ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

                                           Του Δημήτρη  Καραγκούνη, πολιτικού μηχανικούΈνα  από τα σημαντικότερα  εθνικά  μετερίζια  είναι η γλώσσα μας. Μια γλώσσα  που  σήμερα κακοποιείται από πολλούς παρουσιαστές εκπομπών της τηλεόρασης, σεναριογράφους τηλεοπτικών  σειρών,  που προσβάλλουν την αισθητική μας, ενώ επίμονα προσπαθούν να μπολιάσουν την πλούσια γλώσσα μας με ξένες λέξεις.Η γλώσσα μας υπήρξε θεμελιώδης παράγοντας για τη διατήρηση του ελληνισμού ανά τους αιώνες, ακόμα και στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Αυτή τη  γλώσσα, την πιο πλούσια σε λεξιλόγιο σε όλο τον κόσμο, κάποιοι αγωνίζονται να μπασταρδέψουν , όπως το επιχειρούν και με την ιστορία μας.Χαρακτηριστικό δείγμα της διαχρονικότητας της γλώσσας μας είναι ότι ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούμε παροιμιώδεις εκφράσεις που έχουν την προέλευση και καταγωγή τους από την αρχαιότητα. Αναφέρω  μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές και συνήθεις. # Άνθρακες  ο θησαυρόςΗ φράση  χρησιμοποιείται όταν διαψεύδονται οι ελπίδες μας. Η παροιμία προήλθε από μια δοξασία των αρχαίων, σύμφωνα με την οποία καλά δαιμόνια αποκαλύπτουν σε ανθρώπους -την ώρα που κοιμούνται- το σημείο όπου υπάρχει κρυμμένος θησαυρός, που για να βρεθεί, αυτός που είδε το όνειρο πρέπει να ψάξει να τον βρει μόνος του χωρίς να αποκαλύψει το μυστικό σε κανένα, διότι αλλιώς θα βρει άνθρακες.# Αναγκαίον κακόνΗ φράση βρίσκεται για πρώτη φορά σε στίχο του Μένανδρου (342-291 π.Χ.) που μιλάει για το γάμο και γράφει ότι: «Ο γάμος, εάν τις την αλήθειαν σκοπή, κακόν μεν εστίν, αλλά αναγκαίον κακόν».# ΒωμολόχοςΣτην  αρχαιότητα, όταν γίνονταν θυσίες, οι φτωχοί μαζεύονταν γύρω από τους βωμούς για να πάρουν μετά το τέλος των θυσιών, τα κομμάτια από το κρέας που απέμεινε. Όμως ήταν τόσοι πολλοί, που αρκετοί δεν προλάβαιναν να πάρουν μερίδιο. Αυτοί άρχιζαν να βρίζουν τους άλλους που πήραν. Έτσι, για τους υβριστές, βγήκε η λέξη «βωμολόχος» και η οποία παράγεται από το «βωμός» και «ελλοχεύω» ,δηλαδή παραμονεύω μπροστά στο βωμό.# Δεν μύρισα τα νύχια μουΟι ολυμπιονίκες στην αρχαιότητα έχαιραν μεγάλων τιμών. Πολλοί πήγαιναν σε διάφορα μαντεία για να μάθουν το νικητή. Οι μάντισσες βουτούσαν τότε τα νύχια τους σε ένα υγρό, καμωμένο από δαφνέλαιο, ύστερα τα έφερναν στη μύτη τους και εισπνέοντας έπεφταν σε ένα είδος καταληψίας και τότε έλεγαν το όνομα του νικητή. Έτσι έμεινε και η πιο πάνω φράση ,όταν μας ρωτούν για κάτι που δεν γνωρίζουμε.# Πάτησες την πίταΟ τύραννος των Αθηνών Πεισίστρατος, για να δώσει λίγη διασκέδαση στους Αθηναίους, άρχισε να διοργανώνει τελετές με χορούς. Οι μητέρες μάθαιναν στα παιδιά τους να χορεύουν. Τους έδεναν τα μάτια και ύστερα τα έβαζαν να κάνουν κάποια βήματα ανάμεσα σε τρεις πίτες. Το παιδί που κατόρθωνε να τις περάσει χωρίς να τις πατήσει, τις έπαιρνε δικές του, αλλιώς έμενε νηστικό όλη τη μέρα.# Ξεπέρασες  τα εσκαμμέναΦράση  για όποιον ξεπερνά  τα όρια, τα συνηθισμένα. Προήλθε από το άλμα του Πυθιονίκη  Φαύλου, που σύμφωνα με την παράδοση, πέτυχε ένα τεράστιο άλμα που ξεπέρασε τη «σκαμμένη  ζώνη» στο στάδιο.# Ως  ευ παρέστηςΦρ