τα ΤΣΑΚΑΛΙΑ τρωνε ωμο κρεας… Από το βιβλίο της Τσακάλου (Siemens)

«Μια ιστορία από μέσα»Ο ΣταματάκοςΕξαιρετικά ενδιαφέρων είναι ο τρόπος με τον οποίον μιλά για τον «Σταματάκο» η συγγραφέας. Ας την αφήσουμε να μας πει η ίδια…- «Ο κ. Σταματάκος απέπνεε ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον, ευγενικής επικοινωνίας, «με το σεις και με το σας». Ήταν σημαντική προσωπικότητα, με διοικητικές ικανότητες, που ενέπνεε στιβαρότητα και κύρος. Απρόσιτος, όμως, και χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες».- «Ο κ. Σταματάκος πάντα χρησιμοποιούσε κάποιον, έχοντας παράλληλα και κάποιον άλλον για μπαλαντέρ και απειλή ταυτόχρονα. Στρατηγική. Η ευφυΐα, η μηχανορραφία και η ραδιουργία, απερίγραπτα «όπλα» του για να πετύχει κάθε στόχο. Δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο προς την επιτυχία. Είχε αρχίσει τα πηγαινέλα στη Γερμανία και δούλευε εντατικά, γιατί κατεχόταν από άκρατη φιλοδοξία και όλες οι ενέργειές του αποσκοπούσαν στο επόμενο [more] βήμα και στην προαγωγή του στη διοίκηση της μητρικής εταιρείας».- «Παρατηρούσα τον στόχο που είχε ο Σταματάκος να αντικαταστήσει τους περισσότερους που βρήκε στη θυγατρική εταιρεία με καινούργιους ανθρώπους, δικούς του. Έκανε συνεντεύξεις με πολλά άτομα, αλλά ποτέ δεν προσλάμβανε κάποιον με απείθαρχο χαρακτήρα. Όλοι για τους οποίους συναινούσε να προσληφθούν έπρεπε να είναι… υπό τη σκιά του «Καίσαρα».- «Στις αρχές του Οκτώβρη του 1991, γεννήθηκε ο γιος του Σταματάκου στη Γερμανία και ψάχναμε να βρούμε πτήση για να φύγει εσπευσμένα. Η γυναίκα του, σε αντίθεση μ’ αυτόν, ήταν ζεστός άνθρωπος. Ίδιας ευφυΐας, αλλά εντελώς αντίθετης ιδιοσυγκρασίας. Χαρές, κακό, μετά τη γέννηση του γιου του! Γιατί μπορεί να το ‘παιζε κοσμοπολίτης, αλλά ήταν βαθιά Μανιάτης».- «Ο Σταματάκος, λόγω του ότι είχε ζήσει τη μισή ζωή του στη Γερμανία, γνώριζε άριστα τους Γερμανούς και τη γυφτιά τους και τους έπαιζε στα δάχτυλα. Τους χειριζόταν πολύ άνετα. Μάλιστα, απ’ ό,τι είχα πληροφορηθεί, πολλοί από αυτούς τον φοβόντουσαν. Είχε τον τρόπο του ο Σταματάκος. Έφερνε εδώ τους Γερμανούς με τα δωράκια του, πήγαινε και τους τάιζε ψαρικά, γαρίδες κ.λπ. Με λίγες ελιές και κάνα-δυο κρασιά, τους είχε κερδίσει όλους! Λιγούρηδες αυτοί, όπως είναι, τρελαίνονταν… Ό,τι ήθελε τους έκανε».- «Είναι 2000 και η δουλειά πλέον ρολάρει πολύ καλά, ο Σταματάκος μοιράζει το… μπαμπάκι μόνος του, χωρίς συνοδεία και χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Αυτό το παρατήρησα, γιατί είχε αρχίσει να μην πολυασχολείται με τα των κοινών θνητών, είχε πυκνώσει τις σχέσεις με εφοπλιστές και, γενικά, τον είχε βαρέσει το πολύ χρήμα στο κεφάλι. Αισθανόταν Θεός από την επιτυχία και τα λεφτά. Ένας κολλητός φίλος του, εφοπλιστής, του παραχώρησε μάλιστα μία σουίτα στο ξενοδοχείο του, για να γίνεται εκεί το αλισβερίσι και άρχισε να μην πολυέρχεται στην εταιρεία -πού τον έχανες, πού τον έβρισκες, στο Four Seasons ο Σταματάκος. Μάλιστα, μου είχε εκμυστηρευθεί ότι είχε εγκαταστήσει κρυφή κάμερα για την ταινία με γνωστούς Έλληνες μαϊντανούς, που θα κέρδιζε αργότερα πολλά Όσκαρ! Η αλήθεια να λέγεται!.. Μου ‘χε πει: «Θα τους μαγειρέψω πλάκα που δεν θα ξεχάσουν ποτέ το όνομα Σταματάκος». Ήθε