Μερικές σκέψεις τη στιγμή της κρίσης….

Το ενθαρρυντικό είναι ότι όλο και περισσότερος κόσμος καταλαβαίνει και εκφράζει με τον τρόπο του ότι η κρίση ακουμπά κυρίως το πολιτικό σύστημα της χώρας και θα πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές, που δεν χρειάζονται καμμία συνταγματική αναθεώρηση ούτε τίποτα το περισπούδαστο. Η κρίση είναι πρωτίστως κρίση του πολιτικού συστήματος της χώρας.
Ακολουθούν ορισμένες ακόμα ενδιαφέρουσες προτάσεις…

του Μανόλη Καλαμπόκα,

Είναι βέβαιο ότι κάποια απλά μέτρα και αποφάσεις, αν προτείνονταν κι εφαρμόζονταν από την πολιτική ηγεσία, θα οδηγούσαν σε αποσυμπίεση της κοινωνικής έντασης , αφού

θα έδειχναν ότι εξακολουθούν να υφίστανται οι δεσμοί μεταξύ πολιτικών και πολιτών της χώρας. Ανεξαρτήτως του όποιου δημοσιονομικού οφέλους αυτών, είναι βέβαιο ότι η σημειολογία τους  θα βοηθούσε τον κάθε έναν πολίτη ξεχωριστά, να αντιληφθεί ότι δεν είναι ένα «πειραματόζωο» εφαρμογής αποτυχημένων τροϊκανικών συνταγών, αλλά και ότι οι πολιτικοί συμπάσχουν στο πλευρό του , χωρίς να αποτελούν μια ξεκομμένη ελίτ. Τέτοια θα μπορούσαν να είναι…

1) Πλήρης κατάργηση της παροχής δημοσίων αυτοκινήτων σε κάθε λογής παρασυμβούλους και δήθεν ανώτατους δημόσιους υπαλλήλους, που δε χρησιμεύουν σε τίποτα, παρά μόνο για να «κάνουν τα οικογενειακά ψώνια»

2) Κατάργηση των βουλευτικών αυτοκινήτων και κάθε λογής αντίστοιχων παροχών, κανένας δεν πιέζει κανέναν να γίνει βουλευτής! Όποιος το επιθυμεί να προσφέρει στην Πατρίδα μπορεί να το κάνει χρησιμοποιώντας την παχυλή βουλευτική αποζημίωση!

3) Ριζική μείωση του αριθμού συμβούλων και παρασυμβούλων των υπουργών, υφυπουργών κλπ., οι οποίοι στη ριζική πλειοψηφία τους αποτελούν αποτυχημένους πολιτευτές και καταλήγουν, αντί να παράγουν έργο, να πίνουν καφέδες στα κομματικά και υπουργικά γραφεία

4)  Κατάργηση ανύπαρκτων Ινστιτούτων και ΜΚΟ, όταν δεν παράγουν έργο, αλλά αποτελούν καταφύγια εξυπηρέτησης εκλογικής πελατείας

5) Κατάργηση των αποσπάσεων και μετατάξεων  δημοσίων υπαλλήλων, πέρα ενός ελάχιστου, λειτουργικού αριθμού: φθάνει πια η κατάντια οι δάσκαλοι και οι νοσηλευτές να υπηρετούν στα Υπουργεία (και οι αίθουσες διδασκαλίας και τα νοσοκομεία να μένουν με τεράστια υπηρεσιακά κενά)

6) Δραστική μείωση του αριθμού της αστυνομικής προστασίας σε βουλευτές, υπουργούς και κάθε λογής «απίστευτους»:αφού εκλέγονται από το λαό, χωρίς καμμία ενεργή τρομοκρατική ομάδα στην Ελλάδα, τι φοβούνται; Η Αστυνομία δίπλα στον πολίτη και όχι σε ρόλο «μπάτλερ»!

7) Κατάργηση της κομματικής χρηματοδότησης, όχι σε άλλες στρατιές αργόμισθων μισθοσυντήρητων

8) Θέσπιση ηλεκτρονικών μεθόδων αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής: φθάνει πια το περίφημο 4-4-2, με επίορκους εφοριακούς, με κατάλληξη να την πληρώνουν πάντα οι «ξεζουμισμένοι» μισθωτοί φορολογούμενοι

9) Μείωση των διαφόρων βουλευτικών αποζημιώσεων και μισθών, σε ποσοστά αντίστοιχα με αυτά των άλλων μισθωτών- γιατί οι μισθοί και οι συντάξεις να έχουν μειωθεί (σε συνδυασμόμε την αύξηση της φορολογίας ) κατά 60-70% και οι αντίστοιχες βουλευτι