Ο Ερντογάν νιώθει, πως ο κ. Χριστόφιας και ο κ. Παπανδρέου δεν αποτελούν ούτε καν “πρόγευμα” για τις ορέξεις του

 του Μιχάλη Ιγνατίου Περίεργες αντιλήψεις για την ΤουρκίαΟ Πρόεδρος της Κύπρου και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, έχουν περίεργες αντιλήψεις για τις σχέσεις με την Τουρκία και γενικά τον τρόπο αντιμετώπισης των προκλήσεων του Ταγίπ Ερντογάν. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο νεοσουλτάνος της Τουρκίας, μεθυσμένος από την εκλογική του νίκη και την επιτυχία της “εκκαθάρισης” των στρατηγών, νιώθει πως ο κ. Χριστόφιας και ο κ. Παπανδρέου…. δεν αποτελούν ούτε καν “πρόγευμα” για τις ορέξεις του. Είναι δύο ακίνδυνοι άνθρωποι, που αντιμετωπίζουν τον πρωθυπουργό της Τουρκίας με τρόμο. Και αυτό τους αναγκάζει να μην τον ενοχλούν και για τα αυτονόητα.
Ο κ. Παπανδρέου συνεχίζει να απαιτεί από την ομάδα που ανέλαβε τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία να επιτύχει πρόοδο και μάλιστα σε μία στιγμή κατά την οποία, η Άγκυρα απαιτεί “συμβιβασμό” που θα κοστίσει ακριβά στην Ελλάδα. Οι προτάσεις της Τουρκίας απειλούν την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία της Ελλάδας και με αυτό το δεδομένο ο πρωθυπουργός έπρεπε να έχει τερματίσει τις συνομιλίες που οδηγούν σε απώλεια ελληνικών νησιών.
Αντίθετα, επιθυμεί πρόοδο για να μπορέσει στη νέα συνάντηση κορυφής με τον κ. Ερντογάν, που αναμένεται να πραγματοποιηθεί μέχρι τον Οκτώβριο στην Άγκυρα, να ανακοινώσει τα μαντάτα.
Η τρομακτική οικονομική κρίση, και η δραματική μείωση της δημοτικότητας του ίδιου και του νέου ΠΑΣΟΚ, απαγορεύουν κάθε διαπραγμάτευση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Από τη δική του πλευρά, ο κ. Χριστόφιας που έχει απολέσει πλήρως την εμπιστοσύνη των Ελληνοκυπρίων, προχώρησε σε εντατικοποίηση των διαπραγματεύσεων με τον κατοχικό ηγέτη Ντερβίς Ερογλου, στοχεύοντας σε διευθέτηση του Κυπριακού πριν από την ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Κυπριακή Δημοκρατία. Η επιμονή του προκαλεί τεράστια ζημιά στην εθνική υπόθεση της Κύπρου και αυτό και μόνο καθιστά επικίνδυνη τη διαδικασία των συνομιλιών. Ο Κύπριος Πρόεδρος δεν έχει την υποστήριξη του λαού σ’ αυτού του είδους τη διαπραγμάτευση και δεν πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι στο νέο δημοψήφισμα οι Ελληνοκύπριοι θα απορρίψουν τις “θανατηφόρες” προτάσεις του για εκ περιτροπής προεδρία, για παραμονή των εποίκων, και για να απολέσει ένα μεγάλο ποσοστό προσφύγων τις περιουσίες τους. Είναι προτάσεις απαράδεκτες που οδηγούν σε τουρκοποίηση του νησιού.
Ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Χριστόφιας έχουν “κοινό πολιτικό βίο”. Εξελέγησαν από τον ελληνικό και τον κυπριακό λαό αντίστοιχα, για να υλοποιήσουν υποσχέσεις που έδωσαν και οι οποίες ήσαν εντελώς διαφορετικές από αυτές που τελικά υλοποιούν καθημερινά εις βάρος των ανθρώπων που τους εμπιστεύθηκαν. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην οικονομική κρίση των δύο χωρών, που με τις αποφάσεις των ηγετών τους οδηγήθηκαν στο χείλος του γκρεμού. Η αναφορά μου βασικά γίνεται για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τα εθνικά θέματα. Ο κ. Παπανδρέου κάθεται και ακούει κάθε βλακώδη πρόταση των Αμερικανών και μάλιστα την επιβάλλει. Και ο κ. Χριστόφιας, αν και προερχόμενος από το αν