υποστηρικτικούς κλάδους. Σύμφωνα μες την ακτογραμμή μας θα έπρεπε να έχουμε 140 χιλιάδες θέσεις ελλιμενισμού και έχουμε 9 χιλιάδες. Θα πρέπει να γεμίσουν οι μαρίνες στην Ελλάδα».

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 75% των ετησίως πωλούμενων μικρών σκαφών (λέμβων) είναι ελληνικής κατασκευής. Φτιάχνονται χειρονακτικά δημιουργώντας θέσεις εργασίας και δεν εισάγονται όπως άλλα προϊόντα.
Τα ελληνικής κατασκευής σκάφη κυριαρχούν στην Ελληνική αγορά και εξάγονται και στο εξωτερικό. Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός οφείλεται στο φινίρισμά τους, στην ποιότητα κατασκευής, στην τήρηση των προδιαγραφών ασφαλείας και των κατασκευαστικών απαιτήσεων των Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Dir. 94/25/EU και 2003/44/EU) καθώς και των απαιτήσεων των εναρμονισμένων προτύπων (ISO) των Ευρωπαϊκών Οργανισμών τυποποίησης (CEN και CENELEC).
H κατάργηση του τεκμηρίου για τα σκάφη αναψυχής ολικού μήκους κάτω των δέκα (10) μέτρων το έτος 2002 είχε ως άμεσο αποτέλεσμα τον υπερδιπλασιασμό των πωλήσεων σκαφών ολικού μήκους μέχρι και δέκα (10) μέτρων κατά την πενταετία που ακολούθησε. Επιπλέον δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας, δόθηκε σημαντική ώθηση στο θαλάσσιο τουρισμό ενώ υπερδιπλασιάστηκαν, εκείνη την περίοδο τα έσοδα από τον Φ.Π.Α.

The post Oι… βαρκάρηδες βαπτίστηκαν σκαφάτοι appeared first on Enimerwsi.gr | Ειδήσεις 24/7.