Μετά τις εκλογές: Ζητούμενο η σταθερότητα

Με ωριμότητα και σωφροσύνη πρέπει να διαμορφωθεί το νέο πλαίσιο διακυβέρνησης υπό το πρίσμα της εθνικής ενότητας όλων των πολιτικών τάσεων

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Το συναίσθημα καθόρισε την ψήφο. Είτε λειτούργησε ο θυμός, είτε το θυμικό ένα είναι το ζητούμενο: Τι πρόκειται να συμβεί από εδώ και πέρα για την Ελλάδα.

Από το συναίσθημα, ωστόσο, χαρακτηρίζονται και οι πρώτες αντιδράσεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας,

όσο και στις διεθνείς αγορές.

Η καθίζηση του Χρηματιστηρίου Αθηνών δεν σκιαγραφεί μόνο τη σύγχυση και το πάγωμα που διακρίνει την αγορά. Απεικονίζει μια σκληρή πραγματικότητα: Το Μνημόνιο βρίσκεται στον «αέρα», όπως και η εθνική οικονομία.

Η επόμενη ημέρα των εκλογών δείχνει την ανάγκη άμεσης εθνικής συνεννόησης και ισχυρής διακυβέρνησης ώστε να ξεπεραστούν οι «συμπληγάδες» που θα αντιμετωπίσει ο ελληνικός λαός σε πολύ σύντομο διάστημα. Το μήνυμα των ψηφοφόρων δόθηκε και απαιτείται σταθερότητα για την πορεία της χώρας.

Το δημόσιο συμφέρον

Τώρα, οι πολιτικοί πρέπει να απαντήσουν δίνοντας λύσεις συνολικά, με ικανά σχήματα που θα επικρατήσουν και θα διαμορφώσουν τη διακυβέρνηση της χώρας κάτω από ένα πλαίσιο ισχυρής κυβέρνησης, ικανής να διαπραγματευθεί και να περιφρουρήσει το δημόσιο συμφέρον. Αυτή είναι και η πρόκληση προς όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Είναι επιτακτική ανάγκη, με το χαρακτήρα του μονόδρομου, να ξεπεραστούν οι κομματικές νοοτροπίες.

Η κοινωνία και η αγορά απαιτούν αυτή τη στιγμή:

Τα αντι-μνημονιακά ρεύματα που πλειοψήφησαν πρέπει να απεκδυθούν τους θώκους εξουσίας. Αντικειμενικός σκοπός αποτελεί για όλους η σωτηρία της χώρας και όχι η συμβατική εξουσία.Μια εντολοδόχος «αντι-μνημονιακή» διακυβέρνηση θα πρέπει να έχει ιδιαιτέρως αυξημένη πολιτική ισχύ ώστε να διαχειριστεί: α) τα πρωτογενή ελλείμματα, β) τις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, γ) τις προκλήσεις που θα δοκιμάσουν τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας και δ) τις διαδικασίες αναθεωρήσεως του Συντάγματος με τη Συντακτική Συνέλευση.

Προέχει η πολιτική ισχύς

Το εγχείρημα της μεταβατικής κυβέρνησης του κ. Λουκά Παπαδήμου αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή, το οποίο φάνηκε από το αποτέλεσμα των εκλογών. Μια μεταβατική κυβέρνηση πρέπει να είναι πολιτικά πανίσχυρη κι όχι τεχνοκρατικά. Ο λαός καθορίζει το μέλλον του τόπου κι όχι τρίτοι παράγοντες.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επιλεγούν προσωπικότητες διεθνούς κύρους και εμβέλειας που θα διασφαλίσουν τη Δημοκρατία και θα λειτουργήσουν αποτελεσματικά ως εντολοδόχοι των αντιμνημονιακών ρευμάτων. Ήδη στη Νέα Δημοκρατία, η οποία αποτελεί την πρώτη πολιτική δύναμη, υπάρχουν τέτοια ρεύματα που μπορούν να εκφράσουν συγκεκριμένη πολιτική και διαύλους με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις.

Στο ίδιο πλαίσιο, τα πρόσωπα που θα κληθούν να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας θα πρέπει να εγγυηθούν με πυγμή και σοβαρότητα τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος. Αιτιάσεις που ακούσθηκαν για πρόσωπα που συμμετείχαν στην απερχόμενη κυβέρνηση ότι δεν μιλούσαν ισότιμα και συμ