Νέοι μύδροι Παυλόπουλου κατά μεταβατικής: Ιλαροτραγωδία η κυβέρνηση, εκτροπή η όποια επιμήκυνση!

Από την συνέντευξη στον Τύπο της Κυριακής1.    Ποια είναι η άποψή σας για το  νέο «θρίλερ» που βρίσκεται σ’ εξέλιξη το τελευταίο διάστημα, σχετικά με τον 13ο και 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα;

Πρόκειται, δυστυχώς, για μιαν ακόμη πραγματική ιλαροτραγωδία μεταξύ Υπουργών της Κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου, οι οποίοι αδυνατούν να συνεννοηθούν, έστω και στοιχειωδώς μεταξύ τους, και μάλιστα για τόσο σοβαρά προβλήματα.  Δείτε π.χ. τις δηλώσεις του κ. Α. Λοβέρδου,

που ισχυρίζεται ότι δεν έθεσε τέτοιο θέμα η Τρόικα.  Και ας τις αντιπαραβάλετε με τις δηλώσεις του κ. Γ. Κουτρουμάνη, που δέχεται το ακριβώς αντίστροφο.  Όπως όμως και να έχουν τα πράγματα η ουσία έγκειται σε τούτο:  Δεν έχει καμία αρμοδιότητα η Τρόικα ν’ ασχολείται με ζητήματα που ρυθμίζει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.  Και αυτό δεν έχει τεθεί με έμφαση προς την Τρόικα από πλευράς της Κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου.  Λυπούμαι, αλλά πρέπει να επισημάνω ότι ο τρόπος που διαπραγματεύεται η Κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου με την Τρόικα, κατά «τα πρότυπα» της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, είναι τουλάχιστον ανεπαρκής για τη θωράκιση των δικαιωμάτων του κοινωνικού μας συνόλου.  Και απέχει, κατά τούτο, πολύ από τη στάση του ιταλού πρωθυπουργού M. Monti για το λαό του.  Τέλος, και εν πάση περιπτώσει, όπως διεθνώς έχει καταδειχθεί η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα ουδεμία ευθεία σχέση έχει τόσο με το έλλειμμα όσο και με την ανάπτυξη.  Το αντίθετο μάλιστα.  Τέτοιες μειώσεις «στεγνώνουν» περισσότερο την αγορά και επιτείνουν την ύφεση.

2.    Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας μπορεί ν’ αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας ή υπάρχουν «παράθυρα» που, ενδεχομένως, μπορεί να επικαλεσθεί η Τρόικα, λόγω των εκτάκτων οικονομικών συνθηκών και να οδηγήσουν στην καταστρατήγησή της;

Όχι μόνο μπορεί αλλά και πρέπει ν’ αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας. Ουδεμία δε επίκληση «έκτακτων» οικονομικών περιστάσεων είναι ικανή να θίξει τον πυρήνα της συλλογικής αυτονομίας, όπως την κατοχυρώνει το Σύνταγμά μας.  Και εξηγούμαι:  Έχω τονίσει επανειλημμένα και με έμφαση ότι καμία Τρόικα και, ιδίως, κανένα όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να μας ζητήσει να παραβιάσουμε την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.  Και τούτο διότι, εκτός από το Σύνταγμά μας (άρθρο 22 παρ. 2 και 3) η συλλογική αυτονομία –άρα και η προστασία της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας- κατοχυρώνεται από κανόνες Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας (π.χ. 98/1949, άρθρο 2, 151/1978, άρθρο 8, 154/1981, άρθρο 5) καθώς και από κανόνες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (άρθρα 6 και 12).  Οι κανόνες αυτοί αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα τόσο του Διεθνούς Δικαίου όσο και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.  Άρα αν μας ζητήσουν –που φυσικά δεν μπορούν να μας το ζητήσουν- η Τρόικα και ιδίως τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παραβιάσουμε την προστασία που παρέχει στους εργαζόμενους η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στην Ελλάδα, είναι απλό να τους αντιτείνουμε ότι δεν έχουν καμία αρμοδιότητα να ζητήσουν κάτι τέτοιο, σύμφωνα με το δίκαιο που διέπει την οργάνωσ