Το Ιράκ, η Τουρκία και οι χρήσιμοι ηλίθιοι των Αθηνών…

Του Σάββα Καλεντερίδη
Πριν από λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, με την αποχώρηση και των τελευταίων αρμάτων που εισήλθαν στο έδαφος του Κουβέιτ. Οι αξιωματικοί του αμερικανικού στρατού, αποχωρώντας, παρέδωσαν τον έλεγχο και τη διοίκηση 505 στρατιωτικών βάσεων που διατηρούσαν στην επικράτεια του Ιράκ, σε αξιωματικούς του ιρακινού στρατού.

Ο απολογισμός της εννιαετούς παρουσίας των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ είναι περίπου εκατό χιλιάδες νεκροί και τραυματίες για τον ιρακινό λαό

και συνολικά 4.500 στρατιώτες για τον αμερικανικό στρατό και δυο εκατομμύρια πρόσφυγες, από τους οποίους οι 800 χιλιάδες χριστιανοί Ασσύριοι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, υπό το φόβο του σουνιτικού Ισλάμ, που καίει ό,τι βρει μπροστά του, όταν πολιτικοποιηθεί.
Σε ανθρωπιστικό επίπεδο, ο «πόλεμος» της Δύσης εναντίον του Σαντάμ από το 1991, που έγινε η πρώτη επιχείρηση εναντίον του (Καταιγίδα της Ερήμου), στοίχισε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους, κυρίως παιδιά, που πέθαναν από ασιτία ή από έλλειψη φαρμάκων, κατά τη διάρκεια του πολυετούς εμπάργκο που εφάρμοσε η Δύση εναντίον του καθεστώτος Σαντάμ.
Σε πολιτικό επίπεδο, το Ιράκ, μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, έχει απαλλαγεί από ένα αυταρχικό και βάρβαρο καθεστώς, του οποίου τη θέση έχει λάβει ένα καθεστώς διοίκησης της χώρας από δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους των σιιτών, των Κούρδων και των σουνιτών. Ένα καθεστώς με σοβαρές δυσλειτουργίες, που είναι αμφίβολο αν κατορθώσει να κρατήσει ενωμένο το Ιράκ, το οποίο, με βάση την εθνολογική του δομή, είναι χωρισμένο σε τρεις τομείς, οι οποίοι είναι πιθανόν μελλοντικά να διεκδικήσουν την αυτονομία τους, με πρώτο το Νότιο (ιρακινό) Κουρδιστάν, το οποίο ήδη διαθέτει ένα αρκετά καλά συγκροτημένο αυτόνομο κράτος.
Όσον αφορά τις πλουτοπαραγωγικές -για την ακρίβεια τις πετρελαϊκές- πηγές της χώρας, αυτές στην ουσία έχουν παραδοθεί στις ξένες εταιρείες πετρελαίου, με τον τοπικό πληθυσμό να επωφελείται ελάχιστα από την εκμετάλλευσή τους.
Με τον ανωτέρω απολογισμό στη βαλίτσα του πέταξε για την Ουάσιγκτον ο πρωθυπουργός του Ιράκ, Νουρί αλ Μαλίκι, ακριβώς τις ημέρες που ολοκληρωνόταν η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, ο οποίος στη συνάντηση που είχε με τον Μπάρακ Ομπάμα, μεταξύ άλλων έδωσε και τα εξής μηνύματα, στα οποία αξίζει να αναφερθούμε.
Όσον αφορά την πολιτική ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και το εμπάργκο που επιχειρείται να εφαρμοστεί από τον Αραβικό Σύνδεσμο και από την Τουρκία, ο σιίτης πρωθυπουργός του Ιράκ είπε: «Πήραμε μαθήματα από αυτά που ζήσαμε εμείς. Είμαστε αντίθετοι σε οικονομικό αποκλεισμό της Συρίας. Εμείς έχουμε πικρές εμπειρίες από το δικό μας αποκλεισμό, τα αποτελέσματα του οποίου πλήρωσε ο λαός και όχι ο Σαντάμ. …..Σε σχέση με τις διαδηλώσεις και τις ταραχές στη Συρία, σε περίπτωση που αυτές μετατραπούν σε εμφύλιο πόλεμο, θα υποστεί τεράστιο πλήγμα το Ιράκ. Θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι σε περίπτωση