Πάνο Καμμένε, θα τολμήσεις ;

Από τον Σπάρτακο
      Είναι αλήθεια Πάνο,πως έτσι τό’φεραν τα πράγματα,που τώρα   πιά καλείσαι ,γιά το  άλμα του θανάτου.Γιά τοsalto mortale. Γιά   το salto στο κενό,γιά ένα salto από  πολύ ψηλά,γιά ένα salto , δίχως δίχτυ. Το επεδίωξες. Είναι σαφές. Μα βλέπειςπως και οι  Μοίρες,δεν σου χαλάσαν το χατήρι. Είναι εδώ γύρω σου.Και σε  παρατηρούν. Και σε ζυγίζουν. Ετοιμες να σε βοηθήσουν, αλλά και να σε κρίνουν. Και η κρίση των Μοιρών Πάνο,είναι  πάντοτε σκληρή.Αδυσώπητη κι ανήλεη. Λένε  Πάνο,πως η Τύχη βοηθάει τους τολμηρούς.Λένε επίσης,πως εύκολα δεν σου κάθεται. Πρέπει και να την κυνηγήσεις.Γιατί και του λόγου της,χρειάζεται.Αλλά από μόνη της,δεν φτάνει. Τύχη χωρίςσύνεση,Τύχη χωρίς κρίση,Τύχη χωρίς αγώνα, Τύχη δεν είναι.Είναι φενάκη.Κι εσύ  Πάνο, δεν βρέθηκες στη στράτα μας  Τυχαία. Ούτε αγνοείς των ωρώντην τραγικότητα.Την ξέρεις. Είσαι από τους πρώτους, που μας την αποκάλυψαν.Σαν ένας Ελληνας Πατριώτης, σαν ένας Ελληνας απ’τους πολλούς που  θλίβονταικι αγωνιούν μ’αυτά που βλέπουν,ζούν,αισθάνονται κι ακούνε, θέλω Πάνο να σε‘διαβάσω’ , γιά να  πληροφορηθώ  τι σκέφτεσαι ,γιά τα ουσιώδη. Τα βασικά. Τα αναγκαία.Τα στοιχειώδη. Κι επειδή ο χρόνος είναι λίγος Πάνο,να σε ‘διαβάσω’δεν προφταίνω. Γιαυτό λοιπόν καλέ μου Πάνο, πολύ θα εκτιμούσα πέντεσταράτες κουβέντες σου.Πέντε κρυστάλλινες κι αδιαπραγμάτευτες θέσεις σου.Πέντε στόχους σου,εφικτούς.Τους  δύσκολους,άστους γι’αργότερα. Να τουςκυνηγήσουμε παρέα. Γιά να σε διευκολύνω Πάνο, θα στα ρωτήσω επιγραμματικά.- Ενας εμβρόντητος Λαός,ένας Λαός προδωμένος,είδε μέσα σ’ελάχιστο χρόνο,τη ζωή του να γκρεμίζεται. Να διαλύεται.Να καταργείται το δικαίωμα του ονείρου,στα παιδιά του. Ενας Λαός, που καλείται να πληρώσει χρέη, που ο ίδιος δεν δημιούργησε.Να καλείται να καταβάλει νοίκι στο σπίτι που με μόχθο αγόρασε,πουμε  αλλεπάλληλους φόρους έχει πληρώσει. Ενας Λαός,που του ζητείται να συναινέσει, πως η Πατρίδα του είναι υποθηκευμένη,μέχρι το άδηλο,το σκοτεινόκι απροσδιόριστο μέλλον.Ερώτηση Πάνο: Σ’αυτόν τον Λαό,τι έχεις ν’απαντήσεις; Είσαι έτοιμος να του πείςΟΛΟΚΛΗΡΗ την αλήθεια ; Με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις ; Με προτεινόμενεςρεαλιστικές διεξόδους ανακούφισης;  Με ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΕΣ θέσεις κολασμού,των υπαιτίων ;- Δεκάδες χιλιάδες ΣΥΝΕΠΕΙΣ φορολογούμενοι πολίτες,μετά σαράντα χρόνια μόχθου,έφθασαν σακατεμένοι, στη σύνταξη. Γιά να διαπιστώσουν τί ;;;; Πως θα πρέπει ναζήσουν με την μισή ; Γιά να μην έχουν δικαίωμα στο φάρμακο, αλλά στο φαρμάκι--γενόσημο ; Γιά να βρίσκονται απέναντι σε νοσηλευτικές μονάδες κουτσουρεμένες,με τις απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις, να χορηγούνται με το σταγονόμετρο ;Ερώτηση Πάνο : Τι θα πείς σ’αυτούς τους ανθρώπους,γιά να άρεις την ανασφάλειά τους ; Και πόσο πειστικό θ’ακουστεί,αυτό που θα τους πείς ; Και πόσο σύντομα,θα εξαλείψεις τον πανικό,την απελπισία τους και το πικρό συναίσθημα της αδικίας ;- Ο Ελληνας Πάνο,ο Ελληνας μ’αυτήν την ΙΣΤΟΡΙΑ,μ’αυτόν τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ,μ’αυτήν την ξεχωριστή ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ του, ζεί τους τελευταίους μήνες τον έσχατοεξευτελισμό,να βλέπει τις ηγεσίες του, να εκλι