Ο «Λόγος» και το «Δίκαιο» της μοχθηρής παρασιτίας των ανδρεικέλων

Του Θύμιου Παπανικολάου

Η ικανότητα αντίστασης του νευρικού συστήματος του ανθρώπου έχει τα όριά της…

Όταν ακούς τη λιγδιασμένη «καραμούζα» της υστερικής αχρειότητας του πασοκικού παρασιτισμού, τον Πεταλωτή, να χαρακτηρίζει, με στραταρχική αυθάδεια, «ακροδεξιές» τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού κατά της διατεταγμένης «επιχείρησης» (ορατής και δια γυμνού οφθαλμού) προφυλάκισης του μοναχού Εφραίμ, τότε πράγματι φτάνεις στα όριά σου…

Αν είναι δυνατόν ο Πεταλωτής, ο «άκαπνος» και ανύπαρκτος ιστορικά

και πολιτικά από κάθε αγωνιστική κίνηση της ελληνικής κοινωνίας, ο οποίος έκανε γνωστή την αχρωμία του και τη μηδαμινότητά του σαν άθλιος λακές και «ντελάλης» μιας κυβέρνησης ανδρεικέλων, ΝΑ παραδίδει πολιτικά μαθήματα στον ελληνικό λαό και να ορίζει, με αφοριστικές ταμπέλες, τον πολιτικό χαρακτήρα των αντιδράσεών του.

Αν είναι δυνατόν ο υστερικός δούλος της δωσίλογης, πασοκικής κακουργίας που κατασπάραξε την Ελλάδα και το λαό της και που μας οδήγησε στη χρεοκοπία και τη νέα αποικιοκρατική κατοχή, να παρέχει πιστοποιητικά ιδεολογικών και πολιτικών «ταυτοτήτων»…

Μόνο ένας «πολιτικός υπόκοσμος» δικτατορικής αυθάδειας και παρασιτικής κακοήθειας θα μίλαγε όπως ο Πεταλωτής.

Μόνο τα ολοκληρωτικά καθεστώτα με τα «όργανά» τους και τους «εισαγγελείς» τους καθορίζουν τις πολιτικές έννοιες και χαρακτηρίζουν συκοφαντικά τις λαϊκές αντιδράσεις.

Η φασιστική αυθάδεια των ανδρεικέλων του πασοκικού κράτους και παρακράτους στιγματίζει κάθε λαϊκή αντίδραση και κίνηση, την ΟΡΓΗ της κοινωνίας, σαν «ακροδεξιά».

Το παρασιτικό, καθεστωτικό εξάμβλωμα του πασοκισμού, η πιο μοχθηρή «δεξιά» που γνώρισε η Ελλάδα, αυτό-αναγορεύεται σε «αριστερά» και «πρόοδο» και στιγματίζει ό,τι δε χωράει στα δικά του καλούπια, σαν «δεξιά» και «ακροδεξιά».

Ο Πεταλωτής, η γκριμάτσα αυτής της μοχθηρής «ακροδεξιάς» πολιτικής, κολλάει αυτό που είναι ο ίδιος και το καθεστώς που υπηρετεί στο λαό που αντιδρά στο δικό τους ΦΑΣΙΣΜΟ…

Αυτό έκαναν όλοι οι δικτάτορες στην ιστορία και τα άθλια και γελοία μαντρόσκυλά τους: Πάντα στιγμάτιζαν, φακέλωναν και συκοφαντούσαν τις λαϊκές αντιδράσεις…

Στις λεκτικές ετικέτες διέφεραν.

Ο παλιός φασισμός κολλούσε στο λαό την ετικέτα της «κομμουνιστικής απειλής»…

Ο σύγχρονος φασισμός, ο πλανητικός φασισμός, αναθεματίζει και καθιστά «σκιάχτρο» τον παλιό και ξεπερασμένο φασισμό, αλλάζει τις μάσκες και κολλάει άλλες λεκτικές ετικέτες: Κυρίως ετικέτες που σηματοδοτούν το τρομοκρατικό «σκιάχτρο» της «ακροδεξιάς απειλής», του «ρατσισμού» και CIA…

Αυτό το απλοϊκό μαθηματάκι ο Πεταλωτής το παπαγαλίζει με κομπάζουσα ηλιθιότητα και αυθάδεια φασιστικού λαϊκισμού.

Το κόμμα του βρίσκεται στο κέντρο της καθεστωτικής σήψης, το κόμμα του είναι χαραγμένο βαθιά από τις γεροντικές, φασιστικές ρυτιδώσεις, το κόμμα του στηρίζετ