Που είναι οι αγανακτισμένοι, οέο; (redoux)

 Στην αποκλειστική μας φωτογραφία από το Σύνταγμα: διαγαλαξιακοί κατάσκοποι της Μοσάντ παρακολουθούν τις κινητοποιήσεις των αγανακτισμένων πρακτόρων του Σόρος (Αριστερά, με τα μαύρα, βλέπετε μία τυπική ενδογήινη εβραία Κλίγκον, ενώ δίπλα της κάθεται ένα δύσμορφο νεφελίμ από τον πλανήτη Μεϊτρέγια του  Ά Κενταύρου)

Επειδή γίνεται αρκετός ντόρος στο ολυμπία με τους «αγανακτισμένους»,  ας προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες απαντήσεις σε

1) Ποιοί είναι οι αγανακτισμένοι;

Απλοί άνθρωποι που αποφάσισαν να κατέβουν στον δρόμο. Τελεία και παύλα. Γιαυτό και πήρε τον χαρακτήρα που πήρε (π.χ. ειρηνική διαμαρτυρία, όχι κόμματα και συνδικάτα κλπ κλπ), γιατί αυτόν τον χαρακτήρα ήθελαν να του δώσουν οι πολίτες. (Αντιθέτως, αν είχε οργανωθεί από πολιτικούς φορείς και χώρους θα είχε άλλα χαρακτηριστικά). Οι «αγανακτισμένοι» είναι ένας τίτλος που δώθηκε στον κόσμο αυτό και έκτοτε έχει επικρατήσει για να προσδιορίζει το συγκεκριμένο κίνημα. Οι αγανακτισμένοι δεν είναι ούτε πολιτική οργάνωση, ούτε κόμμα, ούτε ακτιβιστική ομάδα. Είναι ένας τίτλος (πετυχημένος ή όχι, αδιάφορο) που περιγράφει τον απλό κόσμο που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις του Ιουλίου και του Ιουνίου.

Στο Σύνταγμα πήγανε:

Η πλειοψηφία των Αθηναίων, έστω και μια-δυο φορές, έστω και για λίγη ώρα. Κατέβηκαν και αριστεροί, και δεξιοί, και κεντρώοι, και απολίτικοι. Κατέβηκαν και αριστεροί που τραγούδαγαν τον εθνικό ύμνο, κατέβηκαν και δεξιοί που τραγούδαγαν «πότε θα κάνει ξαστεριά». Όπως, από την άλλη, κατέβηκαν και αριστεροί που βλέπαν την πάνω πλατεία και λέγανε «κοίτα τους φασίστες», κατέβηκαν και δεξιοί που βλέπαν την κάτω πλατεία και λέγανε «κοίτα τους μπαχαλάκηδες». Όπως, από την άλλη, κατέβηκαν και φασίστες και μπαχαλάκηδες. Κοινώς κατέβηκαν Αθηναίοι από όλους τους χώρους. Ο καθένας για τους λόγους του, ο καθένας με τα αιτήματά του. Στη σούμα, κυριάρχησαν συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση, το μνημόνιο και το ξεπούλημα της χώρας. Επίσης κυριάρχησαν αιτήματα για πολιτικές και πολιτειακές μεταβολές (από το να πέσει η κυβέρνηση μέχρι το να φτιάξουμε νέο Σύνταγμα και από την αντίθεση στα κοινοβουλευτικά κόμματα μέχρι το αίτημα για άμεση δημοκρατία)

Το Σύνταγμα σνόμπαραν:

Α) Ορισμένοι αριστεροί και κεντροαριστεροί που το βρήκαν απολίτικο, ανοργάνωτο και απλή γηπεδική εκτόνωση χωρίς πολιτικούς στόχους.

Β) Ορισμένοι δεξιοί και κεντροδεξιοί, με την ίδια πάνω-κάτω επιχειρηματολογία

Γ) Ορισμένοι αριστεροί που περιμένουν να οριμάσουν οι συνθήκες για να κάνουν την επανάσταση που τους λέει το Ευαγγέλιο του Μαρξ, οπότε δεν συμμετέχουν σε κινήματα που παρεκλίνουν της «μαρξιστικής ορθοδοξίας». Έκτοτε, καθότι το κίνημα πήρε ανέλπιστα μεγάλες διαστάσεις, προσπαθούν να ξεπλύνουν τις ενοχές τους, αποδίδοντάς του το ένα ή το άλλο κουσούρι, ή προσπαθούν να εμφανιστούν σαν μετά Χριστόν προφήτες, ή προσπαθούν να καπελώσουν το πνεύμα του Συντάγματος και ό,τι έχει αφήσει πίσω του.

Δ) Ορισμένοι δεξιοί