Το «Κόμπλεξ του Ιεχωβά»

Το «Κόμπλεξ του Ιεχωβά» και η Πολιτική ηγεσία, στα χρόνια τωνκεχαγιάδων, των Εμίρηδων και των Κακομοίρηδων…

Γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ

Ο όρος «κόμπλεξ του Ιεχωβά» (στα αγγλικά“Jehovah complex”) χρησιμοποιείται από τηναναλυτική ψυχολογία για να περιγράψει έναν τύπο νεύρωσης κατά τον οποίο το άτομο χαρακτηρίζεται από εγωϊστική μεγαλομανία. Σύμφωνα με τη σχολή του Γιουνγκ, το άτομο που διακατέχεται από αυτό το κόμπλεξ έχει ξεπεράσει πλέον τη φάση του ναρκισσισμούκαι λατρεύει μια εξιδανικευμένη εικόνα του εαυτού του. Ζει σε μια ψευδαίσθηση προσωπικού μεγαλείου και «παντοδυναμίας».

Ήμουνα

νιος και γέρασα με τις φιγούρες κάποιων μουσάτων, που παρίσταναν το 1975 τους πένητες αλλά… επαναστάτες, το 1979 τους «παράγοντες» για να φτάσουν την δεκαετία του ΄90 να πετάνε τετράκιλεςτσιπούρες έξω από τα παράθυρα των εστιατορίων της Μυκόνου:

Το κόλπο ήταν απλό, επανελάμβαναν μανιερικού τύπου νεολογισμούς στα αμφιθέατρα, στις διαδηλώσεις, στις

κομματικές συνεδριάσεις, στα αμφιθέατρα με ουρλιαχτά, μορφασμούς και κινήσεις που παρέπεμπαν ευθέως σε προκλητή εκδήλωση Υστερίας.

Τα κόμματα έχουν ανάγκη την θεατρικότητα, την ίδια την βάση της Κομέντια ντελ Άρτε για να περάσουν στον… απλό λαό, εύκολα κλισέ, όπως απαιτεί η Ψυχολογία της Μάζας.

ΚΟΙΤΑΤΕ ΑΚΟΜΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;

Μην μου πείτε ότι δεν έχετε δει τουλάχιστον ένα-δυο υπουργούς με ΜΑΝΙΑΚΟΜΟΡΦΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ μπροστά στις κάμερες; Μόνον ο αλήστου μνήμης Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε ξεφύγει τόσο σε… ορατά «αισθητικά αποτελέσματα ψύχωσης».

Και όμως οι συγκεκριμένοι θα μπορούσαν να ήταν, ήταν δηλαδή, έμοιαζαν, μια χαρά άνθρωποι. Είχαμε καθίσει μαζί σε γήπεδα, σε διαλέξεις, σε καφέ: τίποτε δεν τους έλειπε, το αντίθετο μάλιστα. Ίσως εκεί να κρύβεται η αλήθεια του Καρόλου Γιουνγκ, δεν κρύβεται πίσω από όλα μόνο το σεξ αλλά η Εξουσία, η υπέρτατη μορφή ηδονής (για ελλειμματικές προσωπικότητες) που περιλαμβάνει και το σεξ, για όσους το ονειρεύονται ή έχουν εθιστεί στην απόλαυση του μέσω ιεραρχίας…

Δεν σταματούν εκεί τα-άφθονα-παραδείγματα: πριν λίγο καιρό είχαμε υπουργό με εμφανή υπερταχή λόγο. Το έβλεπε όλη η Ελλάδα. Πλην των«συνδαιτημόνων»…

Και φυσικά βλέπουμε τις μονομαχίες των κομματικών εκπροσώπων στα πάνελ της τηλεόρασης, με κινούμενες, ομιλούσες μάσκες, τύπου θεάτρου Καμπούκι που ξαφνικά εξεγείρονται, φωνάζουν, επαναλαμβάνουν κλισέ, μέχρι να σβήσουν τα φώτα και να αρχίσουν τα γελάκια με τους «αντιπάλους», τους καμέραμεν, τουςάνκορμεν.. Ο ορισμός της Λυκοφωτικής Αντίδρασης…Και καλά, δεν μπορείς να τους πεις…

ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΘΕΩΝΟΥΝ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ «ΤΑΥΤΙΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΟ» ΥΠΟΥΡΓΟΙ,ΚΑΝΑΛΙΑ,ΣΤΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ…

«Ο τεχνοκράτης δεν έχει συνείδηση, δεν έχει τοποθέτηση μέσα στην κοινωνική δομή. Είναι πληρωμένο χέρι. Είναι όπως πληρώνεις κάποιον για να κάνει μια δολοφονία, πληρώνεις τον τεχνοκράτη να σου βγάλει τη δουλειά. Λοιπόν ‘τεχνοκράτης’ δεν είναι ουδέτερη λέξη.» [A. Παπανδρέου, Ομιλία σε