Πολιτικοι πρόλογοι

Δεν είναι ακόμη η ώρα να μιλήσουμε για την διαλυμένη τοπική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας και για την γνωστή παρέα, που σαν δύσμορφη πολιτική μάζα συντηρεί τραγικά τα κομματικά της ράκη και απρόσκοπτα συνεχίζει να ζημιώνει και να προσβάλλει την ιστορία και τους αγώνες του κόμματος στην
Αχαΐα, έχοντας καταντήσει πλέον μια αντιθεσμική παραταξιακή ασχήμια με την δυσεξήγητη δυστυχώς σιωπή και ανοχή πολλών «υπευθύνων».
Δεν είναι ακόμη η ώρα να μιλήσουμε γι’ αυτή την απερίγραπτη δημοτική αρχή της Πάτρας,

που αφού αυτοαπαξιώθηκε από τα πρώτα της βήματα ασταμάτητα περιδινίζεται στην δραματική της εσωστρέφεια, για να νεκρώσει τελικά και τους τελευταίους υγιείς ιστούς της, αφού ανεπανόρθωτα θα έχει βλάψει την πόλη, αλλά και την τοπική πολιτική αισθητική.
Ούτε για τον υφέρποντα φαιόχρωμο «Χρυσαυγιτισμό» είναι η ώρα να μιλήσουμε, που η οργή και η απελπισία μεγάλου μέρους της κοινωνίας μας συνδαυλίζει και απλώνει σαν φάντασμα πάνω από την πολύπαθη πατρίδα και την όποια και όση δημοκρατία μας.
Αλλά και για τα τελευταία σκληρά και επώδυνα μέτρα των 13,5 δις δεν θα μιλήσουμε σήμερα, κι’ ας βάρυνε τόσο πολύ ο ουρανός, κι’ ας δακρύζουν κι’ ας προσεύχονται πάλι τα φτωχόσπιτα.
Για όλα αυτά σύντομα και ξεχωριστά θα επανέλθουμε.
Σήμερα, κι’ ας μην είναι πρωτεύον στις αγωνίες του κόσμου το θέμα, θα μιλήσουμε κυρίως για το περιβόητο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, που όλους πλέον μας αφορά.
Και θα επιχειρήσουμε να ψηλαφίσουμε την πολύπλοκη και σκοτεινή σημειολογία του, αφού αυτό το σύστημα είναι τελικά το ένοχο αιτιολογικό υπόστρωμα και της δικής μας βαθειάς και δυσίατης οικονομικής κρίσης, πέρα από τα μεγάλα εσωτερικά μας λάθη και ελαττώματα.
Για το σημερινό παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα λοιπόν ο λόγος, που με σιδερένιο του χέρι τις ανάλγητες και ανεξέλεγκτες «αγορές», που μισούν και περιφρονούν την πολιτική και την δημοκρατία, μπορεί να τσακίζει τους λαούς με τους δυσβάστακτους και απάνθρωπους όρους δανεισμού μέσω των επαχθών μνημονίων και του Δ.Ν.Τ, έχοντας πάντα στρατηγική του επιδίωξη την πλήρη υποταγή και ταπείνωση λαών και κρατών για την εγκαθίδρυση της νέας παγκόσμιας τάξης και διακυβέρνησης.
Αυτής της παγκόσμιας τάξης—κόλασης (που ναι, τόσο πολύ θαυμάζει ο κ. Γ. Παπανδρέου) και που με αδίστακτα εργαλεία της διεφθαρμένους πολιτικούς, πανίσχυρους και ζάπλουτους τραπεζίτες, βρώμικους «οίκους αξιολόγησης», εξωνημένα ΜΜΕ που σπέρνουν τον τρόμο και την αποβλάκωση, εξαγορασμένους νομπελίστες καθηγητές τύπου Στίγκλιτς, διεθνείς κερδοσκόπους–τοκογλύφους τύπου Σόρος αλλά και αμερικανούς υπουργούς και οικονομικούς συμβούλους, συναποτελούν παρέα με κατασκότεινες λέσχες τύπου Bilterberg την μαφιόζικη ελιτ συμμορία των ισχυρών της παγκόσμιας βαρβαρότητας.
Την μαφιόζικη συμμορία που συστηματικά ληστεύει τον πλούτο των μικρών και αδύναμων χωρών, που προκαλεί τους πολέμους και που καταδικάζει τους λαούς στην ταπείνωση, την εξαθλίωση και τον θάνατο.
Δυσνόητες και περίεργ